1 OR il primo giorno della settimana, la mattina, essendo ancora scuro, Maria Maddalena venne al monumento, e vide che la pietra era stata rimossa dal monumento. | 1 Prima autem sabbatorum Maria Magdalene venit ma ne, cum adhuc tenebraeessent, ad monumentum et videt lapidem sublatum a monumento. |
2 Laonde ella se ne corse, e venne a Simon Pietro ed all’altro discepolo, il qual Gesù amava, e disse loro: Hanno tolto dal monumento il Signore, e noi non sappiamo ove l’abbian posto. | 2 Currit ergo etvenit ad Simonem Petrum et ad alium discipulum, quem amabat Iesus, et dicit eis:“ Tulerunt Dominum de monumento, et nescimus, ubi posuerunt eum! ”. |
3 Pietro adunque, e l’altro discepolo uscirono fuori, e vennero al monumento. | 3 Exiitergo Petrus et ille alius discipulus, et veniebant ad monumentum. |
4 Or correvano amendue insieme; ma quell’altro discepolo corse innanzi più prestamente che Pietro, e venne il primo al monumento. | 4 Currebantautem duo simul, et ille alius discipulus praecucurrit citius Petro et venitprimus ad monumentum; |
5 E chinatosi vide le lenzuola che giacevano nel monumento; ma non vi entrò. | 5 et cum se inclinasset, videt posita linteamina, nontamen introivit. |
6 E Simon Pietro, che lo seguitava, venne, ed entrò nel monumento, e vide le lenzuola che giacevano, | 6 Venit ergo et Simon Petrus sequens eum et introivit inmonumentum; et videt linteamina posita |
7 e lo sciugatoio ch’era sopra il capo di Gesù, il qual non giaceva con le lenzuola, ma era involto da parte in un luogo. | 7 et sudarium, quod fuerat super caputeius, non cum linteaminibus positum, sed separatim involutum in unum locum. |
8 Allora adunque l’altro discepolo ch’era venuto il primo al monumento, vi entrò anch’egli, e vide, e credette. | 8 Tunc ergo introivit et alter discipulus, qui venerat primus ad monumentum, etvidit et credidit. |
9 Perciocchè essi non aveano ancora conoscenza della scrittura: che conveniva ch’egli risuscitasse da’ morti. | 9 Nondum enim sciebant Scripturam, quia oportet eum a mortuisresurgere. |
10 I discepoli adunque se ne andarono di nuovo a casa loro | 10 Abierunt ergo iterum ad semetipsos discipuli. |
11 MA Maria se ne stava presso al monumento, piangendo di fuori; e mentre piangeva, si chinò dentro al monumento. | 11 Maria autemstabat ad monumentum foris plorans. Dum ergo fleret, inclinavit se in monumentum |
12 E vide due angeli, vestiti di bianco, i quali sedevano, l’uno dal capo, l’altro da’ piedi del luogo ove il corpo di Gesù era giaciuto. | 12 et videt duos angelos in albis sedentes, unum ad caput et unum ad pedes, ubipositum fuerat corpus Iesu. |
13 Ed essi le dissero: Donna, perchè piangi? Ella disse loro: Perciocchè hanno tolto il mio Signore, ed io non so ove l’abbiano posto. | 13 Et dicunt ei illi: “ Mulier, quid ploras? ”.Dicit eis: “ Tulerunt Dominum meum, et nescio, ubi posuerunt eum ”. |
14 E detto questo, ella si rivolse indietro e vide Gesù, che stava quivi in piè; ed ella non sapeva ch’egli fosse Gesù. | 14 Haeccum dixisset, conversa est retrorsum et videt Iesum stantem; et non sciebat quiaIesus est. |
15 Gesù le disse: Donna, perchè piangi? chi cerchi? Ella, pensando ch’egli fosse l’ortolano, gli disse: Signore, se tu l’hai portato via, dimmi ove tu l’hai posto, ed io lo torrò. | 15 Dicit ei Iesus: “ Mulier, quid ploras? Quem quaeris? ”. Illa,existimans quia hortulanus esset, dicit ei: “ Domine, si tu sustulisti eum,dicito mihi, ubi posuisti eum, et ego eum tollam ”. |
16 Gesù le disse: Maria! Ed ella, rivoltasi, gli disse: Rabboni! che vuol dire: Maestro. | 16 Dicit ei Iesus: “Maria! ”. Conversa illa dicit ei Hebraice: “ Rabbuni! ” — quod diciturMagister C. |
17 Gesù le disse: Non toccarmi, perciocchè io non sono ancora salito al Padre mio; ma va’ a’ miei fratelli, e di’ loro, ch’io salgo al Padre mio, ed al Padre vostro; ed all’Iddio mio, ed all’Iddio vostro. | 17 Dicit ei Iesus: “ Iam noli me tenere, nondum enim ascendi adPatrem; vade autem ad fratres meos et dic eis: Ascendo ad Patrem meum et Patremvestrum, et Deum meum et Deum vestrum ”. |
18 Maria Maddalena venne, annunziando a’ discepoli ch’ella avea veduto il Signore, e ch’egli aveale dette quelle cose | 18 Venit Maria Magdalene annuntiansdiscipulis: “ Vidi Dominum! ”, et quia haec dixit ei.
|
19 ORA, quando fu sera, in quell’istesso giorno ch’era il primo della settimana; ed essendo le porte del luogo, ove erano raunati i discepoli, serrate per tema de’ Giudei, Gesù venne, e si presentò quivi in mezzo, e disse loro: Pace a voi! | 19 Cum esset ergo sero die illa prima sabbatorum, et fores essent clausae, ubierant discipuli, propter metum Iudaeorum, venit Iesus et stetit in medio etdicit eis: “ Pax vobis! ”. |
20 E detto questo, mostrò loro le sue mani, ed il costato. I discepoli adunque, veduto il Signore, si rallegrarono. | 20 Et hoc cum dixisset, ostendit eis manus etlatus. Gavisi sunt ergo discipuli, viso Domino. |
21 E Gesù di nuovo disse loro: Pace a voi! come il Padre mi ha mandato, così vi mando io. | 21 Dixit ergo eis iterum: “Pax vobis! Sicut misit me Pater, et ego mitto vos ”. |
22 E detto questo, soffiò loro nel viso; e disse loro: Ricevete lo Spirito Santo. | 22 Et cum hoc dixisset,insufflavit et dicit eis: “ Accipite Spiritum Sanctum. |
23 A cui voi avrete rimessi i peccati saran rimessi, ed a cui li avrete ritenuti saran ritenuti. | 23 Quorum remiseritispeccata, remissa sunt eis; quorum retinueritis, retenta sunt ”.
|
24 Or Toma, detto Didimo, l’un de’ dodici, non era con loro, quando Gesù venne. | 24 Thomas autem, unus ex Duodecim, qui dicitur Didymus, non erat cum eis, quandovenit Iesus. |
25 Gli altri discepoli adunque gli dissero: Noi abbiam veduto il Signore. Ma egli disse loro: Se io non veggo nelle sue mani il segnal de’ chiodi, e se non metto il dito nel segnal de’ chiodi, e la mano nel suo costato, io non lo crederò | 25 Dicebant ergo ei alii discipuli: “ Vidimus Dominum! ”. Illeautem dixit eis: “ Nisi videro in manibus eius signum clavorum et mittamdigitum meum in signum clavorum et mittam manum meam in latus eius, non credam”.
|
26 Ed otto giorni appresso, i discepoli eran di nuovo dentro la casa, e Toma era con loro. E Gesù venne, essendo le porte serrate, e si presentò quivi in mezzo, e disse: Pace a voi! | 26 Et post dies octo iterum erant discipuli eius intus, et Thomas cum eis. VenitIesus ianuis clausis et stetit in medio et dixit: “ Pax vobis! ”. |
27 Poi disse a Toma: Porgi qua il dito, e vedi le mie mani; porgi anche la mano, e mettila nel mio costato; e non sii incredulo, anzi credente. | 27 Deindedicit Thomae: “ Infer digitum tuum huc et vide manus meas et affer manum tuamet mitte in latus meum; et noli fieri incredulus sed fidelis! ”. |
28 E Toma rispose, e gli disse: Signor mio, e Iddio mio! | 28 ResponditThomas et dixit ei: “ Dominus meus et Deus meus! ”. |
29 Gesù gli disse: Perciocchè tu hai veduto, Toma, tu hai creduto; beati coloro che non hanno veduto, ed hanno creduto. | 29 Dicit ei Iesus: “Quia vidisti me, credidisti. Beati, qui non viderunt et crediderunt! ”.
|
30 Or Gesù fece ancora, in presenza dei suoi discepoli, molti altri miracoli, i quali non sono scritti in questo libro. | 30 Multa quidem et alia signa fecit Iesus in conspectu discipulorum suorum, quaenon sunt scripta in libro hoc; |
31 Ma queste cose sono scritte, acciocchè voi crediate che Gesù è il Cristo, il Figliuol di Dio; ed acciocchè, credendo, abbiate vita nel nome suo | 31 haec autem scripta sunt, ut credatis quiaIesus est Christus Filius Dei et ut credentes vitam habeatis in nomine eius.
|