Zaccaria 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | NOVA VULGATA |
---|---|
1 LA parola del Signor degli eserciti mi fu ancora indirizzata, dicendo: | 1 Et factum est verbum Domini exercituum dicens: |
2 Così ha detto il Signor degli eserciti: Io sono ingelosito di gran gelosia per amor di Sion, e sono stato geloso per essa con grande ira. | 2 “ Haec dicit Dominusexercituum: Zelatus sum Sion zelo magno et ardore magno zelatus sum eam. |
3 Così ha detto il Signore: Io son ritornato in Sion, ed abiterò in mezzo di Gerusalemme; e Gerusalemme sarà chiamata: Città di verità, e: Monte del Signor degli eserciti, Monte santo. | 3 Haec dicit Dominus: Reversus sum ad Sion et habitabo in medio Ierusalem; etvocabitur Ierusalem civitas Veritatis, et mons Domini exercituum monsSanctitatis. |
4 Così ha detto il Signor degli eserciti: Ancora vi saranno de’ vecchi, e delle vecchie, che sederanno nelle piazze di Gerusalemme; e ciascuno avrà in mano il suo bastone, per la grande età. | 4 Haec dicit Dominus exercituum: Adhuc sedebunt senes et anus in plateisIerusalem et unusquisque cum baculo suo in manu sua prae multitudine dierum; |
5 E le piazze della città saran ripiene di fanciulli, e di fanciulle, che si sollazzeranno per le piazze di essa. | 5 et plateae civitatis complebuntur pueris et puellis ludentibus in plateis eius. |
6 Così ha detto il Signor degli eserciti: Se ciò par maraviglioso al rimanente di questo popolo in que’ giorni, sarà egli però impossibile appo me? dice il Signor degli eserciti. | 6 Haec dicit Dominus exercituum: Si videbitur difficile in oculis reliquiarumpopuli huius in diebus illis, numquid etiam in oculis meis difficile erit?,dicit Dominus exercituum. |
7 Così ha detto il Signor degli eserciti: Ecco, io salvo il mio popolo dal paese del Levante, e dal paese del Ponente; | 7 Haec dicit Dominus exercituum: Ecce ego salvabo populum meum de terra orientis et de terra occasus solis: |
8 e li condurrò, ed abiteranno in mezzo di Gerusalemme, e mi saranno popolo; ed io sarò loro Dio, in verità, e in giustizia | 8 et adducam eos, et habitabunt in medio Ierusalem; et erunt mihi in populum, et ego ero eis in Deum in veritate et iustitia. |
9 Così ha detto il Signor degli eserciti: Sieno le vostre mani rinforzate, o voi, che udite queste parole in questi tempi, dalla bocca de’ profeti, che sono stati nel giorno che la Casa del Signor degli eserciti, il tempio, è stata fondata, per esser riedificata. | 9 Haec dicit Dominus exercituum: Confortentur manus vestrae, qui auditis in hisdiebus sermones istos per os prophetarum in die, qua fundata est domus Dominiexercituum, ut templum aedificaretur. |
10 Perciocchè, avanti questi giorni, non vi era alcun premio nè per uomini, nè per bestie e non vi era alcuna pace a chi andava, e veniva, per cagion del nemico; ed io mandava tutti gli uomini l’uno contro all’altro; | 10 Siquidem ante dies istos merces hominis non erat, nec merces iumenti erat, neque introeunti neque exeunti erat pax prae tribulatione; et dimisi omnes homines, unumquemque contra proximum suum. |
11 ma ora, io non sarà al rimanente di questo popolo, come sono stato ne’ tempi addietro, dice il Signor degli eserciti. | 11 Nunc autem non iuxta dies priores ego sum reliquiis populi huius, dicit Dominus exercituum; |
12 Perciocchè vi sarà sementa di pace; la vite porterà il suo frutto, e la terra produrrà la sua rendita, e i cieli daranno la lor rugiada; ed io farò eredar tutte queste cose al rimanente di questo popolo. | 12 sed semen pacis erit: vinea dabit fructum suum, et terra dabit proventum suum, et possidere faciam reliquias populi huius universa haec. |
13 Ed avverrà che, come voi, o casa di Giuda, e casa d’Israele, siete stati in maledizione fra le genti, così vi salverò e sarete in benedizione; non temiate, sieno le vostre mani rinforzate. | 13 Et erit: sicut eratis maledictio in gentibus, domus Iudae et domus Israel,sic salvabo vos, et eritis benedictio. Nolite timere; confortentur manusvestrae. |
14 Perciocchè, così ha detto il Signore degli eserciti: Siccome io pensai d’affliggervi, quando i vostri padri mi provocarono a indegnazione, ha detto il Signor degli eserciti, e non me ne son pentito; | 14 Quia haec dicit Dominus exercituum: Sicut cogitavi, ut affligeremvos, cum ad iracundiam provocassent patres vestri me, dicit Dominus exercituum, |
15 così in contrario in questi tempi ho pensato di far del bene a Gerusalemme, ed alla casa di Giuda; non temiate. | 15 et non sum misertus, sic conversus cogitavi in diebus istis, ut benefaciamIerusalem et domui Iudae; nolite timere. |
16 Queste son le cose che avete a fare: parlate in verità, ciascuno col suo compagno; fate giudicio di verità, e di pace, nelle vostre porte. | 16 Haec sunt ergo, quae facietis: Loquimini veritatem unusquisque cum proximosuo et iudicium pacis iudicate in portis vestris, |
17 E non macchinate nel vostro cuore male alcuno l’un contro all’altro, e non amate il giuramento falso; perciocchè tutte queste cose son quelle che io odio | 17 et unusquisque malum contraamicum suum ne cogitetis in cordibus vestris et iuramentum mendax ne diligatis:omnia enim haec sunt quae odi ”, dicit Dominus. |
18 Poi la parola del Signor degli eserciti mi fu indirizzata, dicendo: | 18 Et factum est verbum Domini exercituum ad me dicens: |
19 Così ha detto il Signor degli eserciti: Il digiuno del quarto, e il digiuno del quinto, e il digiuno del settimo, e il digiuno del decimo mese, sarà convertito alla casa di Giuda in letizia, ed allegrezza, e in buone feste; amate dunque la verità, e la pace. | 19 “ Haec dicitDominus exercituum: Ieiunium quarti et ieiunium quinti et ieiunium septimi etieiunium decimi erit domui Iudae in gaudium et laetitiam et in sollemnitatespraeclaras; veritatem tantum et pacem diligite. |
20 Così ha detto il Signor degli eserciti: Ancora avverrà che popoli, ed abitanti di molte città, verranno; | 20 Haec dicit Dominusexercituum: Adhuc venient populi et habitatores civitatum magnarum, |
21 e che gli abitanti d’una città andranno all’altra, dicendo: Andiam pure a far supplicazione al Signore, ed a ricercare il Signor degli eserciti; anch’io vi andrò. | 21 et ibunthabitatores unius ad alteram dicentes: “Eamus, ut deprecemur faciem Domini etquaeramus Dominum exercituum; vadam etiam ego”. |
22 E gran popoli, e possenti nazioni, verranno, per cercare il Signor degli eserciti, in Gerusalemme, e per far supplicazione al Signore. | 22 Et venient populi multi etgentes robustae ad quaerendum Dominum exercituum in Ierusalem et deprecandamfaciem Domini. |
23 Così ha detto il Signor degli eserciti: In que’ tempi avverrà che dieci uomini, di tutte le lingue delle genti, prenderanno un uomo Giudeo per lo lembo della sua vesta, dicendo: Noi andremo con voi; perciocchè abbiamo udito che Iddio è con voi | 23 Haec dicit Dominus exercituum: In diebus illis apprehendent decem homines exomnibus linguis gentium, apprehendent fimbriam viri Iudaei dicentes: “Ibimusvobiscum; audivimus enim quoniam Deus vobiscum est” ”. |