Salmi 88
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
DIODATI | VULGATA |
---|---|
1 Maschil di Heman Ezrahita, che è un cantico di salmo dato al capo de’ Musici, dei figliuoli di Core, per Cantarlo sopra Mahalat. O SIGNORE Iddio della mia salute, Io grido di giorno e di notte, nel tuo cospetto. | 1 Intellectus Ethan Ezrahitæ. |
2 Venga la mia orazione in tua presenza; Inchina il tuo orecchio al mio grido. | 2 Misericordias Domini in æternum cantabo ; in generationem et generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo. |
3 Perciocchè l’anima mia è sazia di mali; E la mia vita è giunta infino al sepolcro. | 3 Quoniam dixisti : In æternum misericordia ædificabitur in cælis ; præparabitur veritas tua in eis. |
4 Io son reputato del numero di quelli che scendono nella fossa; Io son simile ad un uomo che non ha più forza alcuna. | 4 Disposui testamentum electis meis ; juravi David servo meo : |
5 Io sono spacciato fra i morti, Come gli uccisi che giacciono nella sepoltura, De’ quali tu non ti ricordi più; E che son ricisi dalla tua mano. | 5 Usque in æternum præparabo semen tuum, et ædificabo in generationem et generationem sedem tuam. |
6 Tu mi hai posto in una fossa bassissima, In tenebre, in luoghi profondi. | 6 Confitebuntur cæli mirabilia tua, Domine ; etenim veritatem tuam in ecclesia sanctorum. |
7 L’ira tua si è posata sopra me, E tu mi hai abbattuto con tutti i tuoi flutti. Sela. | 7 Quoniam quis in nubibus æquabitur Domino ; similis erit Deo in filiis Dei ? |
8 Tu hai allontanati da me i miei conoscenti, Tu mi hai renduto loro grandemente abbominevole; Io son serrato, e non posso uscire. | 8 Deus, qui glorificatur in consilio sanctorum, magnus et terribilis super omnes qui in circuitu ejus sunt. |
9 L’occhio mio è doglioso d’afflizione; O Signore, io grido a te tuttodì, Io spiego a te le palme delle mie mani | 9 Domine Deus virtutum, quis similis tibi ? potens es, Domine, et veritas tua in circuitu tuo. |
10 Opererai tu alcuna maraviglia inverso i morti? I trapassati risorgeranno essi, per celebrarti? Sela. | 10 Tu dominaris potestati maris ; motum autem fluctuum ejus tu mitigas. |
11 La tua benignità si narrerà ella nel sepolcro? E la tua verità nel luogo della perdizione? | 11 Tu humiliasti, sicut vulneratum, superbum ; in brachio virtutis tuæ dispersisti inimicos tuos. |
12 Le tue maraviglie si conosceranno esse nelle tenebre? E la tua giustizia nella terra dell’obblio? | 12 Tui sunt cæli, et tua est terra : orbem terræ, et plenitudinem ejus tu fundasti ; |
13 Ora quant’è a me, o Signore, io grido a te; E la mia orazione ti si fa incontro la mattina. | 13 aquilonem et mare tu creasti. Thabor et Hermon in nomine tuo exsultabunt : |
14 Perchè scacci, o Signore, l’anima mia? Perchè nascondi il tuo volto da me? | 14 tuum brachium cum potentia. Firmetur manus tua, et exaltetur dextera tua : |
15 Io son povero, e vengo meno fin dalla mia giovanezza; Io porto i tuoi spaventi, e ne sto in forse. | 15 justitia et judicium præparatio sedis tuæ : misericordia et veritas præcedent faciem tuam. |
16 Le tue ire mi son passate addosso; I tuoi terrori mi hanno deserto; | 16 Beatus populus qui scit jubilationem : Domine, in lumine vultus tui ambulabunt, |
17 Mi han circondato come acque tuttodì; Tutti quanti mi hanno intorniato. | 17 et in nomine tuo exsultabunt tota die, et in justitia tua exaltabuntur. |
18 Tu hai allontanati da me amici e compagni; I miei conoscenti son nascosti nelle tenebre | 18 Quoniam gloria virtutis eorum tu es, et in beneplacito tuo exaltabitur cornu nostrum. |
19 Quia Domini est assumptio nostra, et sancti Israël regis nostri. | |
20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis, et dixisti : Posui adjutorium in potente, et exaltavi electum de plebe mea. | |
21 Inveni David, servum meum ; oleo sancto meo unxi eum. | |
22 Manus enim mea auxiliabitur ei, et brachium meum confortabit eum. | |
23 Nihil proficiet inimicus in eo, et filius iniquitatis non apponet nocere ei. | |
24 Et concidam a facie ipsius inimicos ejus, et odientes eum in fugam convertam. | |
25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, et in nomine meo exaltabitur cornu ejus. | |
26 Et ponam in mari manum ejus, et in fluminibus dexteram ejus. | |
27 Ipse invocabit me : Pater meus es tu, Deus meus, et susceptor salutis meæ. | |
28 Et ego primogenitum ponam illum, excelsum præ regibus terræ. | |
29 In æternum servabo illi misericordiam meam, et testamentum meum fidele ipsi. | |
30 Et ponam in sæculum sæculi semen ejus, et thronum ejus sicut dies cæli. | |
31 Si autem dereliquerint filii ejus legem meam, et in judiciis meis non ambulaverint ; | |
32 si justitias meas profanaverint, et mandata mea non custodierint : | |
33 visitabo in virga iniquitates eorum, et in verberibus peccata eorum ; | |
34 misericordiam autem meam non dispergam ab eo, neque nocebo in veritate mea, | |
35 neque profanabo testamentum meum : et quæ procedunt de labiis meis non faciam irrita. | |
36 Semel juravi in sancto meo, si David mentiar : | |
37 semen ejus in æternum manebit. Et thronus ejus sicut sol in conspectu meo, | |
38 et sicut luna perfecta in æternum, et testis in cælo fidelis. | |
39 Tu vero repulisti et despexisti ; distulisti christum tuum. | |
40 Evertisti testamentum servi tui ; profanasti in terra sanctuarium ejus. | |
41 Destruxisti omnes sepes ejus ; posuisti firmamentum ejus formidinem. | |
42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam ; factus est opprobrium vicinis suis. | |
43 Exaltasti dexteram deprimentium eum ; lætificasti omnes inimicos ejus. | |
44 Avertisti adjutorium gladii ejus, et non es auxiliatus ei in bello. | |
45 Destruxisti eum ab emundatione, et sedem ejus in terram collisisti. | |
46 Minorasti dies temporis ejus ; perfudisti eum confusione. | |
47 Usquequo, Domine, avertis in finem ? exardescet sicut ignis ira tua ? | |
48 Memorare quæ mea substantia : numquid enim vane constituisti omnes filios hominum ? | |
49 Quis est homo qui vivet et non videbit mortem ? eruet animam suam de manu inferi ? | |
50 Ubi sunt misericordiæ tuæ antiquæ, Domine, sicut jurasti David in veritate tua ? | |
51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, quod continui in sinu meo, multarum gentium : | |
52 quod exprobraverunt inimici tui, Domine ; quod exprobraverunt commutationem christi tui. | |
53 Benedictus Dominus in æternum. Fiat, fiat. |