Księga Przysłów 8

¹ Czyż Mądrość nie nawołuje? nie wysila głosu Roztropność?

² Na najwyższym szczycie, przy drodze, na rozstaju zasiada,

³ przy bramach, u wejścia do miasta, w przejściach głos swój podnosi:

⁴ Odzywam się do was, mężowie, wzywam was, synowie ludzcy,

⁵ prostacy - mądrości się uczcie, nierozumni - nabierzcie rozsądku!

⁶ Słuchajcie, mówię rzeczy wzniosłe, z warg moich wychodzi prawość,

⁷ podniebienie me prawdę podaje, wstrętna mym wargom nieprawość.

⁸ Moje wszystkie mowy są słuszne - obcy mi fałsz i krętactwo -

⁹ dla rozumnych one wszystkie są jasne, prawe dla tych - co mądrość posiedli.

¹⁰ Nabądźcie moją naukę - nie srebro, raczej wiedzę - niż złoto najczystsze;

¹¹ bo mądrość cenniejsza od pereł i żaden klejnot nie jest jej równy.

¹² Jam Mądrość - Roztropność mi bliska, posiadam wiedzę głęboką.

¹³ Bojaźnią Pańską - zła nienawidzić. Nie znoszę dumy, złych dróg, wyniosłości ust przewrotnych.

¹⁴ Moja jest rada i stałość, moja - rozwaga, potęga.

¹⁵ Dzięki mnie królowie panują, słusznie wyrokują urzędnicy.

¹⁶ Dzięki mnie rządzą władcy i wielmoże - rządcy prawowierni.

¹⁷ Tych kocham, którzy mnie kochają, znajdzie mnie ten, kto mnie szuka.

¹⁸ Bogactwo jest ze mną i sława, wspaniałe dobra i prawość;

¹⁹ mój owoc cenniejszy niż złoto, a plony niż srebro najczystsze.

²⁰ Drogą prawości ja kroczę, ścieżkami sprawiedliwości,

²¹ by przyjaciół obsypać bogactwem i napełnić ich skarbce.

²² Pan mnie stworzył, swe arcydzieło, jako początek swej mocy, od dawna,

²³ od wieków jestem stworzona, od początku, nim ziemia powstała.

²⁴ Przed oceanem istnieć zaczęłam, przed źródłami pełnymi wody;

²⁵ zanim góry zostały założone, przed pagórkami zaczęłam istnieć;

²⁶ nim ziemię i pola uczynił - początek pyłu na ziemi.

²⁷ Gdy niebo umacniał, z Nim byłam gdy kreślił sklepienie nad bezmiarem wód,

²⁸ gdy w górze utwierdzał obłoki, gdy źródła wielkiej otchłani umacniał,

²⁹ gdy morzu stawiał granice, by wody z brzegów nie wyszły, gdy kreślił fundamenty pod ziemię.

³⁰ Ja byłam przy Nim mistrzynią, rozkoszą Jego dzień po dniu, cały czas igrając przed Nim,

³¹ igrając na okręgu ziemi, znajdując radość przy synach ludzkich.

³² Więc teraz, synowie, słuchajcie mnie, szczęśliwi, co dróg moich strzegą.

³³ Przyjmijcie naukę i stańcie się mądrzy, pouczeń mych nie odrzucajcie!

³⁴ Błogosławiony ten, kto mnie słucha, kto co dzień u drzwi moich czeka, by czuwać u progu mej bramy,

³⁵ bo kto mnie znajdzie, ten znajdzie życie i uzyska łaskę u Pana;

³⁶ kto mnie nie znajdzie, duszę swą rani, śmierć kocha każdy, kto mnie się wyrzeka.