Scrutatio

Lunedi, 13 maggio 2024 - Beata Vergine Maria di Fatima ( Letture di oggi)

Judit 1


font
EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOSLXX
1 Era el año duodécimo del reinado de Nabucodonosor, que gobernó a los asirios en la gran ciudad de Nínive, mientras Arfaxad reinaba sobre los medos en Ecbátana.1 ετους δωδεκατου της βασιλειας ναβουχοδονοσορ ος εβασιλευσεν ασσυριων εν νινευη τη πολει τη μεγαλη εν ταις ημεραις αρφαξαδ ος εβασιλευσεν μηδων εν εκβατανοις
2 Este había construido alrededor de Ecbátana una muralla de piedras talladas que medían un metro y medio de ancho y tres de largo. La muralla tenía treinta y cinco metros de altura y veinticinco de espesor.2 και ωκοδομησεν επ' εκβατανων κυκλω τειχη εκ λιθων λελαξευμενων εις πλατος πηχων τριων και εις μηκος πηχων εξ και εποιησεν το υψος του τειχους πηχων εβδομηκοντα και το πλατος αυτου πηχων πεντηκοντα
3 También había erigido junto a sus puertas unas torres de cincuenta metros de alto, sobre cimientos de treinta metros de ancho;3 και τους πυργους αυτου εστησεν επι ταις πυλαις αυτης πηχων εκατον και το πλατος αυτης εθεμελιωσεν εις πηχεις εξηκοντα
4 y había hecho levantar sus puertas hasta una altura de treinta y cinco metros, por veinte de ancho, para que pudiera pasar su poderoso ejército y desfilar su infantería.4 και εποιησεν τας πυλας αυτης πυλας διεγειρομενας εις υψος πηχων εβδομηκοντα και το πλατος αυτης πηχεις τεσσαρακοντα εις εξοδους δυναμεως δυνατων αυτου και διαταξεις των πεζων αυτου
5 En aquellos días, el rey Nabucodonosor declaró la guerra al rey Arfaxad en la gran llanura, la que se extiende sobre el territorio de Ragau.5 και εποιησεν πολεμον εν ταις ημεραις εκειναις ο βασιλευς ναβουχοδονοσορ προς βασιλεα αρφαξαδ εν τω πεδιω τω μεγαλω τουτο εστιν πεδιον εν τοις οριοις ραγαυ
6 Se unieron a él todos los habitantes de la región montañosa y los que vivían a lo largo del Eufrates, del Tigris y del Hidaspes y en las planicies de Arioc, rey de los elimeos. Y muchos pueblos se reunieron para combatir a los hijos de Jeleúd.6 και συνηντησαν προς αυτον παντες οι κατοικουντες την ορεινην και παντες οι κατοικουντες τον ευφρατην και τον τιγριν και τον υδασπην και πεδια αριωχ βασιλεως ελυμαιων και συνηλθον εθνη πολλα εις παραταξιν υιων χελεουδ
7 Entonces Nabucodonosor, rey de los asirios, envió mensajeros a todos los habitantes de Persia y a todos los que residían en Occidente: a los de Cilicia y Damasco, del Líbano y el Antilíbano, y a todos los que vivían en el litoral;7 και απεστειλεν ναβουχοδονοσορ βασιλευς ασσυριων επι παντας τους κατοικουντας την περσιδα και επι παντας τους κατοικουντας προς δυσμαις τους κατοικουντας την κιλικιαν και δαμασκον και τον λιβανον και αντιλιβανον και παντας τους κατοικουντας κατα προσωπον της παραλιας
8 a las poblaciones del Carmelo y Galaad; a la Galilea superior y a la gran llanura de Esdrelón,8 και τους εν τοις εθνεσι του καρμηλου και γαλααδ και την ανω γαλιλαιαν και το μεγα πεδιον εσδρηλων
9 así como también a todos los que habitaban en la Samaría y sus ciudades; a los del otro lado del Jordán, hasta Jerusalén, Betané, Jelús y Cades; y más allá del Torrente de Egipto, a Tafne y Ramsés, lo mismo que a todo el territorio de Gesén,9 και παντας τους εν σαμαρεια και ταις πολεσιν αυτης και περαν του ιορδανου εως ιερουσαλημ και βατανη και χελους και καδης και του ποταμου αιγυπτου και ταφνας και ραμεσση και πασαν γην γεσεμ
10 hasta más arriba de Tanis y Menfis; y a todos los habitantes de Egipto, hasta los confines de Etiopía.10 εως του ελθειν επανω τανεως και μεμφεως και παντας τους κατοικουντας την αιγυπτον εως του ελθειν επι τα ορια της αιθιοπιας
11 Pero los habitantes de todas esas regiones, sin excepción, despreciaron el llamado de Nabucodonosor, rey de los asirios, y no se aliaron con él para la guerra, porque no le tenían, sino que lo consideraban como un hombre falto de apoyo. Por eso despidieron despectivamente a sus emisarios con las manos vacías.11 και εφαυλισαν παντες οι κατοικουντες πασαν την γην το ρημα ναβουχοδονοσορ βασιλεως ασσυριων και ου συνηλθον αυτω εις τον πολεμον οτι ουκ εφοβηθησαν αυτον αλλ' ην εναντιον αυτων ως ανηρ εις και ανεστρεψαν τους αγγελους αυτου κενους εν ατιμια προσωπου αυτων
12 Nabucodonosor se enfureció contra todas aquellas regiones y juró por su trono y por su reino vengarse de todo el territorio de Cilicia, la Damascena y Siria y destruir con su espada a todos los habitantes de Moab, a los amonitas y a todas la Judea, así como también, a todos los habitantes de Egipto, hasta la región de los dos mares.12 και εθυμωθη ναβουχοδονοσορ επι πασαν την γην ταυτην σφοδρα και ωμοσε κατα του θρονου και της βασιλειας αυτου ει μην εκδικησειν παντα τα ορια της κιλικιας και δαμασκηνης και συριας ανελειν τη ρομφαια αυτου και παντας τους κατοικουντας εν γη μωαβ και τους υιους αμμων και πασαν την ιουδαιαν και παντας τους εν αιγυπτω εως του ελθειν επι τα ορια των δυο θαλασσων
13 El año decimoséptimo, Nabucodonosor atacó con su ejército al rey Arfaxad y, después de derrotarlo, aniquiló todo su ejército, su caballería y sus carros de guerra.13 και παρεταξατο εν τη δυναμει αυτου προς αρφαξαδ βασιλεα εν τω ετει τω επτακαιδεκατω και εκραταιωθη εν τω πολεμω αυτου και ανεστρεψεν πασαν την δυναμιν αρφαξαδ και πασαν την ιππον αυτου και παντα τα αρματα αυτου
14 Se apoderó de sus ciudades, avanzó hasta Ecbátana, expugnó sus torres, destruyó sus plazas y convirtió su esplendor en ignominia.14 και εκυριευσε των πολεων αυτου και αφικετο εως εκβατανων και εκρατησε των πυργων και επρονομευσε τας πλατειας αυτης και τον κοσμον αυτης εθηκεν εις ονειδος αυτης
15 Además, hizo prisionero a Arfaxad en las montañas de Ragau, lo acribilló con sus jabalinas, y lo aniquiló para siempre.15 και ελαβε τον αρφαξαδ εν τοις ορεσι ραγαυ και κατηκοντισεν αυτον εν ταις σιβυναις αυτου και εξωλεθρευσεν αυτον εως της ημερας εκεινης
16 Finalmente, regresó con sus tropas y con la enorme multitud de guerreros que lo habían seguido, y todos se entregaron despreocupadamente a la buena vida durante ciento veinte días.16 και ανεστρεψεν μετ' αυτων αυτος και πας ο συμμικτος αυτου πληθος ανδρων πολεμιστων πολυ σφοδρα και ην εκει ραθυμων και ευωχουμενος αυτος και η δυναμις αυτου εφ' ημερας εκατον εικοσι