Sabiduría 8
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | VULGATA |
---|---|
1 Se despliega vigorosamente de un confín al otro del mundo y gobierna de excelente manera el universo. | 1 Attingit ergo a fine usque ad finem fortiter, et disponit omnia suaviter. |
2 Yo la amé y la pretendí desde mi juventud; me esforcé por hacerla esposa mía y llegué a ser un apasionado de su belleza. | 2 Hanc amavi, et exquisivi a juventute mea, et quæsivi sponsam mihi eam assumere, et amator factus sum formæ illius. |
3 Realza su nobleza por su convivencia con Dios, pues el Señor de todas las cosas la amó. | 3 Generositatem illius glorificat, contubernium habens Dei ; sed et omnium Dominus dilexit illam. |
4 Pues está iniciada en la ciencia de Dios y es la que elige sus obras. | 4 Doctrix enim est disciplinæ Dei, et electrix operum illius. |
5 Si en la vida la riqueza es una posesión deseable, ¿qué cosa más rica que la Sabiduría que todo lo hace? | 5 Et si divitiæ appetuntur in vita, quid sapientia locupletius quæ operatur omnia ? |
6 Si la inteligencia es creadora, ¿quién sino la Sabiduría es el artífice de cuanto existe? | 6 Si autem sensus operatur, quis horum quæ sunt magis quam illa est artifex ? |
7 ¿Amas la justicia? Las virtudes son sus empeños, pues ella enseña la templanza y la prudencia, la justicia y la fortaleza: lo más provechoso para el hombre en la vida. | 7 Et si justitiam quis diligit, labores hujus magnas habent virtutes : sobrietatem enim et prudentiam docet, et justitiam, et virtutem, quibus utilius nihil est in vita hominibus. |
8 ¿Deseas además gran experiencia? Ella conoce el pasado y conjetura el porvenir, sabe interpretar las máximas y resolver los enigmas, conoce de antemano las señales y los prodigios, así como la sucesión de épocas y tiempos. | 8 Et si multitudinem scientiæ desiderat quis, scit præterita, et de futuris æstimat ; scit versutias sermonum, et dissolutiones argumentorum ; signa et monstra scit antequam fiant, et eventus temporum et sæculorum. |
9 Decidí, pues, tomarla por compañera de mi vida, sabiendo que me sería una consejera para el bien y un aliento en las preocupaciones y penas: | 9 Proposui ergo hanc adducere mihi ad convivendum, sciens quoniam mecum communicabit de bonis, et erit allocutio cogitationis et tædii mei. |
10 «Tendré gracias a ella gloria entre la gente, y, aunque joven, honor ante los ancianos. | 10 Habebo propter hanc claritatem ad turbas, et honorem apud seniores juvenis ; |
11 Apareceré agudo en el juicio y en presencia de los poderosos seré admirado. | 11 et acutus inveniar in judicio, et in conspectu potentium admirabilis ero, et facies principum mirabuntur me : |
12 Si callo, esperarán; si hablo, prestarán atención; si me alargo hablando, pondrán la mano en su boca. | 12 tacentem me sustinebunt, et loquentem me respicient, et sermocinante me plura, manus ori suo imponent. |
13 Gracias a ella tendré la inmortalidad y dejaré recuerdo eterno a los que después de mí vengan. | 13 Præterea habebo per hanc immortalitatem, et memoriam æternam his qui post me futuri sunt relinquam. |
14 Gobernaré a los pueblos, y las naciones me estarán sometidas. | 14 Disponam populos, et nationes mihi erunt subditæ : |
15 Oyendo hablar de mí, soberanos terribles temerán. Me mostraré bueno entre las multitudes y valiente en la guerra. | 15 timebunt me audientes reges horrendi. In multitudine videbor bonus, et in bello fortis. |
16 Vuelto a casa, junto a ella descansaré, pues no causa amargura su compañía ni tristeza la convivencia con ella, sino satisfacción y alegría». | 16 Intrans in domum meam, conquiescam cum illa : non enim habet amaritudinem conversatio illius, nec tædium convictus illius, sed lætitiam et gaudium. |
17 Pensando esto conmigo mismo y considerando en mi corazón que se encuentra la inmortalidad en emparentar con la Sabiduría, | 17 Hæc cogitans apud me et commemorans in corde meo, quoniam immortalitas est in cognatione sapientiæ, |
18 en su amistad un placer bueno, en los trabajos de sus manos inagotables riquezas, prudencia en cultivar su trato y prestigio en conversar con ella, por todos los medios buscaba la manera de hacérmela mía. | 18 et in amicitia illius delectatio bona, et in operibus manuum illius honestas sine defectione, et in certamine loquelæ illius sapientia, et præclaritas in communicatione sermonum ipsius : circuibam quærens, ut mihi illam assumerem. |
19 Era yo un muchacho de buen natural, me cupo en suerte un alma buena, | 19 Puer autem eram ingeniosus, et sortitus sum animam bonam. |
20 o más bien, siendo bueno, vine a un cuerpo incontaminado; | 20 Et cum essem magis bonus, veni ad corpus incoinquinatum. |
21 pero, comprendiendo que no podría poseer la Sabiduría si Dios no me la daba, - y ya era un fruto de la prudencia saber de quién procedía esta gracia - recurrí al Señor y le pedí, y dije con todo mi corazón: | 21 Et ut scivi quoniam aliter non possem esse continens, nisi Deus det ; et hoc ipsum erat sapientiæ, scire cujus esset hoc donum : adii Dominum, et deprecatus sum illum, et dixi ex totis præcordiis meis : |