Psalmi 141

VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Intellectus David, cum esset in spelunca, oratio.	1 Psalm. Dawidowy. Do Ciebie wołam, Panie, prędko mi dopomóż; usłysz głos mój, gdy wołam do Ciebie.
2 Voce mea ad Dominum clamavi, voce mea ad Dominum deprecatus sum.	2 Niech moja modlitwa będzie stale przed Tobą jak kadzidło; wzniesienie rąk moich - jak ofiara wieczorna!
3 Effundo in conspectu ejus orationem meam, et tribulationem meam ante ipsum pronuntio :	3 Postaw, Panie, straż moim ustom i wartę przy bramie warg moich!
4 in deficiendo ex me spiritum meum, et tu cognovisti semitas meas. In via hac qua ambulabam absconderunt laqueum mihi.	4 Mojego serca nie skłaniaj do złego słowa, do popełniania czynów niegodziwych, bym nigdy z ludźmi, co czynią nieprawość, nie jadł ich potraw wybornych.
5 Considerabam ad dexteram, et videbam, et non erat qui cognosceret me : periit fuga a me, et non est qui requirat animam meam.	5 Niech sprawiedliwy mię bije: to czyn miłości; olejek występnego niech nigdy nie ozdabia mojej głowy! Nieustannie przeciwstawiam swą modlitwę ich złości.
6 Clamavi ad te, Domine ; dixi : Tu es spes mea, portio mea in terra viventium.	6 Popadli w moc Skały ich sędziowie i usłyszeli, jak łagodne były moje słowa.
7 Intende ad deprecationem meam, quia humiliatus sum nimis. Libera me a persequentibus me, quia confortati sunt super me.	7 Jak kamień młyński rozbija się o ziemię, tak rozrzucono ich kości nad czeluścią Szeolu.
8 Educ de custodia animam meam ad confitendum nomini tuo ; me exspectant justi donec retribuas mihi.	8 Do Ciebie bowiem, Panie mój, Panie, (zwracam) moje oczy; do Ciebie się uciekam: Ty nie gub mej duszy.
	9 Strzeż mnie od sidła, które zastawili ma mnie, i od pułapek złoczyńców.
	10 Niechaj występni wpadną w swoje sieci, podczas gdy ja ujdę cało.