Psalmi 132

VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Canticum graduum David. Ecce quam bonum et quam jucundum, habitare fratres in unum !	1 Pieśń stopni. Pamiętaj, Panie, Dawidowi cały trud jego:
2 Sicut unguentum in capite, quod descendit in barbam, barbam Aaron, quod descendit in oram vestimenti ejus ;	2 o tym, jak złożył przysięgę przed Panem, związał się ślubem przed Mocnym Jakuba:
3 sicut ros Hermon, qui descendit in montem Sion. Quoniam illic mandavit Dominus benedictionem, et vitam usque in sæculum.	3 Nie wejdę do mieszkania w moim domu, nie wstąpię na posłanie mego łoża,
	4 nie użyczę snu moim oczom, powiekom moim spoczynku,
	5 póki nie znajdę miejsca dla Pana, mieszkania - Mocnemu Jakuba.
	6 Otośmy słyszeli w Efrata o arce, znaleźliśmy ją na polach Jaaru.
	7 Wejdźmy do Jego mieszkania, padnijmy przed podnóżkiem stóp Jego!
	8 Wyrusz, o Panie, na miejsce Twego odpocznienia, Ty i Twoja arka pełna chwały!
	9 Niech się kapłani Twoi odzieją w sprawiedliwość, a Twoi czciciele niech się radują!
	10 Przez wzgląd na sługę Twojego, Dawida, nie odtrącaj oblicza Twego pomazańca!
	11 Pan zaprzysiągł Dawidowi trwałą obietnicę, od której nie odstąpi: [Potomstwo] z ciebie zrodzone posadzę na twoim tronie.
	12 Jeżeli zachowają twoi synowie moje przymierze i moje napomnienia, których im udzielę, także ich synowie na wieki zasiądą na twoim tronie.
	13 Pan bowiem wybrał Syjon, tej siedziby zapragnął dla siebie:
	14 To jest miejsce mego odpoczynku na wieki, tu będę mieszkał, bo tego pragnąłem dla siebie.
	15 Będę szczodrze błogosławił jego zasobom, jego ubogich nasycę chlebem.
	16 Jego kapłanów odzieję zbawieniem, a ci, którzy go prawdziwie miłują, będą się radować.
	17 Wzbudzę tam moc dla Dawida, zgotuję światło dla mego pomazańca!
	18 Odzieję wstydem jego nieprzyjaciół, a nad nim zabłyśnie jego korona.