1 E disse lo Signore a Moisè: ecco i' ho fatto te re di Faraone; ed Aaron tuo fratello sarà tuo profeta. | 1 και ειπεν κυριος προς μωυσην λεγων ιδου δεδωκα σε θεον φαραω και ααρων ο αδελφος σου εσται σου προφητης |
2 Tu favellerai ogni cosa comando a te; quegli favellerà a Faraone, che lasci li figliuoli d'Israel della terra sua. | 2 συ δε λαλησεις αυτω παντα οσα σοι εντελλομαι ο δε ααρων ο αδελφος σου λαλησει προς φαραω ωστε εξαποστειλαι τους υιους ισραηλ εκ της γης αυτου |
3 Ma io indurerò lo cuore suo; e moltiplicherò li segni e le cose mie dubbiose nella terra d'Egitto. | 3 εγω δε σκληρυνω την καρδιαν φαραω και πληθυνω τα σημεια μου και τα τερατα εν γη αιγυπτω |
4 E' non udirà voi. E metterò la mano mia sopra la terra d'Egitto, ed educerò lo esercito ed il popolo mio, figliuoli d'Israel, della terra dell' Egitto per massimi giudicii. | 4 και ουκ εισακουσεται υμων φαραω και επιβαλω την χειρα μου επ' αιγυπτον και εξαξω συν δυναμει μου τον λαον μου τους υιους ισραηλ εκ γης αιγυπτου συν εκδικησει μεγαλη |
5 E sapranno gli Egizii, ch' io sono lo Signore, il quale stenderò la mano mia sopra Egitto, e meneronne li figliuoli d'Israel del mezzo di loro. | 5 και γνωσονται παντες οι αιγυπτιοι οτι εγω ειμι κυριος εκτεινων την χειρα επ' αιγυπτον και εξαξω τους υιους ισραηλ εκ μεσου αυτων |
6 E fecero così adunque Moisè ed Aaron, come aveva comandato a loro lo Signore; e così fecero. | 6 εποιησεν δε μωυσης και ααρων καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος ουτως εποιησαν |
7 Era Moisè d'ottanta anni, ed Aaron d'ottantatre, quando favellarono a Faraone. | 7 μωυσης δε ην ετων ογδοηκοντα ααρων δε ο αδελφος αυτου ετων ογδοηκοντα τριων ηνικα ελαλησεν προς φαραω |
8 E disse lo Signore a Moisè ed Aaron: | 8 και ειπεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων |
9 Quando dirae a voi Faraone: mostrate li segni, dirai ad Aaron: togli la verga tua, e gettala dinnanzi a Faraone (ed alli servi suoi) e torni in serpente. | 9 και εαν λαληση προς υμας φαραω λεγων δοτε ημιν σημειον η τερας και ερεις ααρων τω αδελφω σου λαβε την ραβδον και ριψον αυτην επι την γην εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και εσται δρακων |
10 Andando adunque Moisè ed Aaron a Faraone, fecero siccome comandò lo Signore; e tolse Aaron la verga innanzi a Faraone ed alli servi suoi, la quale fatta è serpente. | 10 εισηλθεν δε μωυσης και ααρων εναντιον φαραω και των θεραποντων αυτου και εποιησαν ουτως καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος και ερριψεν ααρων την ραβδον εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και εγενετο δρακων |
11 Ma chiamò Faraone li savii e li incantatori; e fecero ancora egli per le incantazioni egiziache, e per alcuni secreti, alcune cose somiglianti. | 11 συνεκαλεσεν δε φαραω τους σοφιστας αιγυπτου και τους φαρμακους και εποιησαν και οι επαοιδοι των αιγυπτιων ταις φαρμακειαις αυτων ωσαυτως |
12 E gettarono ciascuno la verga loro, le quali si convertirono in dragoni; ma divoroe la verga d'Aaron le verghe loro. | 12 και ερριψαν εκαστος την ραβδον αυτου και εγενοντο δρακοντες και κατεπιεν η ραβδος η ααρων τας εκεινων ραβδους |
13 Ed indurito è lo cuore di Faraone, e non udì loro, siccome comandò lo Signore (onnipotente). | 13 και κατισχυσεν η καρδια φαραω και ουκ εισηκουσεν αυτων καθαπερ ελαλησεν αυτοις κυριος |
14 Disse ancora lo Signore a Moisè: gravato è lo cuore di Faraone, e non vuolse lasciare lo popolo mio. | 14 ειπεν δε κυριος προς μωυσην βεβαρηται η καρδια φαραω του μη εξαποστειλαι τον λαον |
15 Va a lui la mattina; ecco egli anderà all'acque, e fara' ti d'incontro a lui sopra la ripa del fiume; la verga si fece drago torrai nella mano tua. | 15 βαδισον προς φαραω το πρωι ιδου αυτος εκπορευεται επι το υδωρ και στηση συναντων αυτω επι το χειλος του ποταμου και την ραβδον την στραφεισαν εις οφιν λημψη εν τη χειρι σου |
16 E dirai a lui: lo Signore Iddio delli Ebrei mandò me a te, dicendo: lascia lo popolo mio, acciò che sacrifichi a me nel deserto, ed insino ad ora non volesti udire. | 16 και ερεις προς αυτον κυριος ο θεος των εβραιων απεσταλκεν με προς σε λεγων εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευση εν τη ερημω και ιδου ουκ εισηκουσας εως τουτου |
17 Queste cose dice adunque lo Signore: in questo saprai che io Signore sia. Ecco io percuoterò colla verga, la quale è nella mano mia, l'acqua dello fiume, e tornerà in sangue. | 17 ταδε λεγει κυριος εν τουτω γνωση οτι εγω κυριος ιδου εγω τυπτω τη ραβδω τη εν τη χειρι μου επι το υδωρ το εν τω ποταμω και μεταβαλει εις αιμα |
18 Li pesci che sono nel fiume morranno; puzzeranno l'acque, e saranno tormentati quegli d'Egitto bevendo l'acque del fiume. | 18 και οι ιχθυες οι εν τω ποταμω τελευτησουσιν και εποζεσει ο ποταμος και ου δυνησονται οι αιγυπτιοι πιειν υδωρ απο του ποταμου |
19 E disse ancora lo Signore a Moisè: dì ad Aaron: togli la verga tua, e stendi la mano tua sopra l'acque d'Egitto, e sopra li fiumi suoi, e rivi (e pozzi) e paludi ed ogni laghi d'acque, acciò che elle ritornino in sangue; e così lo sangue sia in ogni terra d'Egitto, così nelle vaselli di legno, come nelli sassi. | 19 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ειπον ααρων τω αδελφω σου λαβε την ραβδον σου και εκτεινον την χειρα σου επι τα υδατα αιγυπτου και επι τους ποταμους αυτων και επι τας διωρυγας αυτων και επι τα ελη αυτων και επι παν συνεστηκος υδωρ αυτων και εσται αιμα και εγενετο αιμα εν παση γη αιγυπτου εν τε τοις ξυλοις και εν τοις λιθοις |
20 E fecero adunque Moisè ed Aaron, siccome comandò le Signore: e levando la verga, percosse l'acqua del fiume innanzi a Faraone e servi suoi, la quale tornoe in sangue. | 20 και εποιησαν ουτως μωυσης και ααρων καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος και επαρας τη ραβδω αυτου επαταξεν το υδωρ το εν τω ποταμω εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και μετεβαλεν παν το υδωρ το εν τω ποταμω εις αιμα |
21 E li pesci, ch' erano nel fiume, morti sono; li quali guastarono e faceano molto spuzzare lo fiume, e non poteano quelli d'Egitto bevere l'acqua del fiume; e fue ancora lo sangue in tutta la terra d'Egitto. | 21 και οι ιχθυες οι εν τω ποταμω ετελευτησαν και επωζεσεν ο ποταμος και ουκ ηδυναντο οι αιγυπτιοι πιειν υδωρ εκ του ποταμου και ην το αιμα εν παση γη αιγυπτου |
22 E fecero somigliantemente li incantatori de gli Egizii per le incantazioni loro; (ed indurato è lo cuore di Faraone); nè non udì loro, siccome comandò lo Signore. | 22 εποιησαν δε ωσαυτως και οι επαοιδοι των αιγυπτιων ταις φαρμακειαις αυτων και εσκληρυνθη η καρδια φαραω και ουκ εισηκουσεν αυτων καθαπερ ειπεν κυριος |
23 E rivolsesi, e ritorno alla casa sua; nè compose ancora lo cuore questa volta. | 23 επιστραφεις δε φαραω εισηλθεν εις τον οικον αυτου και ουκ επεστησεν τον νουν αυτου ουδε επι τουτω |
24 Ma tutti quelli di Egitto cavarono in ogni luogo d'intorno al fiume, acciò che bevessero dell' acqua; ed in verità non poteano bevere dell' acqua del fiume. | 24 ωρυξαν δε παντες οι αιγυπτιοι κυκλω του ποταμου ωστε πιειν υδωρ και ουκ ηδυναντο πιειν υδωρ απο του ποταμου |
25 E compiuti sono i sette dì, poscia che percosse lo Signore lo fiume. | 25 και ανεπληρωθησαν επτα ημεραι μετα το παταξαι κυριον τον ποταμον |
| 26 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εισελθε προς φαραω και ερεις προς αυτον ταδε λεγει κυριος εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευσωσιν |
| 27 ει δε μη βουλει συ εξαποστειλαι ιδου εγω τυπτω παντα τα ορια σου τοις βατραχοις |
| 28 και εξερευξεται ο ποταμος βατραχους και αναβαντες εισελευσονται εις τους οικους σου και εις τα ταμιεια των κοιτωνων σου και επι των κλινων σου και εις τους οικους των θεραποντων σου και του λαου σου και εν τοις φυραμασιν σου και εν τοις κλιβανοις σου |
| 29 και επι σε και επι τους θεραποντας σου και επι τον λαον σου αναβησονται οι βατραχοι |