Joel (יואל) - Gioele 31

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	Biblia Tysiąclecia
1 הֹוי הַיֹּרְדִים מִצְרַיִם לְעֶזְרָה עַל־סוּסִים יִשָּׁעֵנוּ וַיִּבְטְחוּ עַל־רֶכֶב כִּי רָב וְעַל פָּרָשִׁים כִּי־עָצְמוּ מְאֹד וְלֹא שָׁעוּ עַל־קְדֹושׁ יִשְׂרָאֵל וְאֶת־יְהוָה לֹא דָרָשׁוּ	1 Biada tym, którzy zstępują do Egiptu po pomoc, pokładają nadzieję w koniach, mają ufność w mnóstwie rydwanów oraz w bardzo wielkiej sile jazdy, a nie pokładają ufności w Świętym Izraela ani się nie radzą Pana.
2 וְגַם־הוּא חָכָם וַיָּבֵא רָע וְאֶת־דְּבָרָיו לֹא הֵסִיר וְקָם עַל־בֵּית מְרֵעִים וְעַל־עֶזְרַת פֹּעֲלֵי אָוֶן	2 A przecież On również potrafi sprowadzić niedolę; On słów swoich nie cofa, powstanie przeciw domowi złoczyńców i przeciw pomocy dla źle postępujących.
3 וּמִצְרַיִם אָדָם וְלֹא־אֵל וְסוּסֵיהֶם בָּשָׂר וְלֹא־רוּחַ וַיהוָה יַטֶּה יָדֹו וְכָשַׁל עֹוזֵר וְנָפַל עָזֻר וְיַחְדָּו כֻּלָּם יִכְלָיוּן׃ ס	3 Egipcjanie to ludzie, a nie Bóg; ich konie to ciało, a nie duch! Gdy Pan wyciągnie rękę, runie wspomożyciel, upadnie wspomagany, i zginą oni wszyscy razem.
4 כִּי כֹה אָמַר־יְהוָה ׀ אֵלַי כַּאֲשֶׁר יֶהְגֶּה הָאַרְיֵה וְהַכְּפִיר עַל־טַרְפֹּו אֲשֶׁר יִקָּרֵא עָלָיו מְלֹא רֹעִים מִקֹּולָם לֹא יֵחָת וּמֵהֲמֹונָם לֹא יַעֲנֶה כֵּן יֵרֵד יְהוָה צְבָאֹות לִצְבֹּא עַל־הַר־צִיֹּון וְעַל־גִּבְעָתָהּ	4 Albowiem Pan tak powiedział do mnie: Podobnie jak lew albo lwiątko pomrukuje nad swą zdobyczą: gdy przeciw niemu zbierze się tłum pasterzy, on się nie lęka ich krzyku ani się nie płoszy ich hałasem, tak Pan Zastępów zstąpi do boju na górze Syjon i na jeg
5 כְּצִפֳּרִים עָפֹות כֵּן יָגֵן יְהוָה צְבָאֹות עַל־יְרוּשָׁלִָם גָּנֹון וְהִצִּיל פָּסֹחַ וְהִמְלִיט	5 Jak ptaki latające, tak Pan Zastępów osłoni Jeruzalem, osłoni i ocali, oszczędzi i wyzwoli.
6 שׁוּבוּ לַאֲשֶׁר הֶעְמִיקוּ סָרָה בְּנֵי יִשְׂרָאֵל	6 Dzieci Izraela, wróćcie do Tego, od którego odstępstwo oddziela was głęboko.
7 כִּי בַּיֹּום הַהוּא יִמְאָסוּן אִישׁ אֱלִילֵי כַסְפֹּו וֶאֱלִילֵי זְהָבֹו אֲשֶׁר עָשׂוּ לָכֶם יְדֵיכֶם חֵטְא	7 Zaiste, owego dnia każdy porzuci swe bożki srebrne i bożyszcza złote, które wam zrobiły grzeszne wasze ręce.
8 וְנָפַל אַשּׁוּר בְּחֶרֶב לֹא־אִישׁ וְחֶרֶב לֹא־אָדָם תֹּאכֲלֶנּוּ וְנָס לֹו מִפְּנֵי־חֶרֶב וּבַחוּרָיו לָמַס יִהְיוּ	8 Nie od ludzkiego miecza padnie Aszszur, pochłonie go miecz nie człowieczy. Jeśli ucieknie przed mieczem, kwiat jego wojska pójdzie pod jarzmo.
9 וְסַלְעֹו מִמָּגֹור יַעֲבֹור וְחַתּוּ מִנֵּס שָׂרָיו נְאֻם־יְהוָה אֲשֶׁר־אוּר לֹו בְּצִיֹּון וְתַנּוּר לֹו בִּירוּשָׁלִָם׃ ס	9 Twierdza jego podda się w przestrachu i dowódcy jego załamią się przed znakiem zwycięzcy. Wyrocznia Pana, który ma ogień na Syjonie i piec swój w Jeruzalem.