Isaiah (ישעיה) - Isaia 119

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 אַשְׁרֵי תְמִימֵי־דָרֶךְ הַהֹלְכִים בְּתֹורַת יְהוָה	1 ا ـ طوبى للكاملين طريقا السالكين في شريعة الرب‎.
2 אַשְׁרֵי נֹצְרֵי עֵדֹתָיו בְּכָל־לֵב יִדְרְשׁוּהוּ	2 ‎طوبى لحافظي شهاداته. من كل قلوبهم يطلبونه‎.
3 אַף לֹא־פָעֲלוּ עַוְלָה בִּדְרָכָיו הָלָכוּ	3 ‎ايضا لا يرتكبون اثما. في طرقه يسلكون‎.
4 אַתָּה צִוִּיתָה פִקֻּדֶיךָ לִשְׁמֹר מְאֹד	4 ‎انت اوصيت بوصاياك ان تحفظ تماما
5 אַחֲלַי יִכֹּנוּ דְרָכָי לִשְׁמֹר חֻקֶּיךָ	5 ليت طرقي تثبت في حفظ فرائضك‎.
6 אָז לֹא־אֵבֹושׁ בְּהַבִּיטִי אֶל־כָּל־מִצְוֹתֶיךָ	6 ‎حينئذ لا اخزى اذا نظرت الى كل وصاياك‎.
7 אֹודְךָ בְּיֹשֶׁר לֵבָב בְּלָמְדִי מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ	7 ‎احمدك باستقامة قلب عند تعلمي احكام عدلك‎.
8 אֶת־חֻקֶּיךָ אֶשְׁמֹר אַל־תַּעַזְבֵנִי עַד־מְאֹד	8 ‎وصاياك احفظ. لا تتركني الى الغاية
9 בַּמֶּה יְזַכֶּה־נַּעַר אֶת־אָרְחֹו לִשְׁמֹר כִּדְבָרֶךָ	9 ب ـ بم يزكي الشاب طريقه. بحفظه اياه حسب كلامك‎.
10 בְּכָל־לִבִּי דְרַשְׁתִּיךָ אַל־תַּשְׁגֵּנִי מִמִּצְוֹתֶיךָ	10 ‎بكل قلبي طلبتك. لا تضلني عن وصاياك‎.
11 בְּלִבִּי צָפַנְתִּי אִמְרָתֶךָ לְמַעַן לֹא אֶחֱטָא־לָךְ	11 ‎خبأت كلامك في قلبي لكيلا اخطئ اليك‎.
12 בָּרוּךְ אַתָּה יְהוָה לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ	12 ‎مبارك انت يا رب. علمني فرائضك‎.
13 בִּשְׂפָתַי סִפַּרְתִּי כֹּל מִשְׁפְּטֵי־פִיךָ	13 ‎بشفتيّ حسبت كل احكام فمك‎.
14 בְּדֶרֶךְ עֵדְוֹתֶיךָ שַׂשְׂתִּי כְּעַל כָּל־הֹון	14 ‎بطريق شهاداتك فرحت كما على كل الغنى‎.
15 בְּפִקֻּדֶיךָ אָשִׂיחָה וְאַבִּיטָה אֹרְחֹתֶיךָ	15 ‎بوصاياك الهج والاحظ سبلك‎.
16 בְּחֻקֹּתֶיךָ אֶשְׁתַּעֲשָׁע לֹא אֶשְׁכַּח דְּבָרֶךָ	16 ‎بفرائضك اتلذذ. لا انسى كلامك
17 גְּמֹל עַל־עַבְדְּךָ אֶחְיֶה וְאֶשְׁמְרָה דְבָרֶךָ	17 ج ـ احسن الى عبدك فاحيا واحفظ امرك‎.
18 גַּל־עֵינַי וְאַבִּיטָה נִפְלָאֹות מִתֹּורָתֶךָ	18 ‎اكشف عن عينيّ فارى عجائب من شريعتك‎.
19 גֵּר אָנֹכִי בָאָרֶץ אַל־תַּסְתֵּר מִמֶּנִּי מִצְוֹתֶיךָ	19 ‎غريب انا في الارض. لا تخف عني وصاياك‎.
20 גָּרְסָה נַפְשִׁי לְתַאֲבָה אֶל־מִשְׁפָּטֶיךָ בְכָל־עֵת	20 ‎انسحقت نفسي شوقا الى احكامك في كل حين‎.
21 גָּעַרְתָּ זֵדִים אֲרוּרִים הַשֹּׁגִים מִמִּצְוֹתֶיךָ	21 ‎انتهرت المتكبرين الملاعين الضالين عن وصاياك‎.
22 גַּל מֵעָלַי חֶרְפָּה וָבוּז כִּי עֵדֹתֶיךָ נָצָרְתִּי	22 ‎دحرج عني العار والاهانة لاني حفظت شهاداتك‎.
23 גַּם יָשְׁבוּ רִים בִּי נִדְבָּרוּ עַבְדְּךָ יָשִׂיחַ בְּחֻקֶּיךָ	23 ‎جلس ايضا رؤساء تقاولوا عليّ. اما عبدك فيناجي بفرائضك‎.
24 גַּם־עֵדֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי אַנְשֵׁי עֲצָתִי	24 ‎ايضا شهاداتك هي لذّتي اهل مشورتي
25 דָּבְקָה לֶעָפָר נַפְשִׁי חַיֵּנִי כִּדְבָרֶךָ	25 د ـ لصقت بالتراب نفسي فاحيني حسب كلمتك‎.
26 דְּרָכַי סִפַּרְתִּי וַתַּעֲנֵנִי לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ	26 ‎قد صرّحت بطرقي فاستجبت لي. علمني فرائضك‎.
27 דֶּרֶךְ־פִּקּוּדֶיךָ הֲבִינֵנִי וְאָשִׂיחָה בְּנִפְלְאֹותֶיךָ	27 ‎طريق وصاياك فهمني فاناجي بعجائبك‎.
28 דָּלְפָה נַפְשִׁי מִתּוּגָה קַיְּמֵנִי כִּדְבָרֶךָ	28 ‎قطرت نفسي من الحزن. اقمني حسب كلامك‎.
29 דֶּרֶךשְֶׁ־קֶר הָסֵר מִמֶּנִּי וְתֹורָתְךָ חָנֵּנִי	29 ‎طريق الكذب ابعد عني وبشريعتك ارحمني‎.
30 דֶּרֶךְ־אֱמוּנָה בָחָרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ שִׁוִּיתִי	30 ‎اخترت طريق الحق. جعلت احكامك قدامي‎.
31 דָּבַקְתִּי בְעֵדְוֹתֶיךָ יְהוָה אַל־תְּבִישֵׁנִי	31 ‎لصقت بشهاداتك. يا رب لا تخزني‎.
32 דֶּרֶךְ־מִצְוֹתֶיךָ אָרוּץ כִּי תַרְחִיב לִבִּי	32 ‎في طريق وصاياك اجري لانك ترحب قلبي
33 הֹורֵנִי יְהוָה דֶּרֶךְ חֻקֶּיךָ וְאֶצְּרֶנָּה עֵקֶב	33 ه ـ علّمني يا رب طريق فرائضك فاحفظها الى النهاية‎.
34 הֲבִינֵנִי וְאֶצְּרָה תֹורָתֶךָ וְאֶשְׁמְרֶנָּה בְכָל־לֵב	34 ‎فهمني فالاحظ شريعتك واحفظها بكل قلبي‎.
35 הַדְרִיכֵנִי בִּנְתִיב מִצְוֹתֶיךָ כִּי־בֹו חָפָצְתִּי	35 ‎دربني في سبيل وصاياك لاني به سررت‎.
36 הַט־לִבִּי אֶל־עֵדְוֹתֶיךָ וְאַל אֶל־בָּצַע	36 ‎أمل قلبي الى شهاداتك لا الى المكسب‎.
37 הַעֲבֵר עֵינַי מֵרְאֹות שָׁוְא בִּדְרָכֶךָ חַיֵּנִי	37 ‎حول عينيّ عن النظر الى الباطل. في طريقك احيني‎.
38 הָקֵם לְעַבְדְּךָ אִמְרָתֶךָ אֲשֶׁר לְיִרְאָתֶךָ	38 ‎أقم لعبدك قولك الذي لمتقيك‎.
39 הַעֲבֵר חֶרְפָּתִי אֲשֶׁר יָגֹרְתִּי כִּי מִשְׁפָּטֶיךָ טֹובִים	39 ‎أزل عاري الذي حذرت منه لان احكامك طيبة‎.
40 הִנֵּה תָּאַבְתִּי לְפִקֻּדֶיךָ בְּצִדְקָתְךָ חַיֵּנִי	40 ‎هانذا قد اشتهيت وصاياك. بعدلك احيني
41 וִיבֹאֻנִי חֲסָדֶךָ יְהוָה תְּשׁוּעָתְךָ כְּאִמְרָתֶךָ	41 و ـ لتأتني رحمتك يا رب خلاصك حسب قولك
42 וְאֶעֱנֶה חֹרְפִי דָבָר כִּי־בָטַחְתִּי בִּדְבָרֶךָ	42 فأجاوب معيّري كلمة. لاني اتكلت على كلامك‎.
43 וְאַל־תַּצֵּל מִפִּי דְבַר־אֱמֶת עַד־מְאֹד כִּי לְמִשְׁפָּטֶךָ יִחָלְתִּי	43 ‎ولا تنزع من فمي كلام الحق كل النزع لاني انتظرت احكامك‎.
44 וְאֶשְׁמְרָה תֹורָתְךָ תָמִיד לְעֹולָם וָעֶד	44 ‎فاحفظ شريعتك دائما الى الدهر والابد‎.
45 וְאֶתְהַלְּכָה בָרְחָבָה כִּי פִקֻּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי	45 ‎واتمشى في رحب لاني طلبت وصاياك‎.
46 וַאֲדַבְּרָה בְעֵדֹתֶיךָ נֶגֶד מְלָכִים וְלֹא אֵבֹושׁ	46 ‎واتكلم بشهاداتك قدام ملوك ولا اخزى
47 וְאֶשְׁתַּעֲשַׁע בְּמִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי	47 واتلذذ بوصاياك التي احببت‎.
48 וְאֶשָּׂא־כַפַּי אֶל־מִצְוֹתֶיךָ אֲשֶׁר אָהָבְתִּי וְאָשִׂיחָה בְחֻקֶּיךָ	48 ‎وارفع يديّ الى وصاياك التي وددت واناجي بفرائضك
49 זְכֹר־דָּבָר לְעַבְדֶּךָ עַל אֲשֶׁר יִחַלְתָּנִי	49 ز ـ اذكر لعبدك القول الذي جعلتني انتظره‎.
50 זֹאת נֶחָמָתִי בְעָנְיִי כִּי אִמְרָתְךָ חִיָּתְנִי	50 ‎هذه هي تعزيتي في مذلتي. لان قولك احياني‎.
51 זֵדִים הֱלִיצֻנִי עַד־מְאֹד מִתֹּורָתְךָ לֹא נָטִיתִי	51 ‎المتكبرون استهزأوا بي الى الغاية. عن شريعتك لم امل‎.
52 זָכַרְתִּי מִשְׁפָּטֶיךָ מֵעֹולָם ׀ יְהוָה וָאֶתְנֶחָם	52 ‎تذكرت احكامك منذ الدهر يا رب فتعزيت‎.
53 זַלְעָפָה אֲחָזַתְנִי מֵרְשָׁעִים עֹזְבֵי תֹּורָתֶךָ	53 ‎الحمية اخذتني بسبب الاشرار تاركي شريعتك‎.
54 זְמִרֹות הָיוּ־לִי חֻקֶּיךָ בְּבֵית מְגוּרָי	54 ‎ترنيمات صارت لي فرائضك في بيت غربتي‎.
55 זָכַרְתִּי בַלַּיְלָה שִׁמְךָ יְהוָה וָאֶשְׁמְרָה תֹּורָתֶךָ	55 ‎ذكرت في الليل اسمك يا رب وحفظت شريعتك‎.
56 זֹאת הָיְתָה־לִּי כִּי פִקֻּדֶיךָ נָצָרְתִּי	56 ‎هذا صار لي لاني حفظت وصاياك
57 חֶלְקִי יְהוָה אָמַרְתִּי לִשְׁמֹר דְּבָרֶיךָ	57 ح ـ نصيبي الرب قلت لحفظ كلامك‎.
58 חִלִּיתִי פָנֶיךָ בְכָל־לֵב חָנֵּנִי כְּאִמְרָתֶךָ	58 ‎ترضيت وجهك بكل قلبي. ارحمني حسب قولك‎.
59 חִשַּׁבְתִּי דְרָכָי וָאָשִׁיבָה רַגְלַי אֶל־עֵדֹתֶיךָ	59 ‎تفكرت في طرقي ورددت قدمي الى شهاداتك‎.
60 חַשְׁתִּי וְלֹא הִתְמַהְמָהְתִּי לִשְׁמֹר מִצְוֹתֶיךָ	60 ‎اسرعت ولم اتوان لحفظ وصاياك‎.
61 חֶבְלֵי רְשָׁעִים עִוְּדֻנִי תֹּורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	61 ‎حبال الاشرار التفت عليّ. اما شريعتك فلم انسها‎.
62 חֲצֹות־לַיְלָה אָקוּם לְהֹודֹות לָךְ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ	62 ‎في منتصف الليل اقوم لاحمدك على احكام برك‎.
63 חָבֵר אָנִי לְכָל־אֲשֶׁר יְרֵאוּךָ וּלְשֹׁמְרֵי פִּקּוּדֶיךָ	63 ‎رفيق انا لكل الذين يتقونك ولحافظي وصاياك‎.
64 חַסְדְּךָ יְהוָה מָלְאָה הָאָרֶץ חֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי	64 ‎رحمتك يا رب قد ملأت الارض. علّمني فرائضك
65 טֹוב עָשִׂיתָ עִם־עַבְדְּךָ יְהוָה כִּדְבָרֶךָ	65 ط ـ خيرا صنعت مع عبدك يا رب حسب كلامك‎.
66 טוּב טַעַם וָדַעַת לַמְּדֵנִי כִּי בְמִצְוֹתֶיךָ הֶאֱמָנְתִּי	66 ‎ذوقا صالحا ومعرفة علمني لاني بوصاياك آمنت‎.
67 טֶרֶם אֶעֱנֶה אֲנִי שֹׁגֵג וְעַתָּה אִמְרָתְךָ שָׁמָרְתִּי	67 ‎قبل ان أذلل انا ضللت. اما الآن فحفظت قولك‎.
68 טֹוב־אַתָּה וּמֵטִיב לַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ	68 ‎صالح انت ومحسن علمني فرائضك‎.
69 טָפְלוּ עָלַי שֶׁקֶר זֵדִים אֲנִי בְּכָל־לֵב ׀ אֱצֹּר פִּקּוּדֶיךָ	69 ‎المتكبرون قد لفقوا عليّ كذبا. اما انا فبكل قلبي احفظ وصاياك.
70 טָפַשׁ כַּחֵלֶב לִבָּם אֲנִי תֹּורָתְךָ שִׁעֲשָׁעְתִּי	70 سمن مثل الشحم قلبهم. اما انا فبشريعتك اتلذذ‎.
71 טֹוב־לִי כִי־עֻנֵּיתִי לְמַעַן אֶלְמַד חֻקֶּיךָ	71 ‎خير لي اني تذللت لكي اتعلم فرائضك‎.
72 טֹוב־לִי תֹורַת־פִּיךָ מֵאַלְפֵי זָהָב וָכָסֶף	72 ‎شريعة فمك خير لي من الوف ذهب وفضة
73 יָדֶיךָ עָשׂוּנִי וַיְכֹונְנוּנִי הֲבִינֵנִי וְאֶלְמְדָה מִצְוֹתֶיךָ	73 ي ـ يداك صنعتاني وانشأتاني. فهمني فاتعلّم وصاياك‎.
74 יְרֵאֶיךָ יִרְאוּנִי וְיִשְׂמָחוּ כִּי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי	74 ‎متقوك يرونني فيفرحون لاني انتظرت كلامك‎.
75 יָדַעְתִּי יְהוָה כִּי־צֶדֶק מִשְׁפָּטֶיךָ וֶאֱמוּנָה עִנִּיתָנִי	75 ‎قد علمت يا رب ان احكامك عدل وبالحق اذللتني‎.
76 יְהִי־נָא חַסְדְּךָ לְנַחֲמֵנִי כְּאִמְרָתְךָ לְעַבְדֶּךָ	76 ‎فلتصر رحمتك لتعزيتي حسب قولك لعبدك‎.
77 יְבֹאוּנִי רַחֲמֶיךָ וְאֶחְיֶה כִּי־תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי	77 ‎لتأتني مراحمك فاحيا لان شريعتك هي لذّتي‎.
78 יֵבֹשׁוּ זֵדִים כִּי־שֶׁקֶר עִוְּתוּנִי אֲנִי אָשִׂיחַ בְּפִקּוּדֶיךָ	78 ‎ليخز المتكبرون لانهم زورا افتروا عليّ. اما انا فاناجي بوصاياك‎.
79 יָשׁוּבוּ לִי יְרֵאֶיךָ [וְיָדְעוּ כ] (וְיֹדְעֵי ק) עֵדֹתֶיךָ	79 ‎ليرجع اليّ متقوك وعارفو شهاداتك‎.
80 יְהִי־לִבִּי תָמִים בְּחֻקֶּיךָ לְמַעַן לֹא אֵבֹושׁ	80 ‎ليكن قلبي كاملا في فرائضك لكيلا اخزى
81 כָּלְתָה לִתְשׁוּעָתְךָ נַפְשִׁי לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי	81 ك ـ تاقت نفسي الى خلاصك. كلامك انتظرت‎.
82 כָּלוּ עֵינַי לְאִמְרָתֶךָ לֵאמֹר מָתַי תְּנַחֲמֵנִי	82 ‎كلّت عيناي من النظر الى قولك فاقول متى تعزيني‎.
83 כִּי־הָיִיתִי כְּנֹאד בְּקִיטֹור חֻקֶּיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	83 ‎لاني قد صرت كزق في الدخان. اما فرائضك فلم انسها‎.
84 כַּמָּה יְמֵי־עַבְדֶּךָ מָתַי תַּעֲשֶׂה בְרֹדְפַי מִשְׁפָּט	84 ‎كم هي ايام عبدك. متى تجري حكما على مضطهديّ‎.
85 כָּרוּ־לִי זֵדִים שִׁיחֹות אֲשֶׁר לֹא כְתֹורָתֶךָ	85 ‎المتكبرون قد كروا لي حفائر. ذلك ليس حسب شريعتك‎.
86 כָּל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמוּנָה שֶׁקֶר רְדָפוּנִי עָזְרֵנִי	86 ‎كل وصاياك امانة. زورا يضطهدونني. أعنّي‎.
87 כִּמְעַט כִּלּוּנִי בָאָרֶץ וַאֲנִי לֹא־עָזַבְתִּי פִקֻּודֶיךָ	87 ‎لولا قليل لافنوني من الارض. اما انا فلم اترك وصاياك‎.
88 כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדוּת פִּיךָ	88 ‎حسب رحمتك احيني فاحفظ شهادات فمك
89 לְעֹולָם יְהוָה דְּבָרְךָ נִצָּב בַּשָּׁמָיִם	89 ل ـ الى الابد يا رب كلمتك مثبتة في السموات‎.
90 לְדֹר וָדֹר אֱמוּנָתֶךָ כֹּונַנְתָּ אֶרֶץ וַתַּעֲמֹד	90 ‎الى دور فدور امانتك. اسست الارض فثبتت‎.
91 לְמִשְׁפָּטֶיךָ עָמְדוּ הַיֹּום כִּי הַכֹּל עֲבָדֶיךָ	91 ‎على احكامك ثبتت اليوم لان الكل عبيدك‎.
92 לוּלֵי תֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי אָז אָבַדְתִּי בְעָנְיִי	92 ‎لو لم تكن شريعتك لذّتي لهلكت حينئذ في مذلتي‏‎.
93 לְעֹולָם לֹא־אֶשְׁכַּח פִּקּוּדֶיךָ כִּי בָם חִיִּיתָנִי	93 ‎الى الدهر لا انسى وصاياك لانك بها احييتني‎.
94 לְךָ־אֲנִי הֹושִׁיעֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ דָרָשְׁתִּי	94 ‎لك انا فخلّصني لاني طلبت وصاياك‎.
95 לִי קִוּוּ רְשָׁעִים לְאַבְּדֵנִי עֵדֹתֶיךָ אֶתְבֹּונָן	95 ‎اياي انتظر الاشرار ليهلكوني. بشهاداتك افطن‎.
96 לְכָל תִּכְלָה רָאִיתִי קֵץ רְחָבָה מִצְוָתְךָ מְאֹד	96 ‎لكل كمال رأيت حدا. اما وصيتك فواسعة جدا
97 מָה־אָהַבְתִּי תֹורָתֶךָ כָּל־הַיֹּום הִיא שִׂיחָתִי	97 م ـ كم احببت شريعتك. اليوم كله هي لهجي‎.
98 מֵאֹיְבַי תְּחַכְּמֵנִי מִצְוֹתֶךָ כִּי לְעֹולָם הִיא־לִי	98 ‎وصيتك جعلتني احكم من اعدائي لانها الى الدهر هي لي‎.
99 מִכָּל־מְלַמְּדַי הִשְׂכַּלְתִּי כִּי עֵדְוֹתֶיךָ שִׂיחָה לִי	99 ‎اكثر من كل معلّميّ تعقلت لان شهاداتك هي لهجي‎.
100 מִזְּקֵנִים אֶתְבֹּונָן כִּי פִקּוּדֶיךָ נָצָרְתִּי	100 ‎اكثر من الشيوخ فطنت لاني حفظت وصاياك‎.
101 מִכָּל־אֹרַח רָע כָּלִאתִי רַגְלָי לְמַעַן אֶשְׁמֹר דְּבָרֶךָ	101 ‎من كل طريق شر منعت رجلي لكي احفظ كلامك‎.
102 מִמִּשְׁפָּטֶיךָ לֹא־סָרְתִּי כִּי־אַתָּה הֹורֵתָנִי	102 ‎عن احكامك لم امل لانك انت علّمتني‎.
103 מַה־נִּמְלְצוּ לְחִכִּי אִמְרָתֶךָ מִדְּבַשׁ לְפִי	103 ‎ما احلى قولك لحنكي احلى من العسل لفمي‎.
104 מִפִּקּוּדֶיךָ אֶתְבֹּונָן עַל־כֵּן שָׂנֵאתִי ׀ כָּל־אֹרַח שָׁקֶר	104 ‎من وصاياك اتفطن. لذلك ابغضت كل طريق كذب
105 נֵר־לְרַגְלִי דְבָרֶךָ וְאֹור לִנְתִיבָתִי	105 ن ـ سراج لرجلي كلامك ونور لسبيلي‎.
106 נִשְׁבַּעְתִּי וָאֲקַיֵּמָה לִשְׁמֹר מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ	106 ‎حلفت فأبره ان احفظ احكام برك‎.
107 נַעֲנֵיתִי עַד־מְאֹד יְהוָה חַיֵּנִי כִדְבָרֶךָ	107 ‎تذللت الى الغاية. يا رب احيني حسب كلامك‎.
108 נִדְבֹות פִּי רְצֵה־נָא יְהוָה וּמִשְׁפָּטֶיךָ לַמְּדֵנִי	108 ‎ارتض بمندوبات فمي يا رب واحكامك علمني‎.
109 נַפְשִׁי בְכַפִּי תָמִיד וְתֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	109 ‎نفسي دائما في كفي. اما شريعتك فلم انسها‎.
110 נָתְנוּ רְשָׁעִים פַּח לִי וּמִפִּקּוּדֶיךָ לֹא תָעִיתִי	110 ‎الاشرار وضعوا لي فخا. اما وصاياك فلم اضل عنها‎.
111 נָחַלְתִּי עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם כִּי־שְׂשֹׂון לִבִּי הֵמָּה	111 ‎ورثت شهاداتك الى الدهر لانها هي بهجة قلبي‎.
112 נָטִיתִי לִבִּי לַעֲשֹׂות חֻקֶּיךָ לְעֹולָם עֵקֶב	112 ‎عطفت قلبي لاصنع فرائضك الى الدهر الى النهاية
113 סֵעֲפִים שָׂנֵאתִי וְתֹורָתְךָ אָהָבְתִּי	113 س ـ المتقلبين ابغضت وشريعتك احببت‎.
114 סִתְרִי וּמָגִנִּי אָתָּה לִדְבָרְךָ יִחָלְתִּי	114 ‎ستري ومجني انت. كلامك انتظرت‎.
115 סוּרוּ־מִמֶּנִּי מְרֵעִים וְאֶצְּרָה מִצְוֹת אֱלֹהָי	115 ‎انصرفوا عني ايها الاشرار فاحفظ وصايا الهي‎.
116 סָמְכֵנִי כְאִמְרָתְךָ וְאֶחְיֶה וְאַל־תְּבִישֵׁנִי מִשִּׂבְרִי	116 ‎اعضدني حسب قولك فاحيا ولا تخزني من رجائي‎.
117 סְעָדֵנִי וְאִוָּשֵׁעָה וְאֶשְׁעָה בְחֻקֶּיךָ תָמִיד	117 ‎اسندني فاخلص واراعي فرائضك دائما‎.
118 סָלִיתָ כָּל־שֹׁוגִים מֵחֻקֶּיךָ כִּישֶׁ־קֶר תַּרְמִיתָם	118 ‎احتقرت كل الضالين عن فرائضك لان مكرهم باطل‎.
119 סִגִים הִשְׁבַּתָּ כָל־רִשְׁעֵי־אָרֶץ לָכֵן אָהַבְתִּי עֵדֹתֶיךָ	119 ‎كزغل عزلت كل اشرار الارض. لذلك احببت شهاداتك‎.
120 סָמַר מִפַּחְדְּךָ בְשָׂרִי וּמִמִּשְׁפָּטֶיךָ יָרֵאתִי	120 ‎قد اقشعر لحمي من رعبك ومن احكامك جزعت
121 עָשִׂיתִי מִשְׁפָּט וָצֶדֶק בַּל־תַּנִּיחֵנִי לְעֹשְׁקָי	121 ع ـ اجريت حكما وعدلا. لا تسلمني الى ظالميّ‎.
122 עֲרֹב עַבְדְּךָ לְטֹוב אַל־יַעַשְׁקֻנִי זֵדִים	122 ‎كن ضامن عبدك للخير لكيلا يظلمني المستكبرون‎.
123 עֵינַי כָּלוּ לִישׁוּעָתֶךָ וּלְאִמְרַת צִדְקֶךָ	123 ‎كلت عيناي اشتياقا الى خلاصك والى كلمة برك‎.
124 עֲשֵׂה עִם־עַבְדְּךָ כְחַסְדֶּךָ וְחֻקֶּיךָ לַמְּדֵנִי	124 ‎اصنع مع عبدك حسب رحمتك وفرائضك علمني‎.
125 עַבְדְּךָ־אָנִי הֲבִינֵנִי וְאֵדְעָה עֵדֹתֶיךָ	125 ‎عبدك انا. فهمني فاعرف شهاداتك‎.
126 עֵת לַעֲשֹׂות לַיהוָה הֵפֵרוּ תֹּורָתֶךָ	126 ‎انه وقت عمل للرب. قد نقضوا شريعتك‎.
127 עַל־כֵּן אָהַבְתִּי מִצְוֹתֶיךָ מִזָּהָב וּמִפָּז	127 ‎لاجل ذلك احببت وصاياك اكثر من الذهب والابريز‎.
128 עַל־כֵּן ׀ כָּל־פִּקּוּדֵי כֹל יִשָּׁרְתִּי כָּל־אֹרַח שֶׁקֶר שָׂנֵאתִי	128 ‎لاجل ذلك حسبت كل وصاياك في كل شيء مستقيمة. كل طريق كذب ابغضت
129 פְּלָאֹות עֵדְוֹתֶיךָ עַל־כֵּן נְצָרָתַם נַפְשִׁי	129 ف ـ عجيبة هي شهاداتك لذلك حفظتها نفسي‎.
130 פֵּתַח דְּבָרֶיךָ יָאִיר מֵבִין פְּתָיִים	130 ‎فتح كلامك ينير يعقل الجهال‎.
131 פִּי־פָעַרְתִּי וָאֶשְׁאָפָה כִּי לְמִצְוֹתֶיךָ יָאָבְתִּי	131 ‎فغرت فمي ولهثت لاني الى وصاياك اشتقت‎.
132 פְּנֵה־אֵלַי וְחָנֵּנִי כְּמִשְׁפָּט לְאֹהֲבֵי שְׁמֶךָ	132 ‎التفت اليّ وارحمني كحق محبي اسمك‎.
133 פְּעָמַי הָכֵן בְּאִמְרָתֶךָ וְאַל־תַּשְׁלֶט־בִּי כָל־אָוֶן	133 ‎ثبت خطواتي في كلمتك ولا يتسلط عليّ اثم‎.
134 פְּדֵנִי מֵעֹשֶׁק אָדָם וְאֶשְׁמְרָה פִּקּוּדֶיךָ	134 ‎افدني من ظلم الانسان فاحفظ وصاياك‎.
135 פָּנֶיךָ הָאֵר בְּעַבְדֶּךָ וְלַמְּדֵנִי אֶת־חֻקֶּיךָ	135 ‎اضئ بوجهك على عبدك وعلمني فرائضك‎.
136 פַּלְגֵי־מַיִם יָרְדוּ עֵינָי עַל לֹא־שָׁמְרוּ תֹורָתֶךָ	136 ‎جداول مياه جرت من عيني لانهم لم يحفظوا شريعتك
137 צַדִּיק אַתָּה יְהוָה וְיָשָׁר מִשְׁפָּטֶיךָ	137 ص ـ بار انت يا رب واحكامك مستقيمة‎.
138 צִוִּיתָ צֶדֶק עֵדֹתֶיךָ וֶאֱמוּנָה מְאֹד	138 ‎عدلا امرت بشهاداتك وحقا الى الغاية‎.
139 צִמְּתַתְנִי קִנְאָתִי כִּי־שָׁכְחוּ דְבָרֶיךָ צָרָי	139 ‎اهلكتني غيرتي لان اعدائي نسوا كلامك‎.
140 צְרוּפָה אִמְרָתְךָ מְאֹד וְעַבְדְּךָ אֲהֵבָהּ	140 ‎كلمتك ممحصة جدا وعبدك احبها‎.
141 צָעִיר אָנֹכִי וְנִבְזֶה פִּקֻּדֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	141 ‎صغير انا وحقير. اما وصاياك فلم انسها‎.
142 צִדְקָתְךָ צֶדֶק לְעֹולָם וְתֹורָתְךָ אֱמֶת	142 ‎عدلك عدل الى الدهر وشريعتك حق‎.
143 צַר־וּמָצֹוק מְצָאוּנִי מִצְוֹתֶיךָ שַׁעֲשֻׁעָי	143 ‎ضيق وشدة اصاباني اما وصاياك فهي لذّاتي‎.
144 צֶדֶק עֵדְוֹתֶיךָ לְעֹולָם הֲבִינֵנִי וְאֶחְיֶה	144 ‎عادلة شهاداتك الى الدهر فهمني فاحيا
145 קָרָאתִי בְכָל־לֵב עֲנֵנִי יְהוָה חֻקֶּיךָ אֶצֹּרָה	145 ق ـ صرخت من كل قلبي. استجب لي يا رب. فرائضك احفظ‎.
146 קְרָאתִיךָ הֹושִׁיעֵנִי וְאֶשְׁמְרָה עֵדֹתֶיךָ	146 ‎دعوتك. خلّصني فاحفظ شهاداتك‎.
147 קִדַּמְתִּי בַנֶּשֶׁף וָאֲשַׁוֵּעָה [לִדְבָרֶיךָ כ] (לִדְבָרְךָ ק) יִחָלְתִּי	147 ‎تقدمت في الصبح وصرخت. كلامك انتظرت‎.
148 קִדְּמוּ עֵינַי אַשְׁמֻרֹות לָשִׂיחַ בְּאִמְרָתֶךָ	148 ‎تقدمت عيناي الهزع لكي الهج باقوالك‎.
149 קֹולִי שִׁמְעָה כְחַסְדֶּךָ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶךָ חַיֵּנִי	149 ‎صوتي استمع حسب رحمتك. يا رب حسب احكامك احيني‎.
150 קָרְבוּ רֹדְפֵי זִמָּה מִתֹּורָתְךָ רָחָקוּ	150 ‎اقترب التابعون الرذيلة. عن شريعتك بعدوا‎.
151 קָרֹוב אַתָּה יְהוָה וְכָל־מִצְוֹתֶיךָ אֱמֶת	151 ‎قريب انت يا رب وكل وصاياك حق‎.
152 קֶדֶם יָדַעְתִּי מֵעֵדֹתֶיךָ כִּי לְעֹולָם יְסַדְתָּם	152 ‎منذ زمان عرفت من شهاداتك انك الى الدهر اسستها
153 רְאֵה־עָנְיִי וְחַלְּצֵנִי כִּי־תֹורָתְךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	153 ر ـ انظر الى ذلي وانقذني لاني لم انسى شريعتك‎.
154 רִיבָה רִיבִי וּגְאָלֵנִי לְאִמְרָתְךָ חַיֵּנִי	154 ‎احسن دعواي وفكني. حسب كلمتك احيني‎.
155 רָחֹוק מֵרְשָׁעִים יְשׁוּעָה כִּי־חֻקֶּיךָ לֹא דָרָשׁוּ	155 ‎الخلاص بعيد عن الاشرار لانهم لم يلتمسوا فرائضك‎.
156 רַחֲמֶיךָ רַבִּים ׀ יְהוָה כְּמִשְׁפָּטֶיךָ חַיֵּנִי	156 ‎كثيرة هي مراحمك يا رب. حسب احكامك احيني‎.
157 רַבִּים רֹדְפַי וְצָרָי מֵעֵדְוֹתֶיךָ לֹא נָטִיתִי	157 ‎كثيرون مضطهديّ ومضايقيّ. اما شهاداتك فلم امل عنها‎.
158 רָאִיתִי בֹגְדִים וָאֶתְקֹוטָטָה אֲשֶׁר אִמְרָתְךָ לֹא שָׁמָרוּ	158 ‎رأيت الغادرين ومقت لانهم لم يحفظوا كلمتك‎.
159 רְאֵה כִּי־פִקּוּדֶיךָ אָהָבְתִּי יְהוָה כְּחַסְדְּךָ חַיֵּנִי	159 ‎انظر اني احببت وصاياك. يا رب حسب رحمتك احيني‎.
160 רֹאשׁ־דְּבָרְךָ אֱמֶת וּלְעֹולָם כָּל־מִשְׁפַּט צִדְקֶךָ	160 ‎راس كلامك حق والى الدهر كل احكام عدلك
161 רִים רְדָפוּנִי חִנָּם [וּמִדְּבָרֶיךָ כ] (וּמִדְּבָרְךָ ק) פָּחַד לִבִּי	161 ش ـ رؤساء اضطهدوني بلا سبب. ومن كلامك جزع قلبي‎.
162 שָׂשׂ אָנֹכִי עַל־אִמְרָתֶךָ כְּמֹוצֵא שָׁלָל רָב	162 ‎ابتهج انا بكلامك كمن وجد غنيمة وافرة‎.
163 שֶׁקֶר נֵאתִי וַאֲתַעֵבָה תֹּורָתְךָ אָהָבְתִּי	163 ‎ابغضت الكذب وكرهته. اما شريعتك فاحببتها‎.
164 שֶׁבַע בַּיֹּום הִלַּלְתִּיךָ עַל מִשְׁפְּטֵי צִדְקֶךָ	164 ‎سبع مرات في النهار سبحتك على احكام عدلك‎.
165 שָׁלֹום רָב לְאֹהֲבֵי תֹורָתֶךָ וְאֵין־לָמֹו מִכְשֹׁול	165 ‎سلامة جزيلة لمحبي شريعتك وليس لهم معثرة‎.
166 שִׂבַּרְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וּמִצְוֹתֶיךָ עָשִׂיתִי	166 ‎رجوت خلاصك يا رب ووصاياك عملت‎.
167 שָׁמְרָה נַפְשִׁי עֵדֹתֶיךָ וָאֹהֲבֵם מְאֹד	167 ‎حفظت نفسي شهاداتك واحبها جدا‎.
168 שָׁמַרְתִּי פִקּוּדֶיךָ וְעֵדֹתֶיךָ כִּי כָל־דְּרָכַי נֶגְדֶּךָ	168 ‎حفظت وصاياك وشهاداتك لان كل طرقي امامك
169 תִּקְרַב רִנָּתִי לְפָנֶיךָ יְהוָה כִּדְבָרְךָ הֲבִינֵנִי	169 ت ـ ليبلغ صراخي اليك يا رب. حسب كلامك فهمني‎.
170 תָּבֹוא תְּחִנָּתִי לְפָנֶיךָ כְּאִמְרָתְךָ הַצִּילֵנִי	170 ‎لتدخل طلبتي الى حضرتك . ككلمتك نجني‎.
171 תַּבַּעְנָה שְׂפָתַי תְּהִלָּה כִּי תְלַמְּדֵנִי חֻקֶּיךָ	171 ‎تنبع شفتاي تسبيحا اذا علمتني فرائضك‎.
172 תַּעַן לְשֹׁונִי אִמְרָתֶךָ כִּי כָל־מִצְוֹתֶיךָ צֶּדֶק	172 ‎يغني لساني باقوالك لان كل وصاياك عدل‎.
173 תְּהִי־יָדְךָ לְעָזְרֵנִי כִּי פִקּוּדֶיךָ בָחָרְתִּי	173 ‎لتكن يدك لمعونتي لانني اخترت وصاياك‎.
174 תָּאַבְתִּי לִישׁוּעָתְךָ יְהוָה וְתֹורָתְךָ שַׁעֲשֻׁעָי	174 ‎اشتقت الى خلاصك يا رب وشريعتك هي لذّتي‎.
175 תְּחִי־נַפְשִׁי וּתְהַלְלֶךָּ וּמִשְׁפָּטֶךָ יַעֲזְרֻנִי	175 ‎لتحي نفسي وتسبحك واحكامك لتعنّي‎.
176 תָּעִיתִי כְּשֶׂה אֹבֵד בַּקֵּשׁ עַבְדֶּךָ כִּי מִצְוֹתֶיךָ לֹא שָׁכָחְתִּי	176 ‎ضللت كشاة ضالة. اطلب عبدك لاني لم انس وصاياك