Isaiah (ישעיה) - Isaia 102

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	Biblija Hrvatski
1 תְּפִלָּה לְעָנִי כִי־יַעֲטֹף וְלִפְנֵי יְהוָה יִשְׁפֹּךְ שִׂיחֹו	1 Molitva nevoljnika koji je klonuo pa svoju tugu izlijeva pred Jahvom.
2 יְהוָה שִׁמְעָה תְפִלָּתִי וְשַׁוְעָתִי אֵלֶיךָ תָבֹוא	2 Jahve, usliši molitvu moju, i vapaj moj k tebi da dođe!
3 אַל־תַּסְתֵּר פָּנֶיךָ ׀ מִמֶּנִּי בְּיֹום צַר לִי הַטֵּה־אֵלַי אָזְנֶךָ בְּיֹום אֶקְרָא מַהֵר עֲנֵנִי	3 Nemoj sakrivati lice od mene u dan moje nevolje! Prigni k meni uho svoje: kad te prizovem, brzo me usliši!
4 כִּי־כָלוּ בְעָשָׁן יָמָי וְעַצְמֹותַי כְּמֹו־קֵד נִחָרוּ	4 Jer moji dani nestaju poput dima, a moje kosti gore kao oganj.
5 הוּכָּה־כָעֵשֶׂב וַיִּבַשׁ לִבִּי כִּישָׁ־כַחְתִּי מֵאֲכֹל לַחְמִי	5 Srce mi se suši kao pokošena trava i kruh svoj zaboravljam jesti.
6 מִקֹּול אַנְחָתִי דָּבְקָה עַצְמִי לִבְשָׂרִי	6 Od snažnih jecaja mojih kosti mi uz kožu prionuše.
7 דָּמִיתִי לִקְאַת מִדְבָּר הָיִיתִי כְּכֹוס חֳרָבֹות	7 Sličan sam čaplji u pustinji, postah k’o ćuk na pustoj razvalini.
8 שָׁקַדְתִּי וָאֶהְיֶה כְּצִפֹּור בֹּודֵד עַל־גָּג	8 Ne nalazim sna i uzdišem k’o samotan vrabac na krovu.
9 כָּל־הַיֹּום חֵרְפוּנִי אֹויְבָי מְהֹולָלַי בִּי נִשְׁבָּעוּ	9 Svagda me grde dušmani moji; mnome se proklinju što bjesne na me.
10 כִּי־אֵפֶר כַּלֶּחֶם אָכָלְתִּי וְשִׁקֻּוַי בִּבְכִי מָסָכְתִּי	10 Pepeo jedem poput kruha, a piće svoje miješam sa suzama
11 מִפְּנֵי־זַעַמְךָ וְקִצְפֶּךָ כִּי נְשָׂאתַנִי וַתַּשְׁלִיכֵנִי	11 zbog tvoje ljutine i gnjeva, jer si me digao i bacio.
12 יָמַי כְּצֵל נָטוּי וַאֲנִי כָּעֵשֶׂב אִיבָשׁ	12 Moji su dani k’o oduljena sjena, a ja se, gle, sušim poput trave.
13 וְאַתָּה יְהוָה לְעֹולָם תֵּשֵׁב וְזִכְרְךָ לְדֹר וָדֹר	13 A ti, o Jahve, ostaješ dovijeka i tvoje ime kroza sva koljena.
14 אַתָּה תָקוּם תְּרַחֵם צִיֹּון כִּי־עֵת לְחֶנְנָהּ כִּי־בָא מֹועֵד	14 Ustani, smiluj se Sionu: vrijeme je da mu se smiluješ – sada je čas!
15 כִּי־רָצוּ עֲבָדֶיךָ אֶת־אֲבָנֶיהָ וְאֶת־עֲפָרָהּ יְחֹנֵנוּ	15 Jer milo je slugama tvojim kamenje njegovo, žale ruševine njegove.
16 וְיִירְאוּ גֹויִם אֶת־שֵׁם יְהוָה וְכָל־מַלְכֵי הָאָרֶץ אֶת־כְּבֹודֶךָ	16 Tad će se pogani bojati, Jahve, imena tvojega i svi kraljevi zemlje slave tvoje
17 כִּי־בָנָה יְהוָה צִיֹּון נִרְאָה בִּכְבֹודֹו	17 kad Jahve opet sazda Sion, kad se pokaže u slavi svojoj,
18 פָּנָה אֶל־תְּפִלַּת הָעַרְעָר וְלֹא־בָזָה אֶת־תְּפִלָּתָם	18 kad se osvrne na prošnju ubogih i ne prezre molitve njihove.
19 תִּכָּתֶב זֹאת לְדֹור אַחֲרֹון וְעַם נִבְרָא יְהַלֶּל־יָהּ	19 Nek’ se zapiše ovo za budući naraštaj, puk što nastane neka hvali Jahvu.
20 כִּי־הִשְׁקִיף מִמְּרֹום קָדְשֹׁו יְהוָה מִשָּׁמַיִם ׀ אֶל־אֶרֶץ הִבִּיט	20 Jer Jahve gleda sa svog uzvišenog svetišta, s nebesa na zemlju gleda
21 לִשְׁמֹעַ אֶנְקַת אָסִיר לְפַתֵּחַ בְּנֵי תְמוּתָה	21 da čuje jauke sužnjeva, da izbavi smrti predane,
22 לְסַפֵּר בְּצִיֹּון שֵׁם יְהוָה וּתְהִלָּתֹו בִּירוּשָׁלִָם	22 da se na Sionu navijesti ime Jahvino i njegova hvala u Jeruzalemu
23 בְּהִקָּבֵץ עַמִּים יַחְדָּו וּמַמְלָכֹות לַעֲבֹד אֶת־יְהוָה	23 kad se narodi skupe i kraljevstva da služe Jahvi.
24 עִנָּה בַדֶּרֶךְ [כֹּחֹו כ] (כֹּחִי ק) קִצַּר יָמָי	24 Putem je istrošio sile moje, skratio mi dane.
25 אֹמַר אֵלִי אַל־תַּעֲלֵנִי בַּחֲצִי יָמָי בְּדֹור דֹּורִים שְׁנֹותֶיךָ	25 Rekoh: »Bože moj, nemoj me uzeti u sredini dana mojih! Kroza sva koljena traju godine tvoje.
26 לְפָנִים הָאָרֶץ יָסַדְתָּ וּמַעֲשֵׂה יָדֶיךָ שָׁמָיִם	26 U početku utemelji zemlju, i nebo je djelo ruku tvojih.
27 הֵמָּה ׀ יֹאבֵדוּ וְאַתָּה תַעֲמֹד וְכֻלָּם כַּבֶּגֶד יִבְלוּ כַּלְּבוּשׁ תַּחֲלִיפֵם וְיַחֲלֹפוּ	27 Propast će, ti ćeš ostati, sve će ostarjeti kao odjeća. Mijenjaš ih poput haljine i nestaju:
28 וְאַתָּה־הוּא וּשְׁנֹותֶיךָ לֹא יִתָּמּוּ	28 ti si uvijek isti – godinama tvojim nema kraja.
29 בְּנֵי־עֲבָדֶיךָ יִשְׁכֹּונוּ וְזַרְעָם לְפָנֶיךָ יִכֹּון	29 Djeca će tvojih slugu živjeti u miru i potomstvo će njihovo trajati pred tobom.«