Salmi 104

LA SACRA BIBBIA	Biblia Tysiąclecia
1 Benedici il Signore, anima mia. Signore, mio Dio, quanto sei grande! Splendore e maestà è il tuo vestito,	1 Błogosław, duszo moja, Pana! O Boże mój, Panie, jesteś bardzo wielki! Odziany we wspaniałość i majestat,
2 avvolto di luce come di un manto. Egli fissa i cieli come una tenda,	2 światłem okryty jak płaszczem. Rozpostarłeś niebo jak namiot,
3 costruisce sulle acque le sue stanze; fa delle nubi il suo carro, cammina sulle ali del vento;	3 wzniosłeś swe komnaty nad wodami. Za rydwan masz obłoki, przechadzasz się na skrzydłach wiatru.
4 fa dei venti i suoi messaggeri, delle fiamme guizzanti i suoi ministri.	4 Jako swych posłów używasz wichry, jako sługi - ogień i płomienie.
5 Fondò la terra sui suoi basamenti, mai vacillerà, in eterno.	5 Umocniłeś ziemię w jej podstawach: na wieki wieków się nie zachwieje.
6 L'abisso l'avvolgeva come un manto; le acque coprivano le montagne.	6 Jak szatą okryłeś ją Wielką Otchłanią, stanęły wody ponad górami.
7 Alla tua minaccia fuggirono, al fragore della tua ira s'avviarono precipitose	7 Musiały uciekać wobec Twej groźby, na głos Twego grzmotu popadły w przerażenie.
8 salendo per monti, discendendo per valli verso il luogo che tu loro assegnasti.	8 Wzniosły się na góry, opadły na doliny, na miejsce, któreś im naznaczył.
9 Tracciasti ad esse un limite da non oltrepassare, sì che non tornassero a ricoprire la terra.	9 Zakreśliłeś granicę, której nie przekraczają, nigdy nie wrócą, by zalać ziemię.
10 Tu facesti scaturire sorgenti nelle valli; esse scorrono fra i monti;	10 Ty zdroje kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą:
11 procurano da bere a tutte le bestie del campo; gli ònagri vi estinguono la loro sete.	11 poją one wszelkie zwierzęta polne, [tam] dzikie osły gaszą swe pragnienie;
12 Lungo il loro corso vivono gli uccelli del cielo, di mezzo alle fronde fanno sentire la loro voce.	12 nad nimi mieszka ptactwo powietrzne, spomiędzy gałęzi głos swój wydaje.
13 Dalle sue stanze superiori dà acqua alle montagne; con l'umidità dei tuoi serbatoi si sazia la terra.	13 Z Twoich komnat nawadniasz góry, aby owocem Twych dzieł nasycić ziemię.
14 Fai crescere il fieno per il bestiame, l'erba per la servitù dell'uomo perché tragga dal suolo il suo cibo:	14 Każesz rosnąć trawie dla bydła i roślinom, by człowiekowi służyły, aby z roli dobywał chleb
15 il vino, che allieta il cuore dell'uomo, l'olio, che fa brillare il suo volto, il pane, che sostiene il suo vigore.	15 i wino, co rozwesela serce ludzkie, by rozpogadzać twarze oliwą, by serce ludzkie chleb krzepił.
16 Si saziano le piante del Signore, i cedri del Libano che egli piantò.	16 Drzewa Pana mają wody do syta, cedry Libanu, które zasadził.
17 Là gli uccelli fanno il loro nido e la cicogna sui cipressi ha la sua casa.	17 Tam ptactwo zakłada gniazda, na cyprysach są domy bocianów.
18 Le alte montagne sono per i camosci; le rocce, un rifugio per gli iràci.	18 Wysokie góry dla kozic, a skały są kryjówką dla borsuków.
19 Fece la luna per segnare le stagioni, il sole che conosce il suo tramonto.	19 Tyś stworzył księżyc, aby czas wskazywał; słońce poznało swój zachód.
20 Tu poni le tenebre perché segua la notte, in essa vagolano tutte le fiere della selva.	20 Mrok sprowadzasz i noc nastaje, w niej krąży wszelki zwierz leśny.
21 Ruggiscono i leoncelli in cerca di preda, chiedono a Dio il loro cibo.	21 Lwiątka ryczą za łupem, domagają się żeru od Boga.
22 Fai spuntare il sole ed essi si ritirano, e rimangono tranquilli nelle loro tane;	22 Gdy słońce wzejdzie, wracają i kładą się w swych legowiskach.
23 allora esce l'uomo per il suo lavoro, per la sua fatica fino alla sera.	23 Człowiek wychodzi do swojej pracy, do trudu swojego aż do wieczora.
24 Quanto sono numerose le tue opere, Signore! Tutte le hai fatte con sapienza; è piena la terra delle tue creature.	24 Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! Ty wszystko mądrze uczyniłeś: ziemia jest pełna Twych stworzeń.
25 Ecco il mare, grande e spazioso; lì vi sono rettili senza numero: animali piccoli insieme ai grandi.	25 Oto morze wielkie, długie i szerokie, a w nim jest bez liku żyjątek i zwierząt wielkich i małych.
26 Lo percorrono le navi e il Leviatàn che per trastullarsi tu hai plasmato.	26 Tamtędy wędrują okręty, i Lewiatan, którego stworzyłeś na to, aby w nim igrał.
27 Tutti da te aspettano che dia loro il cibo a tempo opportuno.	27 Wszystko to czeka na Ciebie, byś dał im pokarm w swym czasie.
28 Tu lo provvedi ed essi lo raccolgono; apri la tua mano e si saziano di beni.	28 Gdy im udzielasz, zbierają; gdy rękę swą otwierasz, sycą się dobrami.
29 Copri il tuo volto ed essi vengono meno; togli il loro spirito ed essi muoiono, ritornando alla loro polvere.	29 Gdy skryjesz swe oblicze, wpadają w niepokój; gdy im oddech odbierasz, marnieją i powracają do swojego prochu.
30 Mandi il tuo spirito ed essi sono creati, e rinnovi così la faccia della terra.	30 Stwarzasz je, gdy ślesz swego Ducha i odnawiasz oblicze ziemi.
31 La gloria del Signore duri per sempre; s'allieti il Signore per le sue opere.	31 Niech chwała Pana trwa na wieki: niech Pan się raduje z dzieł swoich.
32 Egli guarda la terra e questa sussulta; tocca i monti e questi fumano.	32 Na ziemię patrzy, a ona drży; dotyka gór, a one dymią.
33 Inneggerò al Signore finché avrò vita, canterò al mio Dio finché dura la mia esistenza.	33 Póki mego życia, chcę śpiewać Panu i grać mojemu Bogu, póki mi życia starczy.
34 Giunga a lui gradita la mia meditazione; nel Signore sarà la mia gioia.	34 Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu.
35 Spariscano dalla terra i peccatori, e non ci siano più gli empi. Benedici il Signore, anima mia. Alleluia.	35 Niech znikną z ziemi grzesznicy i niech już nie będzie występnych! Błogosław, duszo moja, Pana! Alleluja.