Proverbi 7

BIBBIA RICCIOTTI	Biblia Tysiąclecia
1 - Figliuolo mio, custodisci le mie parole e fa' tesoro de' miei precetti;	1 Synu, przestrzegaj słów moich, moje nakazy przechowuj u siebie!
2 osserva, o figliuolo, i miei comandamenti e vivrai, e sia la mia legge come la pupilla de' tuoi occhi.	2 Strzeż mych nakazów, byś żył, jak źrenicy oka - mych uwag.
3 Legali alle tue dita, scrivili sulle tavole del tuo cuore.	3 Do palca je swego przymocuj, na tablicy serca je zapisz.
4 Di ' alla sapienza : « Tu sei la mia sorella” e la prudenza chi ama la tua amica;	4 Mów do mądrości: Ma siostro! przyjaciółką nazywaj roztropność,
5 affinchè ti custodisca dalla donna altrui, dalla straniera che ha le parole leziose.	5 abyś się ustrzegł przed cudzą żoną, przed obcą, co mowę ma gładką.
6 Una volta dalla finestra di casa miarimirai attraverso le gelosie.	6 Przez okno bowiem swego domu, przez kratę się przyglądałem,
7 E vedo dei ragazzie osservo un giovane fuor di senno,	7 ujrzałem wśród nieświadomych, poznałem pomiędzy chłopcami młodzieńca lekkomyślnego.
8 che passa per la piazza, rasente l'angolo, e s'avanza sulla strada della casa d'una tale.	8 Przechodził ulicą obok narożnika, na drogę do domu jej wstąpił,
9 Era, sull'imbrunire, in sul far della sera, nell'oscurarsi la notte e farsi buia.	9 o zmroku, o późnej godzinie, pod osłoną nocnych ciemności.
10 Ed ecco che gli si fa incontro una donna in abbigliamento da meretrice e preparata a dar la caccia alle anime; ciarliera, vagabonda,	10 Oto kobieta wychodzi naprzeciw - strój nierządnicy, a zamiar ukryty,
11 irrequieta, che non può mai tenere i piedi in casa sua.	11 wzburzona, nieopanowana, nie ustoi w domu jej noga:
12 Ora fuori, ora per le piazze, ora appostata a fianco delle cantonate.	12 to na ulicy, to na placu, na każdym rogu czatuje.
13 Essa dunque, abbracciato il giovane, lo bacia e sfrontatamente lo accarezza dicendo:	13 Chwyciła go i obejmuje, z bezczelną miną doń rzekła:
14 «Delle vittime io doveva per un voto fatto ed oggi ho sciolto il mio voto;	14 Miałam złożyć ofiarę biesiadną, dziś dopełniłam swych ślubów,
15 ond'è che ti uscii incontrobramosa di vederti e ti ho trovato.	15 wyszłam tobie naprzeciw, zaczęłam cię szukać, znalazłam.
16 Ho preparato coi fiocchi il mio letto l'ho addobbato di tappezzerie ricamate di Egitto;	16 Kilimem swe łoże wysłałam, kobiercem wzorzystym z Egiptu,
17 ho profumata la mia cameradi mirra, aloè e cinnamomo.	17 swą pościel mirrą skropiłam, aloesem i cynamonem.
18 Vieni, inebriamoci di carezze, godiamo gli amplessi desiderati finchè non luccichi il giorno.	18 Chodź, pijmy rozkosz do rana, miłością się cieszmy,
19 Giacchè il mio uomo non è in casa, ha intrapreso un lunghissimo viaggio;	19 bo mąż poza domem przebywa, udał się w drogę daleką:
20 ha portato seco un sacchetto di denari e non tornerà a casa che al plenilunio».	20 wór pieniędzy zabrał ze sobą, ma wrócić na pełnię księżyca.
21 Con molte parole lo tira nella rete e colle lusinghe delle sue labbra lo trascina,	21 Omamiła go długą namową, pochlebstwem swych warg go uwiodła;
22 ed egli tosto le va dietro, quasi giovenco condotto al macello e come agnello che scherza e saltella e non sa l'inconscio, d'esser menato al capestro,	22 podążył tuż za nią niezwłocznie, jak wół, co idzie na rzeź, jak jeleń związany powrozem,
23 finchè una lama gli trapassi il cuore; come uccello che tende veloce al laccio e non sa che si tratta della sua vita.	23 aż strzała przeszyje wątrobę; jak wróbel, co wpada w sidło, nieświadom, że idzie o życie.
24 Ed ora, figliuolo, ascoltami, e fa' attenzione alle parole della mia bocca:	24 Teraz, synowie, słuchajcie mnie, zważajcie na słowa ust moich:
25 Il tuo cuore non ti trascini per la strada di costei; non lasciarti attirare agl'ingannevoli suoi sentieri.	25 niechaj twe serce w jej stronę nie zbacza, po ścieżkach jej się nie błąkaj;
26 Perchè molti ne ha fatti cadere feriti e anche i più forti furono da essa fatti perire.	26 bo wielu raniła, strąciła ich wielu - a wszystkich zabiła.
27 Le strade dell'Inferno sono quelle della sua casa che scendono nei penetrali della Morte.	27 Dom jej drogą jest do Szeolu: co w podwoje śmierci prowadzi.