Psalmi 90

NOVA VULGATA	Biblia Tysiąclecia
1 Precatio. Moysis viri Dei. Domine, refugium factus es nobis a generatione in generationem.	1 Błaganie Mojżesza, męża Bożego. Panie, Ty dla nas byłeś ucieczką z pokolenia na pokolenie.
2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, a saeculo et usque in saeculum tu es Deus.	2 Zanim góry narodziły się w bólach, nim ziemia i świat powstały, od wieku po wiek Ty jesteś Bogiem.
3 Reducis hominem in pulverem; et dixisti: “ Revertimini, filii hominum ”.	3 W proch każesz powracać śmiertelnym, i mówisz: Synowie ludzcy, wracajcie!
4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae praeteriit, et custodia in nocte.	4 Bo tysiąc lat w Twoich oczach jest jak wczorajszy dzień, który minął, niby straż nocna.
5 Auferes eos, somnium erunt:	5 Porywasz ich: stają się jak sen poranny, jak trawa, co rośnie:
6 mane sicut herba succrescens, mane floret et crescit, vespere decidit et arescit.	6 rankiem kwitnie i jest zielona, wieczorem więdnie i usycha.
7 Quia defecimus in ira tua et in furore tuo turbati sumus.	7 Zaiste, Twój gniew nas niszczy, trwoży nas Twe oburzenie.
8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, occulta nostra in illuminatione vultus tui.	8 Stawiasz przed sobą nasze winy, nasze skryte grzechy w świetle Twojego oblicza.
9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, consumpsimus ut suspirium annos nostros.	9 Bo wszystkie dni nasze płyną pod Twoim gniewem; kończymy nasze lata jak westchnienie.
10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni aut in valentibus octoginta anni, et maior pars eorum labor et dolor, quoniam cito transeunt, et avolamus.	10 Miarą naszych lat jest lat siedemdziesiąt lub, gdy jesteśmy mocni, osiemdziesiąt; a większość z nich to trud i marność: bo szybko mijają, my zaś odlatujemy.
11 Quis novit potestatem irae tuae et secundum timorem tuum indignationem tuam?	11 Któż potrafi zważyć ogrom Twojego gniewu i kto może doświadczyć mocy Twego oburzenia?
12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, ut inducamus cor ad sapientiam.	12 Naucz nas liczyć dni nasze, abyśmy osiągnęli mądrość serca.
13 Convertere, Domine, usquequo? Et deprecabilis esto super servos tuos.	13 Powróć, o Panie, dokądże jeszcze ... ? I bądź litościwy dla sług Twoich!
14 Reple nos mane misericordia tua, et exsultabimus et delectabimur omnibus diebus nostris.	14 Nasyć nas z rana swoją łaskawością, abyśmy przez wszystkie dni nasze mogli się radować i cieszyć.
15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, pro annis, quibus vidimus mala.	15 Daj radość według [miary] dni, w których nas przygniotłeś, i lat, w których zaznaliśmy niedoli.
16 Appareat servis tuis opus tuum, et decor tuus filiis eorum.	16 Niech sługom Twoim ukaże się Twe dzieło, a chwała Twoja nad ich synami!
17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, et opera manuum nostrarum confirma super nos et opus manuum nostrarum confirma.	17 A dobroć Pana Boga naszego niech będzie nad nami! I wspieraj pracę rąk naszych, wspieraj dzieło rąk naszych!