Psalmi 5

NOVA VULGATA	LXX
1 Magistro chori. Ad tibias. Psalmus. David.	1 εις το τελος υπερ της κληρονομουσης ψαλμος τω δαυιδ
2 Verba mea auribus percipe, Domine; intellege gemitum meum.	2 τα ρηματα μου ενωτισαι κυριε συνες της κραυγης μου
3 Intende voci clamoris mei, rex meus et Deus meus.	3 προσχες τη φωνη της δεησεως μου ο βασιλευς μου και ο θεος μου οτι προς σε προσευξομαι κυριε
4 Quoniam ad te orabo, Domine, mane exaudies vocem meam; mane astabo tibi et exspectabo.	4 το πρωι εισακουση της φωνης μου το πρωι παραστησομαι σοι και εποψομαι
5 Quoniam non Deus volens iniquitatem tu es; neque habitabit iuxta te malignus,	5 οτι ουχι θεος θελων ανομιαν συ ει ουδε παροικησει σοι πονηρευομενος
6 neque permanebunt iniusti ante oculos tuos.	6 ου διαμενουσιν παρανομοι κατεναντι των οφθαλμων σου εμισησας παντας τους εργαζομενους την ανομιαν
7 Odisti omnes, qui operantur iniquitatem, perdes omnes, qui loquuntur mendacium; virum sanguinum et dolosum abominabitur Dominus.	7 απολεις παντας τους λαλουντας το ψευδος ανδρα αιματων και δολιον βδελυσσεται κυριος
8 Ego autem in multitudine misericordiae tuae introibo in domum tuam; adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo.	8 εγω δε εν τω πληθει του ελεους σου εισελευσομαι εις τον οικον σου προσκυνησω προς ναον αγιον σου εν φοβω σου
9 Domine, deduc me in iustitia tua propter inimicos meos, dirige in conspectu meo viam tuam.	9 κυριε οδηγησον με εν τη δικαιοσυνη σου ενεκα των εχθρων μου κατευθυνον ενωπιον μου την οδον σου
10 Quoniam non est in ore eorum veritas, cor eorum fovea; sepulcrum patens est guttur eorum, molliunt linguas suas.	10 οτι ουκ εστιν εν τω στοματι αυτων αληθεια η καρδια αυτων ματαια ταφος ανεωγμενος ο λαρυγξ αυτων ταις γλωσσαις αυτων εδολιουσαν
11 Iudica illos, Deus; decidant a cogitationibus suis; secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, quoniam irritaverunt te, Domine.	11 κρινον αυτους ο θεος αποπεσατωσαν απο των διαβουλιων αυτων κατα το πληθος των ασεβειων αυτων εξωσον αυτους οτι παρεπικραναν σε κυριε
12 Et omnes, qui sperant in te, laetentur, in aeternum exsultent. Obumbrabis eis, et gloriabuntur in te, qui diligunt nomen tuum;	12 και ευφρανθητωσαν παντες οι ελπιζοντες επι σε εις αιωνα αγαλλιασονται και κατασκηνωσεις εν αυτοις και καυχησονται εν σοι παντες οι αγαπωντες το ονομα σου
13 quoniam tu benedices iusto, Domine, quasi scuto, bona voluntate coronabis eum.	13 οτι συ ευλογησεις δικαιον κυριε ως οπλω ευδοκιας εστεφανωσας ημας