Psalmi 18
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
NOVA VULGATA | CATHOLIC PUBLIC DOMAIN |
---|---|
1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium inimicorum suorum | 1 Unto the end. A Psalm of David. |
2 et e manu Saul. Dixit igitur: Diligam te, Domine, fortitudo mea. | 2 The heavens describe the glory of God, and the firmament announces the work of his hands. |
3 Domine, firmamentum meum et refugium meum et liberator meus; Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; protector meus et cornu salutis meae et susceptor meus. | 3 Day proclaims the word to day, and night to night imparts knowledge. |
4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero. | 4 There are no speeches or conversations, where their voices are not being heard. |
5 Circumdederunt me fluctus mortis, et torrentes Belial conturbaverunt me; | 5 Their sound has gone forth through all the earth, and their words to the ends of the world. |
6 funes inferni circumdederunt me, praeoccupaverunt me laquei mortis. | 6 He has placed his tabernacle in the sun, and he is like a bridegroom coming out of his bedroom. He has exulted like a giant running along the way; |
7 In tribulatione mea invocavi Dominum et ad Deum meum clamavi; exaudivit de templo suo vocem meam, et clamor meus in conspectu eius introivit in aures eius. | 7 his departure is from the summit of heaven. And his course reaches all the way to its summit. Neither is there anyone who can hide himself from his heat. |
8 Commota est et contremuit terra; fundamenta montium concussa sunt et commota sunt, quoniam iratus est. | 8 The law of the Lord is immaculate, converting souls. The testimony of the Lord is faithful, providing wisdom to little ones. |
9 Ascendit fumus de naribus eius, et ignis de ore eius devorans; carbones succensi processerunt ab eo. | 9 The justice of the Lord is right, rejoicing hearts. The precepts of the Lord are brilliant, enlightening the eyes. |
10 Inclinavit caelos et descendit, et caligo sub pedibus eius. | 10 The fear of the Lord is holy, enduring for all generations. The judgments of the Lord are true, justified in themselves: |
11 Et ascendit super cherub et volavit, ferebatur super pennas ventorum. | 11 desirable beyond gold and many precious stones, and sweeter than honey and the honeycomb. |
12 Et posuit tenebras latibulum suum, in circuitu eius tabernaculum eius, tenebrosa aqua, nubes aeris. | 12 For, indeed, your servant keeps them, and in keeping them, there are many rewards. |
13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, grando et carbones ignis. | 13 Who can understand transgression? From my hidden faults, cleanse me, O Lord, |
14 Et intonuit de caelo Dominus, et Altissimus dedit vocem suam: grando et carbones ignis. | 14 and from those of others, spare your servant. If they will have no dominion over me, then I will be immaculate, and I will be cleansed from the greatest transgression. |
15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, fulgura iecit et conturbavit eos. | 15 And the eloquence of my mouth will be so as to please, along with the meditation of my heart, in your sight, forever, O Lord, my helper and my redeemer. |
16 Et apparuerunt fontes aquarum, et revelata sunt fundamenta orbis terrarum ab increpatione tua, Domine, ab inspiratione spiritus irae tuae. | |
17 Misit de summo et accepit me et assumpsit me de aquis multis; | |
18 eripuit me de inimicis meis fortissimis et ab his, qui oderunt me, quoniam confortati sunt super me. | |
19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, et factus est Dominus fulcimentum meum; | |
20 et eduxit me in latitudinem, salvum me fecit, quoniam voluit me. | |
21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, | |
22 quia custodivi vias Domini nec impie recessi a Deo meo. | |
23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, et iustitias eius non reppuli a me; | |
24 et fui immaculatus cum eo et observavi me ab iniquitate. | |
25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam et secundum puritatem manuum mearum in conspectu oculorum eius. | |
26 Cum sancto sanctus eris et cum viro innocente innocens eris | |
27 et cum electo electus eris et cum perverso callidus eris. | |
28 Quoniam tu populum humilem salvum facies et oculos superborum humiliabis. | |
29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; Deus meus illuminat tenebras meas. | |
30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas et in Deo meo transiliam murum. | |
31 Deus, impolluta via eius, eloquia Domini igne examinata; protector est omnium sperantium in se. | |
32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? Aut quae munitio praeter Deum nostrum? | |
33 Deus, qui praecinxit me virtute et posuit immaculatam viam meam; | |
34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum et super excelsa statuit me; | |
35 qui docet manus meas ad proelium, et tendunt arcum aereum brachia mea. | |
36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, et dextera tua suscepit me, et exauditio tua magnificavit me. | |
37 Dilatasti gressus meos subtus me, et non sunt infirmata vestigia mea. | |
38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos et non convertebar, donec deficerent. | |
39 Confringebam illos, nec poterant stare, cadebant subtus pedes meos. | |
40 Et praecinxisti me virtute ad bellum et supplantasti insurgentes in me subtus me. | |
41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum et odientes me disperdidisti. | |
42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, ad Dominum, nec exaudivit eos. | |
43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, ut lutum platearum contrivi eos. | |
44 Eripuisti me de contradictionibus populi, constituisti me in caput gentium. Populus, quem non cognovi, servivit mihi, | |
45 in auditu auris oboedivit mihi. Filii alieni blanditi sunt mihi, | |
46 filii alieni inveterati sunt, contremuerunt in abditis suis. | |
47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, et exaltetur Deus salutis meae. | |
48 Deus, qui das vindictas mihi et subdis populos sub me, liberator meus de inimicis meis iracundis; | |
49 et ab insurgentibus in me exaltas me, a viro iniquo eripis me. | |
50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, et nomini tuo psalmum dicam, | |
51 magnificans salutes regis sui et faciens misericordiam christo suo David et semini eius usque in saeculum. |