Jó 10

NOVA VULGATA	GREEK BIBLE
1 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae.	1 Η ψυχη μου εβαρυνθη την ζωην μου? θελω παραδοθη εις το παραπονον μου? θελω λαλησει εν τη πικρια της ψυχης μου.
2 Dicam Deo: Noli me condemnare, indica mihi cur me ita iudices.	2 Θελω ειπει προς τον Θεον, μη με καταδικασης? δειξον μοι δια τι με δικαζεις.
3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me et calumnieris me, opus manuum tuarum, et super consilium impiorum arrideas?	3 Ειναι καλον εις σε να καταθλιβης, να καταφρονης το εργον των χειρων σου και να ευοδονης την βουλην των ασεβων;
4 Numquid oculi carnei tibi sunt, aut, sicut videt homo, et tu videbis?	4 Σαρκος οφθαλμους εχεις; η βλεπεις καθως βλεπει ανθρωπος;
5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,	5 Ανθρωπινος ειναι ο βιος σου; η τα ετη σου ως ημεραι ανθρωπου,
6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris,	6 ωστε αναζητεις την ανομιαν μου και ανερευνας την αμαρτιαν μου;
7 cum scias quia nihil impium fecerim, et sit nemo, qui de manu tua possit eruere?	7 Ενω εξευρεις οτι δεν ησεβησα? και δεν υπαρχει ο ελευθερων εκ των χειρων σου.
8 Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me totum in circuitu; et sic repente praecipitas me?	8 Αι χειρες σου με εμορφωσαν και με επλασαν ολον κυκλω? και με καταστρεφεις.
9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me.	9 Ενθυμηθητι, δεομαι, οτι ως πηλον με εκαμες? και εις χωμα θελεις με επιστρεψει.
10 Nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti?	10 Δεν με ημελξας ως γαλα και με επηξας ως τυρον;
11 Pelle et carnibus vestisti me; ossibus et nervis compegisti me.	11 Δερμα και σαρκα με ενεδυσας και με οστα και νευρα με περιεφραξας.
12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.	12 Ζωην και ελεος εχαρισας εις εμε, και η επισκεψις σου εφυλαξε το πνευμα μου?
13 Licet haec celes in corde tuo, tamen scio haec in animo tuo versari.	13 ταυτα ομως εκρυπτες εν τη καρδια σου? εξευρω οτι τουτο ητο μετα σου.
14 Si peccaverim, observas me et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris.	14 Εαν αμαρτησω, με παραφυλαττεις, και απο της ανομιας μου δεν θελεις με αθωωσει.
15 Et si impius fuero, vae mihi est; et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.	15 Εαν ασεβησω, ουαι εις εμε? και εαν ημαι δικαιος, δεν δυναμαι να σηκωσω την κεφαλην μου? ειμαι πληρης ατιμιας? ιδε λοιπον την θλιψιν μου,
16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me et iterum mirabilem te exhibebis in me.	16 διοτι αυξανει. Με κυνηγεις ως αγριος λεων? και επιστρεφων δεικνυεσαι θαυμαστος κατ' εμου.
17 Instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me.	17 Ανανεονεις τους μαρτυρας σου εναντιον μου, και πληθυνεις την οργην σου κατ' εμου? αλλαγαι στρατευματος γινονται επ' εμε.
18 Quare de vulva eduxisti me? Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret!	18 Δια τι λοιπον με εξηγαγες εκ της μητρας; ειθε να εξεπνεον, και οφθαλμος να μη με εβλεπεν.
19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.	19 Ηθελον εισθαι ως μη υπαρξας? ηθελον φερθη εκ της μητρας εις τον ταφον.
20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum,	20 Αι ημεραι μου δεν ειναι ολιγαι; παυσον λοιπον, και αφες με, δια να αναλαβω ολιγον,
21 antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrarum et umbrae mortis,	21 πριν υπαγω οθεν δεν θελω επιστρεψει, εις γην σκοτους και σκιας θανατου?
22 terram caliginis et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat ”.	22 γην γνοφεραν, ως το σκοτος της σκιας του θανατου, οπου ταξις δεν ειναι, και το φως ειναι ως το σκοτος.