Salmi 34

BIBBIA MARTINI	Biblia Tysiąclecia
1 Salmo dello stesso Davidde. Giudica, o Signore, coloro, che mi offendono: combatti coloro, che mi combattono.	1 Dawidowy. Gdy wobec Abimeleka udawał szaleńca i odszedł wygnany przez niego.
2 Prendi l'armi, e lo scudo, e levati a darmi aita.	2 Chcę błogosławić Pana w każdym czasie, na ustach moich zawsze Jego chwała.
3 Tira fuori la spada, e serra la strada a coloro, che mi perseguitano: dì all'anima mia: Io sono la tua salute.	3 Dusza moja będzie się chlubiła w Panu, niech słyszą pokorni i niech się weselą!
4 Rimangan confusi, e svergognati tutti coloro, che tendono insidie alla, mia vita. Sian messi in fuga, e in scompiglio quei, che ordiscon del male contro, di me.	4 Uwielbiajcie ze mną Pana, imię Jego wspólnie wywyższajmy!
5 Siano come polvere al soffiar del vento, e l'Angelo del Signore li prema.	5 Szukałem Pana, a On mnie wysłuchał i uwolnił od wszelkiej trwogi.
6 La loro via sia tenebrosa, e sdrucciolevole, e l'Angelo del Signore gli incalzi.	6 Spójrzcie na Niego, promieniejcie radością, a oblicza wasze nie zaznają wstydu.
7 Perocché senza ragione mi tesero occultamente il loro laccio di morte: ingiustamente caricarono di obbrobrj l'anima mia.	7 Oto biedak zawołał, a Pan go usłyszał, i wybawił ze wszystkich ucisków.
8 Venga sopra di lui un laccio, a cui egli non pensa, e dalla rete tesa occultamente da lui egli sia preso, e cada nello stesso suo laccio.	8 Anioł Pana zakłada obóz warowny wokół bojących się Jego i niesie im ocalenie.
9 Ma l'anima mia esulterà nel Signore, e si rallegrerà per la salute, che vien da lui.	9 Skosztujcie i zobaczcie, jak dobry jest Pan, szczęśliwy człowiek, który się do Niego ucieka.
10 Tutte quante le ossa mie diranno: Signore, che è simile a te? Tu, che liberi il povero dalle mani di quei, che ne possono più di lui, l'abbandonato, e il povero da quelli, che la spogliavano.	10 Bójcie się Pana, święci Jego, gdyż bogobojni nie doświadczają biedy.
11 Testimoni iniqui, levatisi su, mi domandavan conto di cose, ch'io ignorava.	11 Możni zubożeli i zaznali głodu; a szukającym Pana żadnego dobra nie zabraknie.
12 Pel bene mi rendevan dei mali: la sterilità all'anima mia.	12 Pójdźcie, synowie, słuchajcie mnie; nauczę was bojaźni Pańskiej.
13 Ma io mentre quelli mi molestavano, mi rivestii di cilizio. Umiliai col digiuno l'anima mia, e nel mio seno si aggirava la mia orazione.	13 Jakim ma być człowiek, co miłuje życie i pragnie dni, by zażywać szczęścia?
14 Quasi parente, e quasi fratello lo trattai con amore: mi umiliai come uno, che è in duolo, e in tristezza.	14 Powściągnij swój język od złego, a twoje wargi od słów podstępnych!
15 Ed essi eran lieti, e si adunaron contro di me: furon messi insieme flagelli contro di me, e io non li conosceva.	15 Odstąp od złego, czyń dobro; szukaj pokoju, idź za nim!
16 Vennero in discordia, ma non si compunsero: mi tentarono, mi insultarono grandemente, digrignavano i denti contro di me.	16 Oczy Pana [zwrócone są] ku sprawiedliwym, a Jego uszy na ich wołanie.
17 Signore, quando porrai tu mente? Sottraggi l'anima mia dalla malignità di costoro, dai leoni l'unica mia.	17 Wołali, a Pan ich wysłuchał i uwolnił od wszystkich przeciwności.
18 Te io confesserò in una Chiesa grande; in mezzo a un popolo numerosa ti loderò.	18 Oblicze Pana [zwraca się] przeciw źle czyniącym, by pamięć o nich wygładzić z ziemi.
19 Non abbiano da goder del mio male quelli, che ingiustamente mi sono avversi; quelli, che mi odiano senza cagione, e ammiccan cogli occhi.	19 Pan jest blisko skruszonych w sercu i wybawia złamanych na duchu.
20 Imperocché meco parlavan parole di pace; ma nella commozion della terra meditavano inganni.	20 Wiele nieszczęść [spada na] sprawiedliwego; lecz ze wszystkich Pan go wybawia.
21 Dilatarono la loro bocca contro di me; dissero: Bene sta, bene sta, i nostri occhi han veduto.	21 Strzeże On wszystkich jego kości: ani jedna z nich nie ulegnie złamaniu.
22 Tu hai veduto, o Signore, non restare in silenzio: Signore, non ritirarti da me.	22 Zło sprowadza śmierć na przewrotnego, wrogów sprawiedliwego spotka kara.
23 Levati su, e abbi a cuore il mio giudizio; la mia causa, Dio mio e Signor mio.	23 Pan uwalnia dusze sług swoich, nie dozna kary, kto się doń ucieka.
24 Giudicami secondo la tua giustizia, o Signore Dio mio, e coloro di me non trionfino.
25 Non dicano ne' loro cuori: Bene sta, buon per noi: e non dicano: Lo abbiam divorato.
26 Siano tutti insieme confusi, e svergognati quelli, che si rallegrano de' miei mali. Siano vestiti di confusione, e di rossore coloro, che parlan superbamente, contro di me.
27 Esultino, e si rallegrino quei che favoriscono la mia giustizia; e dicano sempre: Sia magnificato il Signore, quei, che la pace desiderano del servo di lui.
28 E la mia lingua mediterà la tua giustizia: le lodi tue tutto il giorno.