| 1 και τι θαυμαστον ει αι της ψυχης επιθυμιαι προς την του καλλους μετουσιαν ακυρουνται | |
| 2 ταυτη γουν ο σωφρων ιωσηφ επαινειται οτι διανοια περιεκρατησεν της ηδυπαθειας | |
| 3 νεος γαρ ων και ακμαζων προς συνουσιασμον ηκυρωσε τω λογισμω τον των παθων οιστρον | |
| 4 και ου μονον δε την της ηδυπαθειας οιστρηλασιαν ο λογισμος επικρατειν φαινεται αλλα και πασης επιθυμιας | |
| 5 λεγει γουν ο νομος ουκ επιθυμησεις την γυναικα του πλησιον σου ουδε οσα τω πλησιον σου εστιν | |
| 6 καιτοι οτε μη επιθυμειν ειρηκεν ημας ο νομος πολυ πλεον πεισαιμ' αν υμας οτι των επιθυμιων κρατειν δυναται ο λογισμος ωσπερ και των κωλυτικων της δικαιοσυνης παθων | |
| 7 επει τινα τις τροπον μονοφαγος ων το ηθος και γαστριμαργος η και μεθυσος μεταπαιδευεται ει μη δηλον οτι κυριος εστιν των παθων ο λογισμος | |
| 8 αυτικα γουν τω νομω πολιτευομενος καν φιλαργυρος τις η βιαζεται τον αυτου τροπον τοις δεομενοις δανειζων χωρις τοκων και το δανειον των εβδομαδων ενστασων χρεοκοπουμενος | |
| 9 καν φειδωλος τις η υπο του νομου κρατειται δια τον λογισμον μητε επικαρπολογουμενος τους αμητους μητε επιρρωγολογουμενος τους αμπελωνας και επι των ετερων δε εστιν επιγνωναι τουτο οτι των παθων εστιν ο λογισμος κρατων | |
| 10 ο γαρ νομος και της προς γονεις ευνοιας κρατει μη καταπροδιδους την αρετην δι' αυτους | |
| 11 και της προς γαμετην φιλιας επικρατει δια την παρανομιαν αυτην απελεγχων | |
| 12 και της τεκνων φιλιας κυριευει δια κακιαν αυτα κολαζων | |
| 13 και της φιλων συνηθειας δεσποζει δια πονηριαν αυτους εξελεγχων | |
| 14 και μη νομισητε παραδοξον ειναι οπου και εχθρας επικρατειν ο λογισμος δυναται δια τον νομον μητε δενδροτομων τα ημερα των πολεμιων φυτα τα δε των εχθρων τοις απολεσασι διασωζων και τα πεπτωκοτα συνεγειρων | |
| 15 και των βιαιοτερων δε παθων κρατειν ο λογισμος φαινεται φιλαρχιας και κενοδοξιας και αλαζονειας και μεγαλαυχιας και βασκανιας | |
| 16 παντα γαρ ταυτα τα κακοηθη παθη ο σωφρων νους απωθειται ωσπερ και τον θυμον και γαρ τουτου δεσποζει | |
| 17 θυμουμενος γε τοι μωυσης κατα δαθαν και αβιρων ου θυμω τι κατ' αυτων εποιησεν αλλα λογισμω τον θυμον διητησεν | |
| 18 δυνατος γαρ ο σωφρων νους ως εφην κατα των παθων αριστευσαι και τα μεν αυτων μεταθειναι τα δε και ακυρωσαι | |
| 19 επει δια τι ο πανσοφος ημων πατηρ ιακωβ τους περι συμεων και λευιν αιτιαται μη λογισμω τους σικιμιτας εθνηδον αποσφαξαντας λεγων επικαταρατος ο θυμος αυτων | |
| 20 ει μη γαρ εδυνατο του θυμου ο λογισμος κρατειν ουκ αν ειπεν ουτως | |
| 21 οπηνικα γαρ ο θεος τον ανθρωπον κατεσκευασεν τα παθη αυτου και τα ηθη περιεφυτευσεν | |
| 22 ηνικα δε επι παντων τον ιερον ηγεμονα νουν δια των αισθητηριων ενεθρονισεν | |
| 23 και τουτω νομον εδωκεν καθ' ον πολιτευομενος βασιλευσει βασιλειαν σωφρονα τε και δικαιαν και αγαθην και ανδρειαν | |
| 24 πως ουν ειποι τις αν ει των παθων δεσποτης εστιν ο λογισμος ληθης και αγνοιας ου κρατει | |
ITALIANO
ENGLISH
ESPANOL
FRANCAIS
LATINO
PORTUGUES
DEUTSCH
MAGYAR
Ελληνική
לשון עברית
عَرَبيْ