| 1 και επεστρεψα και ηρα τους οφθαλμους μου και ειδον και ιδου τεσσαρα αρματα εκπορευομενα εκ μεσου δυο ορεων και τα ορη ην ορη χαλκα | 1 Alzai gli occhi di nuovo e guardai. Ecco quattro carri apparire in mezzo alle due montagne: le montagne erano di rame. |
| 2 εν τω αρματι τω πρωτω ιπποι πυρροι και εν τω αρματι τω δευτερω ιπποι μελανες | 2 Il primo carro aveva cavalli bai, il secondo carro cavalli neri, |
| 3 και εν τω αρματι τω τριτω ιπποι λευκοι και εν τω αρματι τω τεταρτω ιπποι ποικιλοι ψαροι | 3 il terzo carro cavalli bianchi e il quarto carro cavalli brizzolati. |
| 4 και απεκριθην και ειπα προς τον αγγελον τον λαλουντα εν εμοι τι εστιν ταυτα κυριε | 4 Domandai all'angelo che mi parlava: "Questi che sono, mio signore?". |
| 5 και απεκριθη ο αγγελος ο λαλων εν εμοι και ειπεν ταυτα εστιν οι τεσσαρες ανεμοι του ουρανου εκπορευονται παραστηναι τω κυριω πασης της γης | 5 L'angelo mi rispose: "Questi sono i quattro venti del cielo che avanzano dopo essere stati alla presenza del Signore di tutta la terra!". |
| 6 εν ω ησαν οι ιπποι οι μελανες εξεπορευοντο επι γην βορρα και οι λευκοι εξεπορευοντο κατοπισθεν αυτων και οι ποικιλοι εξεπορευοντο επι γην νοτου | 6 I cavalli bai avanzano verso il paese dell'oriente; i cavalli neri verso il paese del nord; i bianchi verso l'occidente e i brizzolati verso la terra del sud. |
| 7 και οι ψαροι εξεπορευοντο και επεβλεπον του πορευεσθαι του περιοδευσαι την γην και ειπεν πορευεσθε και περιοδευσατε την γην και περιωδευσαν την γην | 7 Avanzano gagliardi e chiedono di andare a percorrere la terra. Quand'egli ordinò: "Andate, percorrete la terra!", quelli si misero a percorrere la terra. |
| 8 και ανεβοησεν και ελαλησεν προς με λεγων ιδου οι εκπορευομενοι επι γην βορρα ανεπαυσαν τον θυμον μου εν γη βορρα | 8 Poi mi chiamò e mi disse: "Vedi! Quelli che avanzano verso il paese del nord fanno scendere lo spirito del Signore nel paese del nord. |
| 9 και εγενετο λογος κυριου προς με λεγων | 9 La parola del Signore mi fu rivolta in questi termini: |
| 10 λαβε τα εκ της αιχμαλωσιας παρα των αρχοντων και παρα των χρησιμων αυτης και παρα των επεγνωκοτων αυτην και εισελευση συ εν τη ημερα εκεινη εις τον οικον ιωσιου του σοφονιου του ηκοντος εκ βαβυλωνος | 10 "Raccogli le offerte degli esuli, di Cheldài, di Tobia, di Iedaià e va' alla casa di Giosia, figlio di Sofonia, che sono arrivati da Babilonia. |
| 11 και ληψη αργυριον και χρυσιον και ποιησεις στεφανους και επιθησεις επι την κεφαλην ιησου του ιωσεδεκ του ιερεως του μεγαλου | 11 Tu prenderai l'argento e l'oro e ne farai una corona che porrai sopra la testa di Zorobabele, figlio di Sealtièl, il governatore. |
| 12 και ερεις προς αυτον ταδε λεγει κυριος παντοκρατωρ ιδου ανηρ ανατολη ονομα αυτω και υποκατωθεν αυτου ανατελει και οικοδομησει τον οικον κυριου | 12 Quindi gli dirai: Così parla il Signore degli eserciti: Ecco l'uomo; il suo nome è Germoglio; sotto di lui qualcosa germoglierà. |
| 13 και αυτος λημψεται αρετην και καθιεται και καταρξει επι του θρονου αυτου και εσται ο ιερευς εκ δεξιων αυτου και βουλη ειρηνικη εσται ανα μεσον αμφοτερων | 13 Egli edificherà il santuario del Signore, si ammanterà della dignità regale sul suo trono. Alla sua destra ci sarà un sacerdote e tra i due ci sarà perfetto accordo. |
| 14 ο δε στεφανος εσται τοις υπομενουσιν και τοις χρησιμοις αυτης και τοις επεγνωκοσιν αυτην και εις χαριτα υιου σοφονιου και εις ψαλμον εν οικω κυριου | 14 La corona poi rimarrà nel santuario del Signore, come memoria di benemerenza per Cheldài, per Tobia, per Iedaià e per il figlio di Sofonia". |
| 15 και οι μακραν απ' αυτων ηξουσιν και οικοδομησουσιν εν τω οικω κυριου και γνωσεσθε διοτι κυριος παντοκρατωρ απεσταλκεν με προς υμας και εσται εαν εισακουοντες εισακουσητε της φωνης κυριου του θεου υμων | 15 Da lontano verranno per aiutare a ricostruire il santuario del Signore. E voi conoscerete che il Signore degli eserciti mi ha mandato a voi. Ciò avverrà se sarete docili alla parola del Signore, Dio vostro!". |