ΙΩΒ - Giobbe - Job 41

LXX	VULGATA
1 ουχ εορακας αυτον ουδε επι τοις λεγομενοις τεθαυμακας	1 Non quasi crudelis suscitabo eum : quis enim resistere potest vultui meo ?
2 ου δεδοικας οτι ητοιμασται μοι τις γαρ εστιν ο εμοι αντιστας	2 Quis ante dedit mihi, ut reddam ei ? omnia quæ sub cælo sunt, mea sunt.
3 η τις αντιστησεται μοι και υπομενει ει πασα η υπ' ουρανον εμη εστιν	3 Non parcam ei, et verbis potentibus, et ad deprecandum compositis.
4 ου σιωπησομαι δι' αυτον και λογον δυναμεως ελεησει τον ισον αυτου	4 Quis revelabit faciem indumenti ejus ? et in medium oris ejus quis intrabit ?
5 τις αποκαλυψει προσωπον ενδυσεως αυτου εις δε πτυξιν θωρακος αυτου τις αν εισελθοι	5 Portas vultus ejus quis aperiet ? per gyrum dentium ejus formido.
6 πυλας προσωπου αυτου τις ανοιξει κυκλω οδοντων αυτου φοβος	6 Corpus illius quasi scuta fusilia, compactum squamis se prementibus.
7 τα εγκατα αυτου ασπιδες χαλκειαι συνδεσμος δε αυτου ωσπερ σμιριτης λιθος	7 Una uni conjungitur, et ne spiraculum quidem incedit per eas.
8 εις του ενος κολλωνται πνευμα δε ου μη διελθη αυτον	8 Una alteri adhærebit, et tenentes se nequaquam separabuntur.
9 ανηρ τω αδελφω αυτου προσκολληθησεται συνεχονται και ου μη αποσπασθωσιν	9 Sternutatio ejus splendor ignis, et oculi ejus ut palpebræ diluculi.
10 εν πταρμω αυτου επιφαυσκεται φεγγος οι δε οφθαλμοι αυτου ειδος εωσφορου	10 De ore ejus lampades procedunt, sicut tædæ ignis accensæ.
11 εκ στοματος αυτου εκπορευονται λαμπαδες καιομεναι και διαρριπτουνται εσχαραι πυρος	11 De naribus ejus procedit fumus, sicut ollæ succensæ atque ferventis.
12 εκ μυκτηρων αυτου εκπορευεται καπνος καμινου καιομενης πυρι ανθρακων	12 Halitus ejus prunas ardere facit, et flamma de ore ejus egreditur.
13 η ψυχη αυτου ανθρακες φλοξ δε εκ στοματος αυτου εκπορευεται	13 In collo ejus morabitur fortitudo, et faciem ejus præcedit egestas.
14 εν δε τραχηλω αυτου αυλιζεται δυναμις εμπροσθεν αυτου τρεχει απωλεια	14 Membra carnium ejus cohærentia sibi : mittet contra eum fulmina, et ad locum alium non ferentur.
15 σαρκες δε σωματος αυτου κεκολληνται καταχεει επ' αυτον ου σαλευθησεται	15 Cor ejus indurabitur tamquam lapis, et stringetur quasi malleatoris incus.
16 η καρδια αυτου πεπηγεν ως λιθος εστηκεν δε ωσπερ ακμων ανηλατος	16 Cum sublatus fuerit, timebunt angeli, et territi purgabuntur.
17 στραφεντος δε αυτου φοβος θηριοις τετραποσιν επι γης αλλομενοις	17 Cum apprehenderit eum gladius, subsistere non poterit, neque hasta, neque thorax :
18 εαν συναντησωσιν αυτω λογχαι ουδεν μη ποιησωσιν δορυ επηρμενον και θωρακα	18 reputabit enim quasi paleas ferrum, et quasi lignum putridum æs.
19 ηγηται μεν γαρ σιδηρον αχυρα χαλκον δε ωσπερ ξυλον σαθρον	19 Non fugabit eum vir sagittarius : in stipulam versi sunt ei lapides fundæ.
20 ου μη τρωση αυτον τοξον χαλκειον ηγηται μεν πετροβολον χορτον	20 Quasi stipulam æstimabit malleum, et deridebit vibrantem hastam.
21 ως καλαμη ελογισθησαν σφυραι καταγελα δε σεισμου πυρφορου	21 Sub ipso erunt radii solis, et sternet sibi aurum quasi lutum.
22 η στρωμνη αυτου οβελισκοι οξεις πας δε χρυσος θαλασσης υπ' αυτον ωσπερ πηλος αμυθητος	22 Fervescere faciet quasi ollam profundum mare, et ponet quasi cum unguenta bulliunt.
23 αναζει την αβυσσον ωσπερ χαλκειον ηγηται δε την θαλασσαν ωσπερ εξαλειπτρον	23 Post eum lucebit semita : æstimabit abyssum quasi senescentem.
24 τον δε ταρταρον της αβυσσου ωσπερ αιχμαλωτον ελογισατο αβυσσον εις περιπατον	24 Non est super terram potestas quæ comparetur ei, qui factus est ut nullum timeret.
25 ουκ εστιν ουδεν επι της γης ομοιον αυτω πεποιημενον εγκαταπαιζεσθαι υπο των αγγελων μου	25 Omne sublime videt : ipse est rex super universos filios superbiæ.
26 παν υψηλον ορα αυτος δε βασιλευς παντων των εν τοις υδασιν