1 υπολαβων δε ελιους λεγει | 1 И продолжал Елиуй и сказал: |
2 ακουσατε μου σοφοι επισταμενοι ενωτιζεσθε το καλον | 2 выслушайте, мудрые, речь мою, и приклоните ко мне ухо, рассудительные! |
3 οτι ους λογους δοκιμαζει και λαρυγξ γευεται βρωσιν | 3 Ибо ухо разбирает слова, как гортань различает вкус в пище. |
4 κρισιν ελωμεθα εαυτοις γνωμεν ανα μεσον εαυτων ο τι καλον | 4 Установим между собою рассуждение и распознаем, что хорошо. |
5 οτι ειρηκεν ιωβ δικαιος ειμι ο κυριος απηλλαξεν μου το κριμα | 5 Вот, Иов сказал: я прав, но Бог лишил меня суда. |
6 εψευσατο δε τω κριματι μου βιαιον το βελος μου ανευ αδικιας | 6 Должен ли я лгать на правду мою? Моя рана неисцелима без вины. |
7 τις ανηρ ωσπερ ιωβ πινων μυκτηρισμον ωσπερ υδωρ | 7 Есть ли такой человек, как Иов, который пьет глумление, как воду, |
8 ουχ αμαρτων ουδε ασεβησας η οδου κοινωνησας μετα ποιουντων τα ανομα του πορευθηναι μετα ασεβων | 8 вступает в сообщество с делающими беззаконие и ходит с людьми нечестивыми? |
9 μη γαρ ειπης οτι ουκ εσται επισκοπη ανδρος και επισκοπη αυτω παρα κυριου | 9 Потому что он сказал: нет пользы для человека в благоугождении Богу. |
10 διο συνετοι καρδιας ακουσατε μου μη μοι ειη εναντι κυριου ασεβησαι και εναντι παντοκρατορος ταραξαι το δικαιον | 10 Итак послушайте меня, мужи мудрые! Не может быть у Бога неправда или у Вседержителя неправосудие, |
11 αλλα αποδιδοι ανθρωπω καθα ποιει εκαστος αυτων και εν τριβω ανδρος ευρησει αυτον | 11 ибо Он по делам человека поступает с ним и по путям мужа воздает ему. |
12 οιη δε τον κυριον ατοπα ποιησειν η ο παντοκρατωρ ταραξει κρισιν | 12 Истинно, Бог не делает неправды и Вседержитель не извращает суда. |
13 ος εποιησεν την γην τις δε εστιν ο ποιων την υπ' ουρανον και τα ενοντα παντα | 13 Кто кроме Его промышляет о земле? И кто управляет всею вселенною? |
14 ει γαρ βουλοιτο συνεχειν και το πνευμα παρ' αυτω κατασχειν | 14 Если бы Он обратил сердце Свое к Себе и взял к Себе дух ее и дыхание ее, -- |
15 τελευτησει πασα σαρξ ομοθυμαδον πας δε βροτος εις γην απελευσεται οθεν και επλασθη | 15 вдруг погибла бы всякая плоть, и человек возвратился бы в прах. |
16 ει δε μη νουθετη ακουε ταυτα ενωτιζου φωνην ρηματων | 16 Итак, если ты имеешь разум, то слушай это и внимай словам моим. |
17 ιδε συ τον μισουντα ανομα και τον ολλυντα τους πονηρους οντα αιωνιον δικαιον | 17 Ненавидящий правду может ли владычествовать? И можешь ли ты обвинить Всеправедного? |
18 ασεβης ο λεγων βασιλει παρανομεις ασεβεστατε τοις αρχουσιν | 18 Можно ли сказать царю: ты--нечестивец, и князьям: вы--беззаконники? |
19 ος ουκ επησχυνθη προσωπον εντιμου ουδε οιδεν τιμην θεσθαι αδροις θαυμασθηναι προσωπα αυτων | 19 Но Он не смотрит и на лица князей и не предпочитает богатого бедному, потому что все они дело рук Его. |
20 κενα δε αυτοις αποβησεται το κεκραγεναι και δεισθαι ανδρος εχρησαντο γαρ παρανομως εκκλινομενων αδυνατων | 20 Внезапно они умирают; среди ночи народ возмутится, и они исчезают; и сильных изгоняют не силою. |
21 αυτος γαρ ορατης εστιν εργων ανθρωπων λεληθεν δε αυτον ουδεν ων πρασσουσιν | 21 Ибо очи Его над путями человека, и Он видит все шаги его. |
22 ουδε εσται τοπος του κρυβηναι τους ποιουντας τα ανομα | 22 Нет тьмы, ни тени смертной, где могли бы укрыться делающие беззаконие. |
23 οτι ουκ επ' ανδρα θησει ετι ο γαρ κυριος παντας εφορα | 23 Потому Он уже не требует от человека, чтобы шел на суд с Богом. |
24 ο καταλαμβανων ανεξιχνιαστα ενδοξα τε και εξαισια ων ουκ εστιν αριθμος | 24 Он сокрушает сильных без исследования и поставляет других на их места; |
25 ο γνωριζων αυτων τα εργα και στρεψει νυκτα και ταπεινωθησονται | 25 потому что Он делает известными дела их и низлагает их ночью, и они истребляются. |
26 εσβεσεν δε ασεβεις ορατοι δε εναντιον αυτου | 26 Он поражает их, как беззаконных людей, пред глазами других, |
27 οτι εξεκλιναν εκ νομου θεου δικαιωματα δε αυτου ουκ επεγνωσαν | 27 за то, что они отвратились от Него и не уразумели всех путей Его, |
28 του επαγαγειν επ' αυτον κραυγην πενητος και κραυγην πτωχων εισακουσεται | 28 так что дошел до Него вопль бедных, и Он услышал стенание угнетенных. |
29 και αυτος ησυχιαν παρεξει και τις καταδικασεται και κρυψει προσωπον και τις οψεται αυτον και κατα εθνους και κατα ανθρωπου ομου | 29 Дарует ли Он тишину, кто может возмутить? скрывает ли Он лице Свое, кто может увидеть Его? Будет ли это для народа, или для одного человека, |
30 βασιλευων ανθρωπον υποκριτην απο δυσκολιας λαου | 30 чтобы не царствовал лицемер к соблазну народа. |
31 οτι προς τον ισχυρον ο λεγων ειληφα ουκ ενεχυρασω | 31 К Богу должно говорить: я потерпел, больше не буду грешить. |
32 ανευ εμαυτου οψομαι συ δειξον μοι ει αδικιαν ηργασαμην ου μη προσθησω | 32 А чего я не знаю, Ты научи меня; и если я сделал беззаконие, больше не буду. |
33 μη παρα σου αποτεισει αυτην οτι απωση οτι συ εκλεξη και ουκ εγω και τι εγνως λαλησον | 33 По твоему ли [рассуждению] Он должен воздавать? И как ты отвергаешь, то тебе следует избирать, а не мне; говори, что знаешь. |
34 διο συνετοι καρδιας ερουσιν ταυτα ανηρ δε σοφος ακηκοεν μου το ρημα | 34 Люди разумные скажут мне, и муж мудрый, слушающий меня: |
35 ιωβ δε ουκ εν συνεσει ελαλησεν τα δε ρηματα αυτου ουκ εν επιστημη | 35 Иов не умно говорит, и слова его не со смыслом. |
36 ου μην δε αλλα μαθε ιωβ μη δως ετι ανταποκρισιν ωσπερ οι αφρονες | 36 Я желал бы, чтобы Иов вполне был испытан, по ответам его, свойственным людям нечестивым. |
37 ινα μη προσθωμεν εφ' αμαρτιαις ημων ανομια δε εφ' ημιν λογισθησεται πολλα λαλουντων ρηματα εναντιον του κυριου | 37 Иначе он ко греху своему прибавит отступление, будет рукоплескать между нами и еще больше наговорит против Бога. |