1 υπολαβων δε ιωβ λεγει | 1 Hiob na to odpowiedział i rzekł: |
2 τινι προσκεισαι η τινι μελλεις βοηθειν ποτερον ουχ ω πολλη ισχυς και ω βραχιων κραταιος εστιν | 2 Ależ pomogłeś choremu, wzmocniłeś ramię osłabłe! |
3 τινι συμβεβουλευσαι ουχ ω πασα σοφια η τινι επακολουθησεις ουχ ω μεγιστη δυναμις | 3 Tyś niemądremu doradził, ujawniłeś pełnię rozumu! |
4 τινι ανηγγειλας ρηματα πνοη δε τινος εστιν η εξελθουσα εκ σου | 4 Do kogo kierujesz te słowa, czyjże to duch wionie z ciebie? |
5 μη γιγαντες μαιωθησονται υποκατωθεν υδατος και των γειτονων αυτου | 5 Umarli drżą w podziemiu, ocean i jego mieszkańcy. |
6 γυμνος ο αδης επωπιον αυτου και ουκ εστιν περιβολαιον τη απωλεια | 6 Szeol dla Niego jest nagi, Abaddon jest bez zasłony. |
7 εκτεινων βορεαν επ' ουδεν κρεμαζων γην επι ουδενος | 7 Dach rozciąga nad pustką, ziemi niczym nie umacnia, |
8 δεσμευων υδωρ εν νεφελαις αυτου και ουκ ερραγη νεφος υποκατω αυτου | 8 wody chmurami krępuje, nie pękną pod nimi obłoki. |
9 ο κρατων προσωπον θρονου εκπεταζων επ' αυτον νεφος αυτου | 9 Zakrywa oblicze księżyca rozciągając nad nim chmury. |
10 προσταγμα εγυρωσεν επι προσωπον υδατος μεχρι συντελειας φωτος μετα σκοτους | 10 Wodom nakreślił granice, oddzielił światło od mroku. |
11 στυλοι ουρανου επετασθησαν και εξεστησαν απο της επιτιμησεως αυτου | 11 Słupy niebieskie się chwieją, drżące przed Jego groźbą. |
12 ισχυι κατεπαυσεν την θαλασσαν επιστημη δε ετρωσε το κητος | 12 Potęgą wzburzył pramorze, roztrzaskał Rahaba swą mocą, |
13 κλειθρα δε ουρανου δεδοικασιν αυτον προσταγματι δε εθανατωσεν δρακοντα αποστατην | 13 wichurą oczyszcza strop nieba i Węża Zbiega niszczy swą ręką. |
14 ιδου ταυτα μερη οδου αυτου και επι ικμαδα λογου ακουσομεθα εν αυτω σθενος δε βροντης αυτου τις οιδεν οποτε ποιησει | 14 Oto są ślady dróg Jego; jak mało o Nim się słyszy! Któż zdoła pojąć grom Jego mocy? |