ΙΩΒ - Giobbe - Job 17

LXX	SMITH VAN DYKE
1 ολεκομαι πνευματι φερομενος δεομαι δε ταφης και ου τυγχανω	1 روحي تلفت. ايامي انطفأت. انما القبور لي
2 λισσομαι καμνων και τι ποιησας	2 لولا المخاتلون عندي وعيني تبيت على مشاجراتهم.
3 εκλεψαν δε μου τα υπαρχοντα αλλοτριοι τις εστιν ουτος τη χειρι μου συνδεθητω	3 كن ضامني عند نفسك. من هو الذي يصفق يدي.
4 οτι καρδιαν αυτων εκρυψας απο φρονησεως δια τουτο ου μη υψωσης αυτους	4 لانك منعت قلبهم عن الفطنة. لاجل ذلك لا ترفعهم.
5 τη μεριδι αναγγελει κακιας οφθαλμοι δε μου εφ' υιοις ετακησαν	5 الذي يسلم الاصحاب للسلب تتلف عيون بنيه.
6 εθου δε με θρυλημα εν εθνεσιν γελως δε αυτοις απεβην	6 اوقفني مثلا للشعوب وصرت للبصق في الوجه.
7 πεπωρωνται γαρ απο οργης οι οφθαλμοι μου πεπολιορκημαι μεγαλως υπο παντων	7 كلت عيني من الحزن واعضائي كلها كالظل.
8 θαυμα εσχεν αληθινους επι τουτω δικαιος δε επι παρανομω επανασταιη	8 يتعجب المستقيمون من هذا والبريء ينتهض على الفاجر.
9 σχοιη δε πιστος την εαυτου οδον καθαρος δε χειρας αναλαβοι θαρσος	9 اما الصدّيق فيستمسك بطريقه والطاهر اليدين يزداد قوة
10 ου μην δε αλλα παντες ερειδετε και δευτε δη ου γαρ ευρισκω εν υμιν αληθες	10 ولكن ارجعوا كلكم وتعالوا فلا اجد فيكم حكيما.
11 αι ημεραι μου παρηλθον εν βρομω ερραγη δε τα αρθρα της καρδιας μου	11 ايامي قد عبرت. مقاصدي إرث قلبي قد انتزعت.
12 νυκτα εις ημεραν εθηκαν φως εγγυς απο προσωπου σκοτους	12 يجعلون الليل نهارا نورا قريبا للظلمة.
13 εαν γαρ υπομεινω αδης μου ο οικος εν δε γνοφω εστρωται μου η στρωμνη	13 اذا رجوت الهاوية بيتا لي وفي الظلام مهدت فراشي
14 θανατον επεκαλεσαμην πατερα μου ειναι μητερα δε μου και αδελφην σαπριαν	14 وقلت للقبر انت ابي وللدود انت امي واختي
15 που ουν μου ετι εστιν η ελπις η τα αγαθα μου οψομαι	15 فاين اذا آمالي. آمالي. من يعاينها.
16 η μετ' εμου εις αδην καταβησονται η ομοθυμαδον επι χωματος καταβησομεθα	16 تهبط الى مغاليق الهاوية اذ ترتاح معا في التراب