ΙΩΒ - Giobbe - Job 10

LXX	NOVA VULGATA
1 καμνων τη ψυχη μου στενων επαφησω επ' αυτον τα ρηματα μου λαλησω πικρια ψυχης μου συνεχομενος	1 Taedet animam meam vitae meae; dimittam adversum me eloquium meum, loquar in amaritudine animae meae.
2 και ερω προς κυριον μη με ασεβειν διδασκε και δια τι με ουτως εκρινας	2 Dicam Deo: Noli me condemnare, indica mihi cur me ita iudices.
3 η καλον σοι εαν αδικησω οτι απειπω εργα χειρων σου βουλη δε ασεβων προσεσχες	3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me et calumnieris me, opus manuum tuarum, et super consilium impiorum arrideas?
4 η ωσπερ βροτος ορα καθορας η καθως ορα ανθρωπος βλεψη	4 Numquid oculi carnei tibi sunt, aut, sicut videt homo, et tu videbis?
5 η ο βιος σου ανθρωπινος εστιν η τα ετη σου ανδρος	5 Numquid sicut dies hominis dies tui, et anni tui sicut humana sunt tempora,
6 οτι ανεζητησας την ανομιαν μου και τας αμαρτιας μου εξιχνιασας	6 ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris,
7 οιδας γαρ οτι ουκ ησεβησα αλλα τις εστιν ο εκ των χειρων σου εξαιρουμενος	7 cum scias quia nihil impium fecerim, et sit nemo, qui de manu tua possit eruere?
8 αι χειρες σου επλασαν με και εποιησαν με μετα ταυτα μεταβαλων με επαισας	8 Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me totum in circuitu; et sic repente praecipitas me?
9 μνησθητι οτι πηλον με επλασας εις δε γην με παλιν αποστρεφεις	9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me.
10 η ουχ ωσπερ γαλα με ημελξας ετυρωσας δε με ισα τυρω	10 Nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti?
11 δερμα και κρεας με ενεδυσας οστεοις δε και νευροις με ενειρας	11 Pelle et carnibus vestisti me; ossibus et nervis compegisti me.
12 ζωην δε και ελεος εθου παρ' εμοι η δε επισκοπη σου εφυλαξεν μου το πνευμα	12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi, et visitatio tua custodivit spiritum meum.
13 ταυτα εχων εν σεαυτω οιδα οτι παντα δυνασαι αδυνατει δε σοι ουθεν	13 Licet haec celes in corde tuo, tamen scio haec in animo tuo versari.
14 εαν τε γαρ αμαρτω φυλασσεις με απο δε ανομιας ουκ αθωον με πεποιηκας	14 Si peccaverim, observas me et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris.
15 εαν τε γαρ ασεβης ω οιμμοι εαν τε ω δικαιος ου δυναμαι ανακυψαι πληρης γαρ ατιμιας ειμι	15 Et si impius fuero, vae mihi est; et si iustus, non levabo caput, saturatus afflictione et miseria.
16 αγρευομαι γαρ ωσπερ λεων εις σφαγην παλιν δε μεταβαλων δεινως με ολεκεις	16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me et iterum mirabilem te exhibebis in me.
17 επανακαινιζων επ' εμε την ετασιν μου οργη δε μεγαλη μοι εχρησω επηγαγες δε επ' εμε πειρατηρια	17 Instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me, et poenae militant in me.
18 ινα τι ουν εκ κοιλιας με εξηγαγες και ουκ απεθανον οφθαλμος δε με ουκ ειδεν	18 Quare de vulva eduxisti me? Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret!
19 και ωσπερ ουκ ων εγενομην δια τι γαρ εκ γαστρος εις μνημα ουκ απηλλαγην	19 Fuissem quasi non essem, de utero translatus ad tumulum.
20 η ουκ ολιγος εστιν ο χρονος του βιου μου εασον με αναπαυσασθαι μικρον	20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi? Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum,
21 προ του με πορευθηναι οθεν ουκ αναστρεψω εις γην σκοτεινην και γνοφεραν	21 antequam vadam, et non revertar, ad terram tenebrarum et umbrae mortis,
22 εις γην σκοτους αιωνιου ου ουκ εστιν φεγγος ουδε οραν ζωην βροτων	22 terram caliginis et tenebrarum, ubi umbra mortis et nullus ordo, sed sempiternus horror inhabitat ”.