A zsoltárok könyve 54
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Ter
Kiv
Lev
Szám
MTörv
Józs
Bír
Rút
1Sám
2Sám
1Kir
2Kir
1Krón
2Krón
Ezdr
Neh
Tób
Judit
Eszt
1Makk
2Makk
Jób
Zsolt
Péld
Préd
Én
Bölcs
Sir
Iz
Jer
Siralm
Bár
Ez
Dán
Óz
Jo
Ám
Abd
Jón
Mik
Náh
Hab
Szof
Agg
Zak
Mal
Mt
Mk
Lk
Jn
Csel
Róm
1Kor
2Kor
Gal
Ef
Fil
Kol
1Tessz
2Tessz
1Tim
2Tim
Tit
Filem
Zsid
Jak
1Pét
2Pét
1Ján
2Ján
3Ján
Júd
Jel
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
KÁLDI-NEOVULGÁTA | VULGATA |
---|---|
1 A karvezetőnek. Lantra. Maszkíl Dávidtól, | 1 In finem, in carminibus. Intellectus David. |
2 amikor Zíf lakói Saulhoz mentek és így szóltak: »Íme, Dávid nálunk rejtőzködik.« | 2 Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam : |
3 Isten, szabadíts meg engem nevedben, hatalmaddal szolgáltass igazságot nekem! | 3 intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum |
4 Isten, hallgasd meg imádságomat, fogadd füledbe szám szavait. | 4 a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi. |
5 Mert idegenek keltek föl ellenem, erőszakosak törnek életemre, akik nem tekintenek Istenre. | 5 Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me. |
6 Íme, azonban, Isten segít engem, s az Úr oltalmazza lelkemet. | 6 Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ. |
7 Fordítsd a rosszat ellenségeimre, igazságodban pusztítsd el őket! | 7 Et dixi : Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam ? |
8 Készségesen áldozom majd neked, és hálát adok, Uram, jóságos nevednek; | 8 Ecce elongavi fugiens, et mansi in solitudine. |
9 Mert minden nyomorúságból kiragadott engem, és szemem lenézheti ellenségeimet. | 9 Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate. |
10 Præcipita, Domine ; divide linguas eorum : quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate. | |
11 Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas ; et labor in medio ejus, | |
12 et injustitia : et non defecit de plateis ejus usura et dolus. | |
13 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo. | |
14 Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus : | |
15 qui simul mecum dulces capiebas cibos ; in domo Dei ambulavimus cum consensu. | |
16 Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes : quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum. | |
17 Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me. | |
18 Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo ; et exaudiet vocem meam. | |
19 Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi : quoniam inter multos erant mecum. | |
20 Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum. | |
21 Extendit manum suam in retribuendo ; contaminaverunt testamentum ejus : | |
22 divisi sunt ab ira vultus ejus, et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum ; et ipsi sunt jacula. | |
23 Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet ; non dabit in æternum fluctuationem justo. | |
24 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos ; ego autem sperabo in te, Domine. |