SCRUTATIO

Domenica, 12 ottobre 2025 - Divina Maternità  di Maria Santissima ( Letture di oggi)

Evanđelje po Marku 4


font
Biblija HrvatskiBIBLIA
1 I poče opet poučavati uz more. I zgrnu se k njemu silan svijet te on uđe u lađu i sjede na moru, a sve ono mnoštvo bijaše uz more, na kopnu.1 Y otra vez se puso a enseñar a orillas del mar. Y se reunió tanta gente junto a él que hubo de subir a una barca y, ya en el mar, se sentó; toda la gente estaba en tierra a la orilla del mar.
2 Poučavao ih je u prispodobama mnogočemu. Govorio im u pouci:2 Les enseñaba muchas cosas por medio de parábolas. Les decía en su instrucción:
3 »Poslušajte! Gle, iziđe sijač sijati.3 «Escuchad. Una vez salió un sembrador a sembrar.
4 I dok je sijao, poneko zrno pade uz put, dođoše ptice i pozobaše ga.4 Y sucedió que, al sembrar, una parte cayó a lo largo del camino; vinieron las aves y se la comieron.
5 Neko opet pade na kamenito tlo gdje nemaše dosta zemlje. Odmah izniknu jer nemaše duboke zemlje.5 Otra parte cayó en terreno pedregoso, donde no tenía mucha tierra, y brotó en seguida por no tener hondura de tierra;
6 Ali kad ogranu sunce, izgorje; i jer nemaše korijena, osuši se.6 pero cuando salió el sol se agostó y, por no tener raíz, se secó.
7 Neko opet pade u trnje i trnje uzraste i uguši ga te ploda ne donese.7 Otra parte cayó entre abrojos; crecieron los abrojos y la ahogaron, y no dio fruto.
8 Neko napokon pade u dobru zemlju i dade plod, razraste se i razmnoži, te donese: jedno tridesetostruko, jedno šezdesetostruko, jedno stostruko.«8 Otras partes cayeron en tierra buena y, creciendo y desarrollándose, dieron fruto; unas produjeron treinta, otras sesenta, otras ciento».
9 I doda: »Tko ima uši da čuje, neka čuje!«9 Y decía: «Quien tenga oídos para oír, que oiga».
10 Kad bijaše nasamo, oni oko njega zajedno s dvanaestoricom pitahu ga o prispodobama.10 Cuando quedó a solas, los que le seguían a una con los Doce le preguntaban sobre las parábolas.
11 I govoraše im: »Vama je dano otajstvo kraljevstva Božjega, a onima vani sve biva u prispodobama:11 El les dijo: «A vosotros se os ha dado el misterio del Reino de Dios, pero a los que están fuera todo se les presenta en parábolas,
12 da gledaju, gledaju – i ne vide,
slušaju, slušaju – i ne razumiju,
da se ne obrate
pa da im se otpusti.«
12 para que por mucho que miren no vean, por mucho que oigan no entiendan, no sea que se conviertan y se les perdone».
13 I kaže im: »Zar ne znate tu prispodobu? Kako ćete onda razumjeti prispodobe uopće?13 Y les dice: «¿No entendéis esta parábola? ¿Cómo, entonces, comprenderéis todas las parábolas?
14 Sijač sije Riječ.14 El sembrador siembra la Palabra.
15 Oni uz put, gdje je Riječ posijana, jesu oni kojima, netom čuju, odmah dolazi Sotona i odnosi Riječ u njih posijanu.15 Los que están a lo largo del camino donde se siembra la Palabra son aquellos que, en cuanto la oyen, viene Satanás y se lleva la Palabra sembrada en ellos.
16 Zasijani na tlo kamenito jesu oni koji kad čuju Riječ, odmah je s radošću prime,16 De igual modo, los sembrados en terreno pedregoso son los que, al oír la Palabra, al punto la reciben con alegría,
17 ali nemaju u sebi korijena, nego su nestalni: kad nastane nevolja ili progonstvo zbog Riječi, odmah se sablazne.17 pero no tienen raíz en sí mismos, sino que son inconstantes; y en cuanto se presenta una tribulación o persecución por causa de la Palabra, sucumben en seguida.
18 A drugi su oni u trnje zasijani. To su oni koji poslušaju Riječ,18 Y otros son los sembrados entre los abrojos; son los que han oído la Palabra,
19 ali nadošle brige vremenite, zavodljivost bogatstva i ostale požude uguše Riječ te ona ostane bez ploda.19 pero las preocupaciones del mundo, la seducción de las riquezas y las demás concupiscencias les invaden y ahogan la Palabra, y queda sin fruto.
20 A zasijani na dobru zemlju jesu oni koji čuju i prime Riječ te urode: tridesetostruko, šezdesetostruko, stostruko.20 Y los sembrados en tierra buena son aquellos que oyen la Palabra, la acogen y dan fruto, unos treinta, otros sesenta, otros ciento».
21 I govoraše im: »Unosi li se svjetiljka da se pod posudu stavi ili pod postelju? Zar ne da se stavi na svijećnjak?21 Les decía también: «¿Acaso se trae la lámpara para ponerla debajo del celemín o debajo del lecho? ¿No es para ponerla sobre el candelero?
22 Ta ništa nije zastrto, osim zato da se očituje; i ništa skriveno, osim zato da dođe na vidjelo!22 Pues nada hay oculto si no es para que sea manifestado; nada ha sucedido en secreto, sino para que venga a ser descubierto.
23 Ima li tko uši da čuje, neka čuje.«23 Quien tenga oídos para oír, que oiga».
24 I govoraše im: »Pazite što slušate. Mjerom kojom mjerite mjerit će vam se. I nadodat će vam se.24 Les decía también: «Atended a lo que escucháis. Con la medida con que midáis, se os medirá y aun con creces.
25 Doista, onomu tko ima dat će se, a onomu tko nema oduzet će se i ono što ima.«25 Porque al que tiene se le dará, y al que no tiene, aun lo que tiene se le quitará».
26 I govoraše im: »Kraljevstvo je Božje kao kad čovjek baci sjeme u zemlju.26 También decía: «El Reino de Dios es como un hombre que echa el grano en la tierra;
27 Spavao on ili bdio, noću i danju sjeme klija i raste – sam ne zna kako;27 duerma o se levante, de noche o de día, el grano brota y crece, sin que él sepa cómo.
28 zemlja sama od sebe donosi plod: najprije stabljiku, onda klas i napokon puno zrnja na klasu.28 La tierra da el fruto por sí misma; primero hierba, luego espiga, después trigo abundante en la espiga.
29 A čim plod dopusti, brže se on laća srpa jer eto žetve.«29 Y cuando el fruto lo admite, en seguida se le mete la hoz, porque ha llegado la siega».
30 I govoraše: »Kako da prispodobimo kraljevstvo nebesko ili u kojoj da ga prispodobi iznesemo?30 Decía también: «¿Con qué compararemos el Reino de Dios o con qué parábola lo expondremos?
31 Kao kad se gorušičino zrno posije u zemlju. Manje od svega sjemenja na zemlji,31 Es como un grano de mostaza que, cuando se siembra en la tierra, es más pequeña que cualquier semilla que se siembra en la tierra;
32 jednoć posijano, naraste i postane veće od svega povrća pa potjera velike grane te se pod sjenom njegovom gnijezde ptice nebeske.«32 pero una vez sembrada, crece y se hace mayor que todas las hortalizas y echa ramas tan grandes que las aves del cielo anidan a su sombra».
33 Mnogim takvim prispodobama navješćivaše im Riječ, kako već mogahu slušati.33 Y les anunciaba la Palabra con muchas parábolas como éstas, según podían entenderle;
34 Bez prispodobe im ne govoraše, a nasamo bi svojim učenicima sve razjašnjavao.34 no les hablaba sin parábolas; pero a sus propios discípulos se lo explicaba todo en privado.
35 Uvečer istoga dana kaže im: »Prijeđimo prijeko!«35 Este día, al atardecer, les dice: «Pasemos a la otra orilla».
36 Oni otpuste mnoštvo i povezu Isusa kako već bijaše u lađi. A pratile su ga i druge lađe.36 Despiden a la gente y le llevan en la barca, como estaba; e iban otras barcas con él.
37 Najednom nasta žestoka oluja, na lađu navale valovi te su je već gotovo napunili.37 En esto, se levantó una fuerte borrasca y las olas irrumpían en la barca, de suerte que ya se anegaba la barca.
38 A on na krmi spavaše na uzglavku. Probude ga i kažu mu: »Učitelju! Zar ne mariš što ginemo?«38 El estaba en popa, durmiendo sobre un cabezal. Le despiertan y le dicen: «Maestro, ¿no te importa que perezcamos?»
39 On se probudi, zaprijeti vjetru i reče moru: »Utihni! Umukni!« I smiri se vjetar i nasta velika utiha.39 El, habiéndose despertado, increpó al viento y dijo al mar: «¡Calla, enmudece!» El viento se calmó y sobrevino una gran bonanza.
40 Tada im reče: »Što ste bojažljivi? Kako nemate vjere?«40 Y les dijo: «¿Por qué estáis con tanto miedo? ¿Cómo no tenéis fe?»
41 Oni se silno prestrašiše pa se zapitkivahu: »Tko li je ovaj da mu se i vjetar i more pokoravaju?«41 Ellos se llenaron de gran temor y se decían unos a otros: «Pues ¿quién es éste que hasta el viento y el mar le obedecen?»