Salmi 17

DIODATI	GREEK BIBLE
1 Mictam di Davide O SIGNORE, ascolta la giustizia, attendi al mio grido, Porgi l’orecchio alla mia orazione, che io ti fo senza labbra di frode.	1 Προσευχη του Δαβιδ.>> Ακουσον, Κυριε, το δικαιον? προσεξον εις την δεησιν μου? ακροασθητι την προσευχην μου, την γινομενην ουχι με χειλη δολια.
2 Proceda il mio giudicio dalla tua presenza; Gli occhi tuoi veggano le diritture.	2 Ας εξελθη η κρισις μου παρα του προσωπου σου? οι οφθαλμοι σου ας ιδωσι την ευθυτητα.
3 Tu hai provato il mio cuore, tu l’hai visitato di notte; Tu mi hai messo al cimento, e non hai trovato nulla; La mia bocca non trapassa il mio pensiero.	3 Ηρευνησας την καρδιαν μου? επεσκεφθης αυτην εν καιρω νυκτος? εδοκιμασας με και δεν ηυρες ουδεν εν εμοι? ο στοχασμος μου δεν ειναι διαφορος των λογων μου.
4 Nelle opere degli uomini, per la parola della tue labbra, Io mi son guardato dalle vie de’ violenti.	4 Ως προς τα εργα των ανθρωπων, εγω δια των λογων των χειλεων σου εφυλαχθην απο των οδων των παρανομων.
5 Sostieni i miei passi ne’ tuoi sentieri, Acciocchè i miei piedi non vacillino.	5 Στηριξον τα διαβηματα μου εν ταις οδοις σου, δια να μη σαλευθωσιν οι ποδες μου.
6 Io t’invoco, o Dio, perciocchè tu mi esaudisci; Inchina a me il tuo orecchio, ascolta le mie parole.	6 Εγω σε επεκαλεσθην, Θεε, διοτι θελεις μου εισακουσει? Κλινον εις εμε το ωτιον σου, ακουσον τους λογους μου.
7 Dimostra maravigliose le tue benignità, O tu, che, con la tua destra, salvi quelli che si confidano in te, Da quelli che si levano contro a loro	7 Θαυμαστωσον τα ελεη σου, συ ο σωζων τους ελπιζοντας επι σε εκ των επανισταμενων κατα της δεξιας σου.
8 Guardami come la pupilla dell’occhio, Nascondimi sotto l’ombra delle tue ale,	8 Φυλαξον με ως κορην οφθαλμου? κρυψον με υπο την σκιαν των πτερυγων σου
9 D’innanzi agli empi che mi disertano; E d’innanzi a’ miei mortali nemici che mi circondano.	9 απ' εμπροσθεν των ασεβων των ταλαιπωρουντων με? οι εχθροι της ψυχης μου με περιεκυκλωσαν.
10 Son tutti massicci di grasso, Parlano altieramente colla lor bocca.	10 Υπερεπαχυναν? το στομα αυτων λαλει υπερηφανα.
11 Ora c’intorniano, seguitandoci alla traccia; Mirano con gli occhi, per atterrarci;	11 Τωρα περιεκυκλωσαν τα διαβηματα ημων? προσηλωσαν τους οφθαλμους αυτων δια να κρημνισωσιν ημας κατα γης?
12 Somigliano un leone che brama di lacerare; E un leoncello che dimora in nascondimenti.	12 Ως λεων επιθυμων να κατασπαραξη? και ως σκυμνος, καθημενος εν αποκρυφοις.
13 Levati, o Signore, va’ loro incontro per affrontarli; abbattili; Riscuoti l’anima mia dall’empio colla tua spada;	13 Αναστηθι, Κυριε? προφθασον αυτον, υποσκελισον αυτον? ελευθερωσον την ψυχην μου απο του ασεβους, οστις ειναι η ρομφαια σου?
14 O Signore, riscuotila colla tua mano dagli uomini, dagli uomini del mondo, La cui parte è in questa vita, E il cui ventre tu empi delle tue conserve; Onde i lor figliuoli son saziati, E lasciano il lor rimanente a’ lor piccoli fanciulli.	14 Απο ανθρωπων, Κυριε, της χειρος σου? απο ανθρωπων του κοσμου, οιτινες λαμβανουσι την μεριδα αυτων εν ταυτη τη ζωη, και των οποιων την κοιλιαν γεμιζεις απο των θησαυρων σου? εχορτασαν τους υιους, και αφινουσι τα υπολοιπα αυτων εις τους εγγονους αυτων.
15 Quant’è a me, per giustizia vedrò la tua faccia; Io sarò saziato della tua sembianza, quando io mi risveglierò	15 Εγω δε εν δικαιοσυνη θελω ιδει το προσωπον σου? θελω χορτασθη απο της θεωριας σου, οταν εξεγερθω.