Job 34

EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS	Biblija Hrvatski
1 Elihú tomó la palabra y dijo:	1 Elihu nastavi svoju besjedu i reče:
2 ¡Escuchen, sabios, mis palabras, y ustedes, los expertos, préstenme atención!	2 »I vi, mudraci, čujte što ću reći, vi, ljudi umni, poslušajte mene,
3 Porque el oído discierne las palabras como el paladar gusta los alimentos.	3 jer uši nam prosuđuju besjede isto kao što nepce hranu kuša.
4 Decidamos entre nosotros lo que es recto, reconozcamos todos juntos lo que es bueno.	4 Zajedno ispitajmo što je pravo i razmislimo skupa što je dobro.
5 Porque Job declara: «Yo tengo razón, pero Dios me privó de mi derecho.	5 Job je utvrdio: ‘Ja sam pravedan, ali Bog meni pravdu uskraćuje.
6 El miente en lo que concierne a mi caso; mi llaga es incurable, aunque no cometí ninguna falta».	6 U pravu sam, a lašcem prave mene, nasmrt prostrijeljen, a bez krivnje svoje!’
7 ¿Hay alguien como Job, que bebe los sarcasmos como agua,	7 Zar gdje čovjeka ima poput Joba koji porugu pije kao vodu,
8 que va en compañía de los malhechores y camina con los hombres perversos?	8 sa zlikovcima koji skupa hodi i s opakima isti dijeli put?
9 Porque él dice: «Al hombre no le sirve de nada tratar de obtener el favor de Dios».	9 On tvrdi: ‘Kakva korist je čovjeku od tog što Bogu ugoditi želi?’
10 Por eso, escúchenme, hombres sensatos: ¡lejos de Dios la maldad, y del Todopoderoso, la injusticia!	10 Stoga me čujte, vi ljudi pametni! Od Boga zlo je veoma daleko i nepravednost od Svemogućega,
11 Porque él retribuye al hombre según sus obras y trata a cada uno conforme a su conducta.	11 te on čovjeku plaća po djelima, daje svakom po njegovu vladanju.
12 ¡No, no es cierto que Dios hace el mal y que el Todopoderoso tergiversa el derecho!	12 Odista, Bog zla nikada ne čini, niti Svesilni kad izvrće pravo.
13 ¿Quién le ha encomendado la tierra y quién lo encargó del mundo entero?	13 Ta tko je njemu povjerio zemlju i vasioni svijet tko je stvorio?
14 Si él retirara su espíritu y recogiera su aliento de vida,	14 Kad bi on dah svoj u se povukao, kad bi čitav svoj duh k sebi vratio,
15 todos los vivientes expirarían a la vez y los hombres volverían al polvo.	15 sva bića bi odjednom izdahnula i u prah bi se pretvorio čovjek.
16 Si tienes inteligencia, escucha esto, presta atención al sonido de mis palabras.	16 Ako razuma imaš, slušaj ovo, prikloni uho glasu riječi mojih.
17 ¿Sabría gobernar al Justo, al Poderoso?	17 Može li vladat’ koji mrzi pravo? Najpravednijeg hoćeš li osudit’? –
18 ¡A él, que llama «¡Inútil!» a un rey y «¡Malvados!» a los dignatarios,	18 Onog koji kaže kralju: ‘Nitkove!’ a odličniku govori: ‘Zlikovče!’
19 que no toma partido por los príncipes ni favorece al rico en perjuicio del pobre, porque todos son obra de sus manos!	19 Koji nije spram knezovima pristran i jednak mu je ubog i mogućnik, jer oni su djelo ruku njegovih?
20 Ellos mueren en un instante, en plena noche; él hiere a los nobles, y desaparecen, depone al hombre fuerte sin la ayuda de nadie.	20 Zaglave za tren, usred gluhe noći: komešaju se narodi, prolaze; ni od čije ruke moćni padaju.
21 Porque sus ojos miran los caminos del hombre y él observa sus pasos:	21 Jer, on nadzire pute čovjekove, pazi nad svakim njegovim korakom.
22 no hay tinieblas ni oscuridad donde puedan ocultarse los que hacen el mal.	22 Nema toga mraka niti crne tmine gdje bi se mogli zlikovci sakriti.
23 Porque él no fija al hombre una fecha para presentarse a juicio ante Dios:	23 Bog nikome unaprijed ne kaže kada će na sud pred njega stupiti.
24 él quebrante a los grandes sin previo examen y pone a otros en lugar de ellos.	24 Bez saslušanja on satire jake i stavlja druge na njihovo mjesto.
25 Así, porque él conoce todas sus acciones, los derriba en una noche, y quedan aplastados.	25 Ta odveć dobro poznaje im djela! Sred noći on ih obara i gazi.
26 Los abofetea como a malhechores en un lugar que está a la vista de todos,	26 Ćuškom ih bije zbog zloće njihove na mjestu gdje ih svi vidjeti mogu.
27 porque se negaron a seguirlo y no comprendieron todos sus caminos,	27 Jer prestadoše za njime hoditi, zanemariše putove njegove
28 haciendo que llegara hasta él el grito del pobre y que él escuchara el clamor de los oprimidos.	28 goneć uboge da vape do njega i potlačene da k njemu leleču.
29 Si él se queda inmóvil, ¿quién lo sacudirá? Si cubre su rostro, ¿quién lo verá? El vigila, sin embargo, a naciones e individuos	29 Al’ miruje li, tko da njega gane? Zastre li lice, tko ga vidjet’ može?
30 para que no reine ningún hombre impío, uno de esos que son una trampa para el pueblo.	30 Nad pucima bdî k’o i nad čovjekom da ne zavlada tko narod zavodi.
31 Tú solo tienes que decir a Dios: «Yo fui seducido, no volveré a hacer el mal;	31 Kada bezbožnik Bogu svome kaže: ‘Zavedoše me, više griješit’ neću.
32 instrúyeme, hasta que pueda ver. Si cometí una injusticia, no voy a reincidir».	32 Ne uviđam li, ti me sad pouči, i ako sam kad nepravdu činio, ubuduće ja činiti je neću!’
33 ¿Acaso él retribuirá según tu parecer, siendo así que tú has despreciado su instrucción? Ya que eres tú el que decide, no yo, dile todo lo que sepas.	33 Misliš da Bog mora njega kazniti, dok ti zamisli njegove prezireš? Al’ kada ti odlučuješ, a ne ja, mudrost nam svoju istresi de sada!
34 Los hombres sensatos me dirán y también todo sabio que me escuche:	34 Svi ljudi umni sa mnom će se složit’ i svatko razuman koji čuje mene:
35 «Job no sabe lo que dice y sus palabras carecen de sentido».	35 Nepromišljeno Job je govorio, u riječima mu neima mudrosti.
36 Que Job sea examinado hasta el final por haber respondido como un hombre perverso.	36 Stoga, nek’ se Job dokraja iskuša, jer odgovara poput zlikovaca;
37 Porque él, a su pecado, añade la rebeldía, aplaude en medio de nosotros y multiplica sus palabras contra Dios.	37 a svom grijehu još pobunu domeće, među nama on plješće dlanovima i hule svoje na Boga gomila.«