Scrutatio

Giovedi, 23 maggio 2024 - San Giovanni Battista de Rossi ( Letture di oggi)

Ezechielis 36


font
VULGATABIBBIA VOLGARE
1 Tu autem, fili hominis, propheta super montes Israël, et dices : Montes Israël, audite verbum Domini.
1 E tu, figliuolo d' uomo, profeta sopra li monti d'Israel, e dirai: o monti d' Israel, udite la parola di Dio.
2 Hæc dicit Dominus Deus :
Eo quod dixerit inimicus de vobis : Euge,
altitudines sempiternæ in hæreditatem datæ sunt nobis :
2 Questo dice lo Signore Iddio: però che lo nimico ha detto di voi rallegriamoci, però che sempiterne altezze sono date a noi per eredità;
3 propterea vaticinare, et dic :
Hæc dicit Dominus Deus :
Pro eo quod desolati estis, et conculcati per circuitum,
et facti in hæreditatem reliquis gentibus,
et ascendistis super labium linguæ et opprobrium populi,
3 però indovina, e di': questo dice lo Signore Iddio: però che siete desolati, e conculcati per lo (vostro) circuito, e fatti in eredità a tutte le genti, e saliste sopra lo labbro della lingua (cioè che foste mormorati) e lo vituperio del popolo;
4 propterea, montes Israël, audite verbum Domini Dei.
Hæc dicit Dominus Deus montibus et collibus,
torrentibus, vallibusque et desertis,
parietinis et urbibus derelictis,
quæ depopulatæ sunt et subsannatæ a reliquis gentibus per circuitum.
4 però voi, monti d' Israel, udite la parola di Dio: questo dice lo Signore Iddio alli monti, alli colli e alli fossati e alle valli e alli deserti, [alli] parietini e alle terre abbandonate, le quali sono spopolate e dileggiate dall' altre genti nel circuito.
5 Propterea hæc dicit Dominus Deus :
Quoniam in igne zeli mei locutus sum de reliquis gentibus,
et de Idumæa universa,
quæ dederunt terram meam sibi in hæreditatem cum gaudio,
et toto corde et ex animo,
et ejecerunt eam ut vastarent :
5 Però (che) questo dice lo Signore Iddio: però che hoe parlato, nel fuoco del mio zelo, dell' altre genti e di tutta Idumea, le quali genti diedono la mia terra a lei per eredità con coltello e con tutto l'animo, e caccioroli acciò che la vastasseno;
6 idcirco vaticinare super humum Israël,
et dices montibus et collibus, jugis et vallibus :
Hæc dicit Dominus Deus :
Ecce ego in zelo meo et in furore meo locutus sum,
eo quod confusionem gentium sustinueritis.
6 e però indovina sopra la terra d' Israel, e dirai alli monti e alli colli e alli gioghi e alle valli: questo dice lo Signore Iddio: (però che siete desolati), ecco io hoe parlato nel mio zelo e nel mio furore, però che avete sostenuto la confusione delle genti.
7 Idcirco hæc dicit Dominus Deus :
Ego levavi manum meam,
ut gentes quæ in circuitu vestro sunt,
ipsæ confusionem suam portent.
7 E però questo dice lo Signore Iddio: io levai la mia mano sopra le genti le quali sono nel vostro circuito, acciò ch' egli portino la loro confusione.
8 Vos autem, montes Israël, ramos vestros germinetis,
et fructum vestrum afferatis populo meo Israël :
prope enim est ut veniat.
8 Ma voi, monti d' Israel, metterete fuori li vostri rami, acciò che voi diate lo vostro frutto al mio popolo Israel; però ch' egli è presso acciò ch' egli vegna.
9 Quia ecce ego ad vos, et convertar ad vos :
et arabimini, et accipietis sementem.
9 Però che, ecco me a voi, e convertirommi a voi, e sarete arati, e torrete la semente.
10 Et multiplicabo in vobis homines, omnemque domum Israël :
et habitabuntur civitates, et ruinosa instaurabuntur.
10 E moltiplicherò in voi li uomini, e tutta la casa d'Israel: e abiterannosi le città, e le cose rovinate saranno restaurate.
11 Et replebo vos hominibus et jumentis,
et multiplicabuntur, et crescent :
et habitare vos faciam sicut a principio,
bonisque donabo majoribus quam habuistis ab initio :
et scietis quia ego Dominus.
11 Ed empierovvi di uomini e di bestiame, e si moltiplicheranno e cresceranno; e farovvi abitare come dal principio, e di beni vi donerò maggiori che non aveste al cominciamento; e saprete ch' io sono Iddio.
12 Et adducam super vos homines, populum meum Israël,
et hæreditate possidebunt te :
et eris eis in hæreditatem,
et non addes ultra ut absque eis sis.
12 E menerò sopra voi li uomini, cioè lo mio popolo Israel, e possederanno te per eredità; e sarai loro eredità, e non avverrà più che tu sia sanza loro.
13 Hæc dicit Dominus Deus :
Pro eo quod dicunt de vobis :
Devoratrix hominum es, et suffocans gentem tuam :
13 Questo dice lo Signore Iddio: però ch' è detto di voi se' divoratrice delli uomini, e affoghi la tua gente;
14 propterea homines non comedes amplius,
et gentem tuam non necabis ultra,
ait Dominus Deus.
14 però non manicherai oggi mai più li uomini, e non affogherai più la tua gente, dice lo Signore Iddio.
15 Nec auditam faciam in te amplius confusionem gentium,
et opprobrium populorum nequaquam portabis :
et gentem tuam non amittes amplius,
ait Dominus Deus.
15 E non farò più udire in te la confusione delle genti, e non porterai più lo vituperio degli uomini, e non perderai più la tua gente, dice lo Signore Iddio.
16 Et factum est verbum Domini ad me, dicens :16 E disse Iddio a me;
17 Fili hominis, domus Israël habitaverunt in humo sua,
et polluerunt eam in viis suis et in studiis suis :
juxta immunditiam menstruatæ facta est via eorum coram me.
17 O figliuolo d' uomo, la casa d' Israel abitò nella sua terra, e corromperola nelle sue mani e nelli suoi studii; la loro via è fatta secondo la bruttura ch' è mescolata di lussuria dinanzi a me.
18 Et effudi indignationem meam super eos
pro sanguine quem fuderunt super terram,
et in idolis suis polluerunt eam.
18 E sparsi la mia indegnazione sopra loro per lo sangue ch' egli sparsono sopra la terra; e corrompero quella colli loro idoli.
19 Et dispersi eos in gentes,
et ventilati sunt in terras :
juxta vias eorum et adinventiones eorum judicavi eos.
19 E io li dispersi tra le genti, e manda'li come vento nella terra; io li ho giudicati secondo le loro vie, e secondo ch' io trovai di loro.
20 Et ingressi sunt ad gentes ad quas introierunt :
et polluerunt nomen sanctum meum,
cum diceretur de eis : Populus Domini iste est,
et de terra ejus egressi sunt.
20 E sono andati alle genti, alle quali entrarono, e corruppono lo mio (santuario e lo mio) santo nome, quando dicevasi di loro: questo è lo popolo di Dio, e sono usciti della terra sua.
21 Et peperci nomini sancto meo,
quod polluerat domus Israël in gentibus ad quas ingressi sunt.
21 E perdonai al mio santo nome, lo quale avea corrotto lo mio (santo) popolo Israel nelle genti alle quali andorono.
22 Idcirco dices domui Israël :
Hæc dicit Dominus Deus :
Non propter vos ego faciam, domus Israël,
sed propter nomen sanctum meum,
quod polluistis in gentibus ad quas intrastis.
22 Però dirai alla casa d' Israel: questo dice lo Signore Iddio: o casa d' Israel, io nol farò per voi, ma per lo mio santo nome, lo quale voi corrompeste tra le genti alle quali voi entraste.
23 Et sanctificabo nomen meum magnum
quod pollutum est inter gentes,
quod polluistis in medio earum :
ut sciant gentes quia ego Dominus,
ait Dominus exercituum,
cum sanctificatus fuero in vobis coram eis.
23 E santificherò lo mio santo nome, lo quale fue corrotto tra le genti, lo quale voi corrompeste nel mezzo di loro; acciò che sappiano le genti, che io sono lo Signore delli esèrciti, quando io sarò santificato in voi inanzi a loro.
24 Tollam quippe vos de gentibus,
et congregabo vos de universis terris,
et adducam vos in terram vestram.
24 E io vi torrò delle genti, e radunerovvi di tutte le terre, e menerovvi nella vostra terra.
25 Et effundam super vos aquam mundam,
et mundabimini ab omnibus inquinamentis vestris,
et ab universis idolis vestris mundabo vos.
25 E spargerò sopra voi l' acqua monda, e netterovvi di tutte le vostre iniquitadi, e monderò voi di tutti li vostri idoli.
26 Et dabo vobis cor novum,
et spiritum novum ponam in medio vestri :
et auferam cor lapideum de carne vestra,
et dabo vobis cor carneum.
26 E darò a voi lo cuore nuovo, e lo spirito nuovo porrò nel mezzo di voi; e torrò via lo cuore di sasso della carne vostra, e darò a voi lo cuore di carne.
27 Et spiritum meum ponam in medio vestri :
et faciam ut in præceptis meis ambuletis,
et judicia mea custodiatis et operemini.
27 E lo spirito nuovo porrò in mezzo di voi, e farò che voi anderete nelli miei comandamenti, e guarderete li miei giudici, e adopereretegli.
28 Et habitabitis in terra quam dedi patribus vestris :
et eritis mihi in populum,
et ego ero vobis in Deum.
28 E abiterete nella terra la quale io diedi ai vostri padri, e sarete mio popolo, e io sarò vostro Iddio.
29 Et salvabo vos ex universis inquinamentis vestris :
et vocabo frumentum et multiplicabo illud,
et non imponam vobis famem.
29 E salverò voi di tutti li vostri impacci; e chiamerò lo grano, e moltiplicherollo, e non porrò la fame in voi.
30 Et multiplicabo fructum ligni, et genimina agri,
ut non portetis ultra opprobrium famis in gentibus.
30 E moltiplicherò li frutti delli arbori, e lo germoglio del grano, acciò che voi non portiate più lo vituperio della fame tra le genti.
31 Et recordabimini viarum vestrarum pessimarum,
studiorumque non bonorum :
et displicebunt vobis iniquitates vestræ et scelera vestra.
31 E ricordaretevi de' vostri giudicii rei, e de' vostri studii non buoni; e dispiaceranno a voi. le vostre iniquitadi e le vostre fellonie.
32 Non propter vos ego faciam, ait Dominus Deus, notum sit vobis :
confundimini, et erubescite super viis vestris, domus Israël.
32 Io non farò questo per voi, dice lo Signore Iddio; questo vi sia manifesto, o casa d' Israel; confondetevi e vergognatevi sopra (tutte) le (male) vie vostre.
33 Hæc dicit Dominus Deus :
In die qua mundavero vos ex omnibus iniquitatibus vestris,
et inhabitari fecero urbes,
et instauravero ruinosa,
33 Questo dice lo Signore Iddio: nel dì ch' io v' averò mondati delle vostre iniquitadi, e averò fatto abitare le cittadi, e averò ristorato quello che rovinò
34 et terra deserta fuerit exculta,
quæ quondam erat desolata in oculis omnis viatoris,
34 in quella che sarà stata terra diserta, io dirò or ti rallegra, tu ch' eri desolata inanzi alli occhi di tutti li viandanti.
35 dicent : Terra illa inculta facta est ut hortus voluptatis :
et civitates desertæ, et destitutæ atque suffossæ, munitæ sederunt.
35 Diranno quella terra [ ch' era] sanza lavorio, è fatta come lo nascimento del diletto; e le cittadi diserte e distrutte e cavate sotto sopra, quelle istettono armate.
36 Et scient gentes quæcumque derelictæ fuerint in circuitu vestro,
quia ego Dominus ædificavi dissipata, plantavique inculta :
ego Dominus locutus sim, et fecerim.
36 E sapranno le genti, qualunque saranno state abbandonate nel vostro circuito, ch' io Signore edificai le cose disfatte, e piantai le cose non lavorate nè governate; e io Signore hoe parlato, e averollo fatto.
37 Hæc dicit Dominus Deus :
Adhuc in hoc invenient me domus Israël, ut faciam eis :
multiplicabo eos sicut gregem hominum,
37 Questo dice lo Signore Iddio: ancora in questo mi troverà la casa d' Israel, acciò ch' io la faccia loro; io li moltiplicherò come greggia d'uomini,
38 ut gregem sanctum,
ut gregem Jerusalem in solemnitatibus ejus :
sic erunt civitates desertæ, plenæ gregibus hominum :
et scient quia ego Dominus.
38 e come greggia santa di Ierusalem nelle sue solennitadi; così saranno le cittadi diserte, piene di greggie d' uomini; e sapranno ch' io sono Iddio.