Samuelis II 22

VULGATA	LXX
1 Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.	1 και ελαλησεν δαυιδ τω κυριω τους λογους της ωδης ταυτης εν η ημερα εξειλατο αυτον κυριος εκ χειρος παντων των εχθρων αυτου και εκ χειρος σαουλ
2 Et ait : Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.	2 και ειπεν κυριε πετρα μου και οχυρωμα μου και εξαιρουμενος με εμοι
3 Deus fortis meus : sperabo in eum ; scutum meum, et cornu salutis meæ : elevator meus, et refugium meum ; salvator meus : de iniquitate liberabis me.	3 ο θεος μου φυλαξ εσται μου πεποιθως εσομαι επ' αυτω υπερασπιστης μου και κερας σωτηριας μου αντιλημπτωρ μου και καταφυγη μου σωτηριας μου εξ αδικου σωσεις με
4 Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.	4 αινετον επικαλεσομαι κυριον και εκ των εχθρων μου σωθησομαι
5 Quia circumdederunt me contritiones mortis : torrentes Belial terruerunt me.	5 οτι περιεσχον με συντριμμοι θανατου χειμαρροι ανομιας εθαμβησαν με
6 Funes inferni circumdederunt me : prævenerunt me laquei mortis.	6 ωδινες θανατου εκυκλωσαν με προεφθασαν με σκληροτητες θανατου
7 In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo : et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus.	7 εν τω θλιβεσθαι με επικαλεσομαι κυριον και προς τον θεον μου βοησομαι και επακουσεται εκ ναου αυτου φωνης μου και η κραυγη μου εν τοις ωσιν αυτου
8 Commota est et contremuit terra ; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata : quoniam iratus est eis.	8 και εταραχθη και εσεισθη η γη και τα θεμελια του ουρανου συνεταραχθησαν και εσπαραχθησαν οτι εθυμωθη κυριος αυτοις
9 Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit : carbones succensi sunt ab eo.	9 ανεβη καπνος εν τη οργη αυτου και πυρ εκ στοματος αυτου κατεδεται ανθρακες εξεκαυθησαν απ' αυτου
10 Inclinavit cælos, et descendit : et caligo sub pedibus ejus.	10 και εκλινεν ουρανους και κατεβη και γνοφος υποκατω των ποδων αυτου
11 Et ascendit super cherubim, et volavit : et lapsus est super pennas venti.	11 και επεκαθισεν επι χερουβιν και επετασθη και ωφθη επι πτερυγων ανεμου
12 Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus cælorum.	12 και εθετο σκοτος αποκρυφην αυτου κυκλω αυτου η σκηνη αυτου σκοτος υδατων επαχυνεν εν νεφελαις αερος
13 Præ fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis.	13 απο του φεγγους εναντιον αυτου εξεκαυθησαν ανθρακες πυρος
14 Tonabit de cælo Dominus, et excelsus dabit vocem suam.	14 εβροντησεν εξ ουρανου κυριος και ο υψιστος εδωκεν φωνην αυτου
15 Misit sagittas et dissipavit eos ; fulgur, et consumpsit eos.	15 και απεστειλεν βελη και εσκορπισεν αυτους αστραπην και εξεστησεν αυτους
16 Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus.	16 και ωφθησαν αφεσεις θαλασσης και απεκαλυφθη θεμελια της οικουμενης εν τη επιτιμησει κυριου απο πνοης πνευματος θυμου αυτου
17 Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis.	17 απεστειλεν εξ υψους και ελαβεν με ειλκυσεν με εξ υδατων πολλων
18 Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me : quoniam robustiores me erant.	18 ερρυσατο με εξ εχθρων μου ισχυος εκ των μισουντων με οτι εκραταιωθησαν υπερ εμε
19 Prævenit me in die afflictionis meæ, et factus est Dominus firmamentum meum.	19 προεφθασαν με εν ημερα θλιψεως μου και εγενετο κυριος επιστηριγμα μου
20 Et eduxit me in latitudinem : liberavit me, quia complacui ei.	20 και εξηγαγεν με εις πλατυσμον και εξειλατο με οτι ευδοκησεν εν εμοι
21 Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam : et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.	21 και ανταπεδωκεν μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ανταπεδωκεν μοι
22 Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo.	22 οτι εφυλαξα οδους κυριου και ουκ ησεβησα απο του θεου μου
23 Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et præcepta ejus non amovi a me.	23 οτι παντα τα κριματα αυτου κατεναντιον μου και τα δικαιωματα αυτου ουκ απεστην απ' αυτων
24 Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea.	24 και εσομαι αμωμος αυτω και προφυλαξομαι απο της ανομιας μου
25 Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum.	25 και αποδωσει μοι κυριος κατα την δικαιοσυνην μου και κατα την καθαριοτητα των χειρων μου ενωπιον των οφθαλμων αυτου
26 Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus.	26 μετα οσιου οσιωθηση και μετα ανδρος τελειου τελειωθηση
27 Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris.	27 και μετα εκλεκτου εκλεκτος εση και μετα στρεβλου στρεβλωθηση
28 Et populum pauperem salvum facies : oculisque tuis excelsos humiliabis.	28 και τον λαον τον πτωχον σωσεις και οφθαλμους επι μετεωρων ταπεινωσεις
29 Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas.	29 οτι συ ο λυχνος μου κυριε και κυριος εκλαμψει μοι το σκοτος μου
30 In te enim curram accinctus : in Deo meo transiliam murum.	30 οτι εν σοι δραμουμαι μονοζωνος και εν τω θεω μου υπερβησομαι τειχος
31 Deus, immaculata via ejus ; eloquium Domini igne examinatum : scutum est omnium sperantium in se.	31 ο ισχυρος αμωμος η οδος αυτου το ρημα κυριου κραταιον πεπυρωμενον υπερασπιστης εστιν πασιν τοις πεποιθοσιν επ' αυτω
32 Quis est Deus præter Dominum, et quis fortis præter Deum nostrum ?	32 τις ισχυρος πλην κυριου και τις κτιστης εσται πλην του θεου ημων
33 Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam.	33 ο ισχυρος ο κραταιων με δυναμει και εξετιναξεν αμωμον την οδον μου
34 Coæquans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me ;	34 τιθεις τους ποδας μου ως ελαφων και επι τα υψη ιστων με
35 docens manus meas ad prælium, et componens quasi arcum æreum brachia mea.	35 διδασκων χειρας μου εις πολεμον και καταξας τοξον χαλκουν εν βραχιονι μου
36 Dedisti mihi clypeum salutis tuæ, et mansuetudo tua multiplicavit me.	36 και εδωκας μοι υπερασπισμον σωτηριας μου και η υπακοη σου επληθυνεν με
37 Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei.	37 εις πλατυσμον εις τα διαβηματα μου υποκατω μου και ουκ εσαλευθησαν τα σκελη μου
38 Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos.	38 διωξω εχθρους μου και αφανιω αυτους και ουκ αναστρεψω εως συντελεσω αυτους
39 Consumam eos et confringam, ut non consurgant : cadent sub pedibus meis.	39 και θλασω αυτους και ουκ αναστησονται και πεσουνται υπο τους ποδας μου
40 Accinxisti me fortitudine ad prælium : incurvasti resistentes mihi subtus me.	40 και ενισχυσεις με δυναμει εις πολεμον καμψεις τους επανιστανομενους μοι υποκατω μου
41 Inimicos meos dedisti mihi dorsum ; odientes me, et disperdam eos.	41 και τους εχθρους μου εδωκας μοι νωτον τους μισουντας με και εθανατωσας αυτους
42 Clamabunt, et non erit qui salvet ; ad Dominum, et non exaudiet eos.	42 βοησονται και ουκ εστιν βοηθος προς κυριον και ουχ υπηκουσεν αυτων
43 Delebo eos ut pulverem terræ ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.	43 και ελεανα αυτους ως χουν γης ως πηλον εξοδων ελεπτυνα αυτους
44 Salvabis me a contradictionibus populi mei ; custodies me in caput gentium : populus quem ignoro serviet mihi.	44 και ρυση με εκ μαχης λαων φυλαξεις με εις κεφαλην εθνων λαος ον ουκ εγνων εδουλευσαν μοι
45 Filii alieni resistent mihi ; auditu auris obedient mihi.	45 υιοι αλλοτριοι εψευσαντο μοι εις ακοην ωτιου ηκουσαν μου
46 Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.	46 υιοι αλλοτριοι απορριφησονται και σφαλουσιν εκ των συγκλεισμων αυτων
47 Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meæ.	47 ζη κυριος και ευλογητος ο φυλαξ μου και υψωθησεται ο θεος μου ο φυλαξ της σωτηριας μου
48 Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me.	48 ισχυρος κυριος ο διδους εκδικησεις εμοι παιδευων λαους υποκατω μου
49 Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me : a viro iniquo liberabis me.	49 και εξαγων με εξ εχθρων μου και εκ των επεγειρομενων μοι υψωσεις με εξ ανδρος αδικηματων ρυση με
50 Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo :	50 δια τουτο εξομολογησομαι σοι κυριε εν τοις εθνεσιν και εν τω ονοματι σου ψαλω
51 magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum.	51 μεγαλυνων σωτηριας βασιλεως αυτου και ποιων ελεος τω χριστω αυτου τω δαυιδ και τω σπερματι αυτου εως αιωνος