1 E avvenne nel quarto anno di Dario, che fu fatta la parola di Dio a Zaccaria (profeta), nel quarto dì del mese VIIII, il quale si chiamava, secondo quella lingua, CASLEU, (cioè decembre). | 1 Και εν τω τεταρτω ετει του βασιλεως Δαρειου εγεινε λογος Κυριου προς τον Ζαχαριαν τη τεταρτη του εννατου μηνος, του Χισλευ? |
2 E mandaro alla casa del Signore uno che avea nome Sarasar, e uno altro che si chiamava Rogommelec, è li uomini ch' erano con lui, a pregare la faccia di Dio, | 2 και εξαπεστειλαν εις τον οικον του Θεου τον Σαρεσερ και τον Ρεγεμ-μελεχ και τους ανθρωπους αυτων, δια να εξιλεωσωσι το προσωπον του Κυριου, |
3 per dirlo alli sacerdoti della casa di Dio delli esèrciti, e per parlare alli profeti; e diceva: or debbo io piangere nel quinto mese, ovvero ch' io mi debbo santificare, sì come io ho fatto già per molti anni? | 3 να λαλησωσι προς τους ιερεις τους εν τω οικω του Κυριου των δυναμεων και προς τους προφητας, λεγοντες, Να κλαυσω εν τω μηνι τω πεμπτω αποχωρισθεις, καθως ηδη εκαμον τοσαυτα ετη; |
4 E fu fatta la parola del Signore delli esèrciti, e disse: | 4 Και εγεινε λογος του Κυριου των δυναμεων προς εμε, λεγων, |
5 Parla a tutto il popolo della terra, e alli sacerdoti, e di': conciosiacosa che voi digiunaste e piangeste nel quinto e nel settimo (mese) per questi LXX anni, ditemi: faceste voi lo digiuno a me? | 5 Λαλησον προς παντα τον λαον της γης και προς τους ιερεις, λεγων, και επενθειτε εν τω πεμπτω και εν τω εβδομω μηνι τα εβδομηκοντα εκεινα ετη, ενηστευετε τωοντι δι' εμε; δι' εμε; |
6 E quando voi mangiaste e beveste, or non mangiaste a voi medesimi, e beveste a voi medesimi? | 6 Και οτε ετρωγετε και οτε επινετε, δεν ετρωγετε και επινετε δι' εαυτους; |
7 Or non sono queste le parole, le quali parloe lo Signore in mano delli primi profeti, quando Ierusalem era ancora abitata, ed era ricca, [lei] e le sue cittadi ch' erano nel suo circuito, ed era abitata dalla parte d'austro e nelli campi? | 7 δεν ειναι ουτοι οι λογοι, τους οποιους ο Κυριος ελαλησε δια των προτερων προφητων, οτε η Ιερουσαλημ ητο κατωκημενη και εν ευημερια και αι πολεις αυτης κυκλω εν αυτη, οτε κατωκειτο το μεσημβρινον και η πεδινη; |
8 E fu fatta la parola di Dio a Zaccaria, disse: | 8 Και εγεινε λογος Κυριου προς τον Ζαχαριαν, λεγων, |
9 [Questo dice lo Signore delli esèrciti]: giudicate lo giudicio vero, e fate la misericordia, ciascuno col suo fratello. | 9 Ουτω λεγει ο Κυριος των δυναμεων, λεγων, Κρινετε κρισιν αληθειας και καμνετε ελεος και οικτιρμον, εκαστος προς τον αδελφον αυτου, |
10 E non fate calunnia alla vedova nè allo pupillo, nè al forestiere nè al povero; e ancora niuno uomo pensi male nel suo cuore contro al suo fratello. | 10 και μη καταδυναστευετε την χηραν και τον ορφανον, τον ξενον και τον πενητα, και μηδεις απο σας ας μη βουλευηται κακον κατα του αδελφου αυτου εν τη καρδια αυτου. |
11 E non volsono udire, ma volsero le spalle, e andàronsene; e otturarono le loro orecchie, acciò che non udissono. | 11 Αλλ' ηρνηθησαν να προσεξωσι και εστρεψαν νωτα απειθη και εβαρυναν τα ωτα αυτων δια να μη ακουσωσι. |
12 E lo loro cuore puosero come diamante per non udire la legge, e le parole le quali mandò lo Signore nel suo spirito per mano delli primi profeti; e fu fatta grande indegnazione dal Signore delli esèrciti. | 12 Ναι, αυτοι εκαμον τας καρδιας αυτων αδαμαντα, ωστε να μη ακουσωσι τον νομον και τους λογους, τους οποιους ο Κυριος των δυναμεων εξαπεστειλεν εν τω πνευματι αυτου δια των προτερων προφητων? δια τουτο ηλθεν οργη μεγαλη παρα του Κυριου των δυναμεων. |
13 E fu fatto com' egli parlò, e non udirono; e così grideranno, e io non li esaudirò, dice il Signore delli esèrciti. | 13 Οθεν καθως αυτος εκραξε και αυτοι δεν εισηκουον, ουτως αυτοι εκραξαν και εγω δεν εισηκουον, λεγει ο Κυριος των δυναμεων? |
14 E io li sparsi per tutti li reami li quali loro non seppono, e la terra fu desolata da loro, però che non vi passava alcuno; e feciono diserta la terra desiderabile. | 14 αλλα διεσκορπισα αυτους ως δι' ανεμοστροβιλου εις παντα τα εθνη, τα οποια δεν εγνωριζον. Και ο τοπος ηρημωθη κατοπιν αυτων, ωστε δεν υπηρχεν ο διαβαινων ουδε ο επιστρεφων? και εθεσαν την γην την επιθυμητην εις ερημωσιν. |