Salmi 147

BIBBIA VOLGARE	GREEK BIBLE
1 O tu, Ierusalem, loda il Signore; o Sion, loda il Dio tuo.	1 Αινειτε τον Κυριον? διοτι ειναι καλον να ψαλλωμεν εις τον Θεον ημων? διοτι ειναι τερπνον, η αινεσις πρεπουσα.
2 Per che ha confortato le serrature delle porte tue; ha benedetto in te li figliuoli tuoi.	2 Ο Κυριος οικοδομει την Ιερουσαλημ? θελει συναξει τους διεσπαρμενους του Ισραηλ.
3 Egli ha posto la pace nelle tue terre; e con la medulla del frumento ha saziato te.	3 Ιατρευει τους συντετριμμενους την καρδιαν και δενει τας πληγας αυτων.
4 Egli ha mandato il parlare suo alla terra; velocemente corre il parlare suo.	4 Αριθμει τα πληθη των αστρων? Καλει τα παντα ονομαστι.
5 Egli dà la neve come lana; sparge la nebula come cenere.	5 Μεγας ο Κυριος ημων και μεγαλη η δυναμις αυτου? η συνεσις αυτου αμετρητος.
6 Manda il suo cristallo come fette del pane; chi sostegnerà inanzi alla faccia del freddo suo?	6 Ο Κυριος υψονει τους πραους, τους δε ασεβεις ταπεινονει εως εδαφους.
7 Mandarà la parola sua, e dissolverà quelle; starà il spirito suo, e correranno le acque.	7 Ψαλατε εις τον Κυριον ευχαριστουντες? ψαλμωδειτε εις τον Θεον ημων εν κιθαρα?
8 Egli annunzia la parola sua a Iacob; a Israel le giustizie e' giudicii suoi.	8 τον σκεπαζοντα τον ουρανον με νεφελας? τον ετοιμαζοντα βροχην δια την γην? τον αναδιδοντα χορτον επι των ορεων?
9 A tal modo non ha fatto a ogni nazione; e a loro non ha manifestato li giudicii suoi.	9 τον διδοντα εις τα κτηνη την τροφην αυτων και εις τους νεοσσους των κορακων, οιτινες κραζουσι προς αυτον.
	10 Δεν χαιρει εις την δυναμιν του ιππου? δεν ηδυνεται εις τους ποδας του ανδρος.
	11 Ο Κυριος ηδυνεται εις τους φοβουμενους αυτον, εις τους ελπιζοντας επι το ελεος αυτου.
	12 Επαινει, Ιερουσαλημ, τον Κυριον? αινει τον Θεον σου, Σιων.
	13 Διοτι ενεδυναμωσε τους μοχλους των πυλων σου? ηυλογησε τους υιους σου εν μεσω σου.
	14 Βαλλει ειρηνην εις τα ορια σου? σε χορταινει με το παχος του σιτου.
	15 Αποστελλει το προσταγμα αυτου εις την γην, ο λογος αυτου τρεχει ταχυτατα.
	16 Διδει χιονα ως μαλλιον? διασπειρει την παχνην ως στακτην.
	17 Ριπτει τον κρυσταλλον αυτου ως κομματια? εμπροσθεν του ψυχους αυτου τις δυναται να σταθη;
	18 Αποστελλει τον λογον αυτου και διαλυει αυτα? φυσα τον ανεμον αυτου, και τα υδατα ρεουσιν.
	19 Αναγγελλει τον λογον αυτου προς τον Ιακωβ, τα διαταγματα αυτου και τας κρισεις αυτου προς τον Ισραηλ.
	20 Δεν εκαμεν ουτως εις ουδεν εθνος? ουδε εγνωρισαν τας κρισεις αυτου. Αλληλουια.