Salmi 101
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBBIA TINTORI | VULGATA |
---|---|
1 (Preghiera dell'infelice che nella tribolazione, davanti al Signore, effonde il suo lamento). | 1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. |
2 Signore, ascolta la mia preghiera, giunga a te il mio grido. | 2 Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat. |
3 Non rivolgere da me la tua faccia, nel giorno della sventura piega verso di me il tuo orecchio! In qualunque giorno t'invochi, affrettati ad esaudirmi. | 3 Non avertas faciem tuam a me : in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam ; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me. |
4 Ecco, i miei giorni si son dileguati come fumo, e le mie ossa sono seccate come sarmenti. | 4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt. |
5 Sono stato tagliato come fieno, il mio cuore è inaridito, e mi son dimenticato anche di man giare il mio pane. | 5 Percussus sum ut f?num, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum. |
6 A forza di gridare e di gemere, le ossa mi si sono attaccate alla pelle. | 6 A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ. |
7 Son divenuto simile al pellicano del deserto, sono come il gufo tra le macerie. | 7 Similis factus sum pellicano solitudinis ; factus sum sicut nycticorax in domicilio. |
8 Passai senza dormire le notti, e sono come il passero solitario sul tetto. | 8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto. |
9 Continuamente m'insultano i miei nemici, quelli che mi lodavano congiurano contro di me. | 9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant : |
10 Ho mangiato la cenere come pane, ed ho mescolato la mia bevanda colle lacrime, | 10 quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam, |
11 Davanti alla tua ira e alla tua indignazione; chè tu m'hai alzato e sbattuto per terra. | 11 a facie iræ et indignationis tuæ : quia elevans allisisti me. |
12 I miei giorni son passati come l'ombra ed io sono seccato come fieno. | 12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut f?num arui. |
13 Ma tu, o Signore, duri in eterno, e di generazione in generazione vive la tua memoria. | 13 Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem. |
14 Tu ti leverai ed avrai compassione di Sionne, perchè il tempo di averne pietà, il tempo è venuto. | 14 Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus : |
15 Chè le ruine di lei son care ai tuoi servi, e la polvere di lei li intenerisce. | 15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur. |
16 E le genti temeranno il tuo nome, o Signore, e tutti i re della terra la tua maestà. | 16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam : |
17 Chè il Signore riedificherà Sionne, e apparirà in mezzo alla sua gloria. | 17 quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua. |
18 Egli avrà riguardo all'orazione degli umili, e non disprezzerà la loro preghiera. | 18 Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum. |
19 Siano scritte queste cose per la generazione futura, e il popolo che sarà creato loderà il Signore. | 19 Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum. |
20 perchè Egli ha guardato dall'alto suo santuario, il Signore dal cielo ha riguardata la terra, | 20 Quia prospexit de excelso sancto suo ; Dominus de cælo in terram aspexit : |
21 Per udire i gemiti dei prigionieri e liberare i figli degli uccisi; | 21 ut audiret gemitus compeditorum ; ut solveret filios interemptorum : |
22 Affinchè annunzino il nome del Signore in Sionne e cantino le sue lodi in Gerusalemme. | 22 ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem : |
23 Allora i popoli si raccoglieranno insieme e i re verranno a servire il Signore. | 23 in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino. |
24 Disse a lui nell'età della sua vigoria: Fammi sapere il piccolo numero dei miei giorni; | 24 Respondit ei in via virtutis suæ : Paucitatem dierum meorum nuntia mihi : |
25 Non mi richiamare alla metà dei miei giorni: gli anni tuoi vanno di generazione in generazione. | 25 ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui. |
26 Da principio, o Signore, tu fondasti la terra, e i cieli sono opera delle tue mani. | 26 Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli. |
27 Essi periranno, ma tu rimani, e tutti come una veste invecchieranno, come un mantello li cambierai e saran mutati: | 27 Ipsi peribunt, tu autem permanes ; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur ; |
28 Ma tu sei sempre il medesimo, e gli anni tuoi non avranno fine. | 28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient. |
29 I figli dei tuoi servi avran ferma sede, e la loro progenie durerà nei secoli. | 29 Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur. |