Scrutatio

Mercoledi, 15 maggio 2024 - Sant'Isidoro agricoltore ( Letture di oggi)

Salmi 101


font
BIBBIA TINTORIVULGATA
1 (Preghiera dell'infelice che nella tribolazione, davanti al Signore, effonde il suo lamento).1 Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam.
2 Signore, ascolta la mia preghiera, giunga a te il mio grido.2 Domine, exaudi orationem meam,
et clamor meus ad te veniat.
3 Non rivolgere da me la tua faccia, nel giorno della sventura piega verso di me il tuo orecchio! In qualunque giorno t'invochi, affrettati ad esaudirmi.3 Non avertas faciem tuam a me :
in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam ;
in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
4 Ecco, i miei giorni si son dileguati come fumo, e le mie ossa sono seccate come sarmenti.4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei,
et ossa mea sicut cremium aruerunt.
5 Sono stato tagliato come fieno, il mio cuore è inaridito, e mi son dimenticato anche di man giare il mio pane.5 Percussus sum ut f?num, et aruit cor meum,
quia oblitus sum comedere panem meum.
6 A forza di gridare e di gemere, le ossa mi si sono attaccate alla pelle.6 A voce gemitus mei
adhæsit os meum carni meæ.
7 Son divenuto simile al pellicano del deserto, sono come il gufo tra le macerie.7 Similis factus sum pellicano solitudinis ;
factus sum sicut nycticorax in domicilio.
8 Passai senza dormire le notti, e sono come il passero solitario sul tetto.8 Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
9 Continuamente m'insultano i miei nemici, quelli che mi lodavano congiurano contro di me.9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei,
et qui laudabant me adversum me jurabant :
10 Ho mangiato la cenere come pane, ed ho mescolato la mia bevanda colle lacrime,10 quia cinerem tamquam panem manducabam,
et potum meum cum fletu miscebam,
11 Davanti alla tua ira e alla tua indignazione; chè tu m'hai alzato e sbattuto per terra.11 a facie iræ et indignationis tuæ :
quia elevans allisisti me.
12 I miei giorni son passati come l'ombra ed io sono seccato come fieno.12 Dies mei sicut umbra declinaverunt,
et ego sicut f?num arui.
13 Ma tu, o Signore, duri in eterno, e di generazione in generazione vive la tua memoria.13 Tu autem, Domine, in æternum permanes,
et memoriale tuum in generationem et generationem.
14 Tu ti leverai ed avrai compassione di Sionne, perchè il tempo di averne pietà, il tempo è venuto.14 Tu exsurgens misereberis Sion,
quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus :
15 Chè le ruine di lei son care ai tuoi servi, e la polvere di lei li intenerisce.15 quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus,
et terræ ejus miserebuntur.
16 E le genti temeranno il tuo nome, o Signore, e tutti i re della terra la tua maestà.16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine,
et omnes reges terræ gloriam tuam :
17 Chè il Signore riedificherà Sionne, e apparirà in mezzo alla sua gloria.17 quia ædificavit Dominus Sion,
et videbitur in gloria sua.
18 Egli avrà riguardo all'orazione degli umili, e non disprezzerà la loro preghiera.18 Respexit in orationem humilium
et non sprevit precem eorum.
19 Siano scritte queste cose per la generazione futura, e il popolo che sarà creato loderà il Signore.19 Scribantur hæc in generatione altera,
et populus qui creabitur laudabit Dominum.
20 perchè Egli ha guardato dal­l'alto suo santuario, il Signore dal cielo ha riguardata la terra,20 Quia prospexit de excelso sancto suo ;
Dominus de cælo in terram aspexit :
21 Per udire i gemiti dei prigio­nieri e liberare i figli degli uccisi;21 ut audiret gemitus compeditorum ;
ut solveret filios interemptorum :
22 Affinchè annunzino il nome del Signore in Sionne e cantino le sue lodi in Gerusalemme.22 ut annuntient in Sion nomen Domini,
et laudem ejus in Jerusalem :
23 Allora i popoli si raccoglie­ranno insieme e i re verranno a servire il Signore.23 in conveniendo populos in unum, et reges,
ut serviant Domino.
24 Disse a lui nell'età della sua vigoria: Fammi sapere il piccolo numero dei miei giorni;24 Respondit ei in via virtutis suæ :
Paucitatem dierum meorum nuntia mihi :
25 Non mi richiamare alla metà dei miei giorni: gli anni tuoi vanno di generazione in generazione.25 ne revoces me in dimidio dierum meorum,
in generationem et generationem anni tui.
26 Da principio, o Signore, tu fondasti la terra, e i cieli sono opera delle tue mani.26 Initio tu, Domine, terram fundasti,
et opera manuum tuarum sunt cæli.
27 Essi periranno, ma tu rimani, e tutti come una veste invecchieranno, come un mantello li cambierai e saran mutati:27 Ipsi peribunt, tu autem permanes ;
et omnes sicut vestimentum veterascent.
Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur ;
28 Ma tu sei sempre il medesimo, e gli anni tuoi non avranno fine.28 tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
29 I figli dei tuoi servi avran ferma sede, e la loro progenie durerà nei secoli.29 Filii servorum tuorum habitabunt,
et semen eorum in sæculum dirigetur.