Esodo 19

BIBBIA TINTORI	LXX
1 Il terzo mese dopo l'uscita d'Israele dalla terra d'Egitto, nello stesso giorno, arrivarono nel deserto del Sinai.	1 του δε μηνος του τριτου της εξοδου των υιων ισραηλ εκ γης αιγυπτου τη ημερα ταυτη ηλθοσαν εις την ερημον του σινα
2 Partiti adunque da Rafidim, giunsero al deserto del Sinai e vi si accamparono. Israele piantò le sue tende dirimpetto al monte.	2 και εξηραν εκ ραφιδιν και ηλθοσαν εις την ερημον του σινα και παρενεβαλεν εκει ισραηλ κατεναντι του ορους
3 Mosè invece salì verso Dio. E il Signore lo chiamò dal monte e disse: « Queste cose dirai alla casa di Giacobbe, annunzierai ai figli d'Israele:	3 και μωυσης ανεβη εις το ορος του θεου και εκαλεσεν αυτον ο θεος εκ του ορους λεγων ταδε ερεις τω οικω ιακωβ και αναγγελεις τοις υιοις ισραηλ
4 Voi stessi avete veduto quel che ho fatto agli Egiziani, come vi ho portati su ali d'aquila e vi ho fatti giungere a me.	4 αυτοι εωρακατε οσα πεποιηκα τοις αιγυπτιοις και ανελαβον υμας ωσει επι πτερυγων αετων και προσηγαγομην υμας προς εμαυτον
5 Se dunque voi ascolterete la mia voce, e osserverete il mio patto, sarete il mio tesoro fra tutti i popoli; chè tutta la terra è mia:	5 και νυν εαν ακοη ακουσητε της εμης φωνης και φυλαξητε την διαθηκην μου εσεσθε μοι λαος περιουσιος απο παντων των εθνων εμη γαρ εστιν πασα η γη
6 mi sarete un regno sacerdotale, una nazione santa. Queste son le parole che tu dirai ai figli d'Israele ».	6 υμεις δε εσεσθε μοι βασιλειον ιερατευμα και εθνος αγιον ταυτα τα ρηματα ερεις τοις υιοις ισραηλ
7 Mosè andò, e, radunati gli anziani del popolo, espose tutto quello che il Signore aveva comandato.	7 ηλθεν δε μωυσης και εκαλεσεν τους πρεσβυτερους του λαου και παρεθηκεν αυτοις παντας τους λογους τουτους ους συνεταξεν αυτω ο θεος
8 E tutto il popolo rispose: «Noi faremo tutto quello che il Signore ha detto ». Or avendo Mosè riferite al Signore le parole del popolo,	8 απεκριθη δε πας ο λαος ομοθυμαδον και ειπαν παντα οσα ειπεν ο θεος ποιησομεν και ακουσομεθα ανηνεγκεν δε μωυσης τους λογους του λαου προς τον θεον
9 il Signore gli disse: « Ancora un poco, e verrò a te nella caligine d'una nube, affinchè il popolo, sentendomi quando ti parlo, ti creda per sempre ». Allora Mosè riferì le parole del popolo al Signore,	9 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ιδου εγω παραγινομαι προς σε εν στυλω νεφελης ινα ακουση ο λαος λαλουντος μου προς σε και σοι πιστευσωσιν εις τον αιωνα ανηγγειλεν δε μωυσης τα ρηματα του λαου προς κυριον
10 il quale gli disse: « Va al popolo, santificalo oggi e domani, fa' che lavino le vesti	10 ειπεν δε κυριος προς μωυσην καταβας διαμαρτυραι τω λαω και αγνισον αυτους σημερον και αυριον και πλυνατωσαν τα ιματια
11 e sian preparati pel terzo giorno, chè il terzo giorno il Signore discenderà sul monte Sinai, davanti a tutto il popolo.	11 και εστωσαν ετοιμοι εις την ημεραν την τριτην τη γαρ ημερα τη τριτη καταβησεται κυριος επι το ορος το σινα εναντιον παντος του λαου
12 Or tu porrai dei termini all'intorno per il popolo, e dirai loro: Guardatevi dal salire al monte e dal toccarne le falde. Chiunque toccherà il monte sarà messo a morte.	12 και αφοριεις τον λαον κυκλω λεγων προσεχετε εαυτοις του αναβηναι εις το ορος και θιγειν τι αυτου πας ο αψαμενος του ορους θανατω τελευτησει
13 Nessuna mano tocchi quel tale, ma sia lapidato o trafitto con frecce: animale o uomo che sia, non deve vivere; quando comincerà a sonare la tromba, salgano allora il monte ».	13 ουχ αψεται αυτου χειρ εν γαρ λιθοις λιθοβοληθησεται η βολιδι κατατοξευθησεται εαν τε κτηνος εαν τε ανθρωπος ου ζησεται οταν αι φωναι και αι σαλπιγγες και η νεφελη απελθη απο του ορους εκεινοι αναβησονται επι το ορος
14 E Mosè, sceso dal monte al popolo, lo santificò. E quando essi ebbero lavate le loro vesti,	14 κατεβη δε μωυσης εκ του ορους προς τον λαον και ηγιασεν αυτους και επλυναν τα ιματια
15 disse loro: « Siate pronti pel terzo giorno, e non vi accostate alle vostre mogli ».	15 και ειπεν τω λαω γινεσθε ετοιμοι τρεις ημερας μη προσελθητε γυναικι
16 Era già venuto il terzo giorno e splendeva il mattino, quando cominciarono a rombare i tuoni, a folgoreggiare i lampi, tra una densissima nube che ricopriva il monte, mentre fortemente rimbombava il suono d'una tromba. Il popolo che era negli accampamenti ne fu spaventato.	16 εγενετο δε τη ημερα τη τριτη γενηθεντος προς ορθρον και εγινοντο φωναι και αστραπαι και νεφελη γνοφωδης επ' ορους σινα φωνη της σαλπιγγος ηχει μεγα και επτοηθη πας ο λαος ο εν τη παρεμβολη
17 E quando Mosè li fece uscire dagli accampamenti incontro a Dio, essi si fermarono alle falde del monte.	17 και εξηγαγεν μωυσης τον λαον εις συναντησιν του θεου εκ της παρεμβολης και παρεστησαν υπο το ορος
18 Il monte Sinai era tutto fumante, perchè il Signore vi era disceso in mezzo al fuoco, e ne usciva il fumo come da una fornace. Tutto il monte metteva terrore.	18 το δε ορος το σινα εκαπνιζετο ολον δια το καταβεβηκεναι επ' αυτο τον θεον εν πυρι και ανεβαινεν ο καπνος ως καπνος καμινου και εξεστη πας ο λαος σφοδρα
19 E il suono della tromba si faceva sempre più forte e si spandeva più lontano, mentre Mosè parlava, e il Signore gli rispondeva.	19 εγινοντο δε αι φωναι της σαλπιγγος προβαινουσαι ισχυροτεραι σφοδρα μωυσης ελαλει ο δε θεος απεκρινατο αυτω φωνη
20 Il Signore adunque discese sul monte Sinai, sulla cima del monte, e da quella vetta chiamò Mosè, il quale vi salì.	20 κατεβη δε κυριος επι το ορος το σινα επι την κορυφην του ορους και εκαλεσεν κυριος μωυσην επι την κορυφην του ορους και ανεβη μωυσης
21 Allora il Signore gli disse: « Scendi e raccomanda al popolo di non oltre passare i termini per vedere il Signore, chè un gran numero di essi non perda a vita.	21 και ειπεν ο θεος προς μωυσην λεγων καταβας διαμαρτυραι τω λαω μηποτε εγγισωσιν προς τον θεον κατανοησαι και πεσωσιν εξ αυτων πληθος
22 Ed anche i sacerdoti che s'accostano al Signore, si purifichino, affinchè non li percuota ».	22 και οι ιερεις οι εγγιζοντες κυριω τω θεω αγιασθητωσαν μηποτε απαλλαξη απ' αυτων κυριος
23 E Mosè disse al Signore: « Il popolo non potrà salire il monte Sinai, perchè tu chiaramente l'hai vietato, dicendo: Metti dei termini intorno al monte e santificalo ».	23 και ειπεν μωυσης προς τον θεον ου δυνησεται ο λαος προσαναβηναι προς το ορος το σινα συ γαρ διαμεμαρτυρησαι ημιν λεγων αφορισαι το ορος και αγιασαι αυτο
24 Ma il Signore gli rispose: « Va, discendi e poi risalirai con Aronne; però i sacerdoti e il popolo non oltre passino i termini e non salgano verso il Signore, chè non li faccia morire ». Mosè discese al popolo, e gli riferì ogni cosa.	24 ειπεν δε αυτω κυριος βαδιζε καταβηθι και αναβηθι συ και ααρων μετα σου οι δε ιερεις και ο λαος μη βιαζεσθωσαν αναβηναι προς τον θεον μηποτε απολεση απ' αυτων κυριος
	25 κατεβη δε μωυσης προς τον λαον και ειπεν αυτοις