1 כִּי הַתּוֹרָה בִּהְיוֹת בָּהּ צֵל הַטֹּבוֹת הָעֲתִידוֹת וְלֹא מַרְאֵה עֶצֶם הַדְּבָרִים אֵין בִּיכָלְתָּהּ לְהַשְׁלִים אֶת־הַקְּרֵבִים בַּקָּרְבָּנוֹת הָהֵם אֲשֶׁר יַקְרִיבוּ תָמִיד מִדֵּי שָׁנָה בְשָׁנָה | 1 Διοτι ο νομος, εχων σκιαν των μελλοντων αγαθων, ουχι αυτην την εικονα των πραγματων, δεν δυναται ποτε δια των αυτων θυσιων, τας οποιας προσφερουσι κατ' ενιαυτον παντοτε να τελειοποιηση τους προσερχομενους? |
2 כִּי לוּלֵא זֹאת חָדְלוּ מֵהֲבִיאָם בַּאֲשֶׁר הַמַּקְרִיבִים בְּהִטָּהֲרָם פַּעַם אַחַת לֹא־הָיְתָה בָהֶם עוֹד רִגְשַׁת חֲטָאִים | 2 επειδη τοτε δεν ηθελον παυσει να προσφερωνται, διοτι οι λατρευται απαξ καθαρισθεντες, δεν ηθελον εχει πλεον ουδεμιαν συνειδησιν αμαρτιων? |
3 אֲבָל יֶשׁ־שָׁם הַזְכָּרַת הַחֲטָאִים שָׁנָה בְשָׁנָה | 3 αλλ' εν αυταις γινεται κατ' ενιαυτον αναμνησις αμαρτιων? |
4 כִּי דַם־הַפָּרִים וְהַשְּׂעִירִים לֹא יוּכַל לְהָסִיר חֲטָאִים | 4 διοτι αδυνατον ειναι αιμα ταυρων και τραγων να αφαιρη αμαρτιας. |
5 וּבַעֲבוּר זֹאת אֹמֵר בְּבוֹאוֹ לָעוֹלָם זֶבַח וּמִנְחָה לֹא חָפַצְתָּ גּוּף כּוֹנַנְתָּ לִּי | 5 Δια τουτο εισερχομενος εις τον κοσμον, λεγει? Θυσιαν και προσφοραν δεν ηθελησας, αλλ' ητοιμασας εις εμε σωμα? |
6 עוֹלָה וְחַטָּאָה לֹא שָׁאָלְתָּ | 6 εις ολοκαυτωματα και προσφορας περι αμαρτιας δεν ευηρεστηθης? |
7 אָז אָמַרְתִּי הִנֵּה־בָאתִי בִּמְגִלַּת־סֵפֶר כָּתוּב עָלַי לַעֲשׂוֹת רְצוֹנְךָ אֱלֹהָי | 7 τοτε ειπον? Ιδου, ερχομαι, εν τω τομω του βιβλιου ειναι γεγραμμενον περι εμου, δια να καμω, ω Θεε, το θελημα σου. |
8 אַחֲרֵי אָמְרוֹ לְמַעְלָה זֶבַח וּמִנְחָה עוֹלָה וְחַטָּאָה לֹא חָפַצְתָּ וְלֹא שָׁאָלְתָּ אֲשֶׁר יַקְרִיבוּ אֹתָם עַל־פִּי הַתּוֹרָה | 8 Αφου ειπεν ανωτερω οτι θυσιαν και προσφοραν και ολοκαυτωματα και προσφορας περι αμαρτιας δεν ηθελησας ουδε ευηρεστηθης εις αυτας, αιτινες προσφερονται κατα τον νομον, |
9 אָז אָמַר הִנֵּה־בָאתִי לַעֲשׂוֹת רְצוֹנְךָ אֱלֹהָי מַעֲבִיר בָּזֶה אֶת־הָרִאשׁוֹנָה לְמַעַן הָקִים אֶת־הַשְּׁנִיָּה | 9 τοτε ειπεν? Ιδου, ερχομαι δια να καμω, ω Θεε, το θελημα σου. Αναιρει το πρωτον, δια να συστηση το δευτερον. |
10 וּבָרָצוֹן הַזֶּה מְקֻדָּשִׁים אֲנַחְנוּ עַל־יְדֵי הַקְרָבַת קָרְבַּן גּוּף יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ בְּפַעַם אֶחָת | 10 Με το οποιον θελημα ειμεθα ηγιασμενοι δια της προσφορας του σωματος του Ιησου Χριστου απαξ γενομενης. |
11 וְכָל־כֹּהֵן עֹמֵד יוֹם יוֹם לְשָׁרֵת וּמוֹסִיף פְּעָמִים רַבּוֹת לְהַקְרִיב אֹתָם הַקָּרְבָּנוֹת אֲשֶׁר לֹא־יוּכְלוּ לְעוֹלָם לְהַעֲבִיר חֲטָאִים | 11 Και πας μεν ιερευς ισταται καθ' ημεραν λειτουργων και τας αυτας πολλακις προσφερων θυσιας, αιτινες ποτε δεν δυνανται να αφαιρεσωσιν αμαρτιας? |
12 אוּלָם זֶה אַחֲרֵי הַקְרִיבוֹ זֶבַח אֶחָד עַל־הַחֲטָאִים יָשַׁב עַד־עוֹלָם לִימִין הָאֱלֹהִים | 12 αλλ' αυτος αφου προσεφερε μιαν θυσιαν υπερ αμαρτιων, εκαθησε διαπαντος εν δεξια του Θεου, |
13 וְחַכֹּה יְחַכֶּה עַד כִּי־יוּשְׁתוּ אֹיְבָיו הֲדֹם לְרַגְלָיו | 13 προσμενων του λοιπου εωσου τεθωσιν οι εχθροι αυτου υποποδιον των ποδων αυτου. |
14 כִּי הוּא בְּקָרְבָּן אֶחָד הִשְׁלִים לָנֶצַח אֶת־הַמְקֻדָּשִׁים | 14 Διοτι με μιαν προσφοραν ετελειοποιησε δια παντος τους αγιαζομενους. |
15 וְאַף־רוּחַ הַקֹּדֶשׁ מֵעִיד לָנוּ עַל־זֹאת כִּי אַחֲרֵי אָמְרוֹ | 15 Μαρτυρει δε εις ημας και το Πνευμα το Αγιον? διοτι αφου ειπε προτερον, |
16 זֹאת הַבְּרִית אֲשֶׁר אֶכְרֹת אִתָּם אַחֲרֵי הַיָּמִים הָהֵם אָמַר יְהוָֹה נָתַתִּי אֶת־תּוֹרָתִי בְּקִרְבָּם וְעַל־לִבָּם אֶכְתֳּבֶנָּה | 16 Αυτη ειναι η διαθηκη, την οποιαν θελω καμει προς αυτους μετα τας ημερας εκεινας, λεγει ο Κυριος? Θελω δωσει τους νομους μου εις τας καρδιας αυτων και θελω γραψει αυτους επι των διανοιων αυτων, προσθετει, |
17 וְלַעֲוֺנָם וּלְחַטָּאתָם לֹא אֶזְכָּר־עוֹד | 17 Και τας αμαρτιας αυτων και τας ανομιας αυτων δεν θελω ενθυμεισθαι πλεον. |
18 וְהִנֵּה בַּאֲשֶׁר נִסְלְחוּ הַחֲטָאִים אֵין עוֹד קָרְבָּן עֲלֵיהֶם | 18 Οπου δε ειναι αφεσις τουτων, δεν ειναι πλεον προσφορα περι αμαρτιας. |
19 וְעַתָּה אֶחָי בִּהְיוֹת לָנוּ בִּטְחוֹן דֶּרֶךְ הַקֹּדֶשׁ בְּדַם יֵשׁוּעַ | 19 Εχοντες λοιπον, αδελφοι, παρρησιαν να εισελθωμεν εις τα αγια δια του αιματος του Ιησου, |
20 דֶּרֶךְ חָדָשׁ וָחָי אֲשֶׁר חִדֵּשׁ לָנוּ בַּפָּרֹכֶת הִיא בְשָׂרוֹ | 20 δια νεας και ζωσης οδου, την οποιαν καθιερωσεν εις ημας δια του καταπετασματος, τουτεστι της σαρκος αυτου, |
21 וּבִהְיוֹת לָנוּ כֹּהֵן גָּדוֹל עַל־בֵּית אֱלֹהִים | 21 και εχοντες ιερεα μεγαν επι τον οικον του Θεου, |
22 נִקְרְבָה־נָּא בְּלֵבָב שָׁלֵם וּבֶאֱמוּנָה תְמִימָה מְטֹהָרִים בְּהַזָּיַת לְבָבֵנוּ מֵרוּחַ רָעָה וּרְחוּצֵי בָשָׂר בְּמַיִם טְהוֹרִים | 22 ας πλησιαζωμεν μετα αληθινης καρδιας εν πληροφορια πιστεως, εχοντες τας καρδιας ημων κεκαθαρμενας απο συνειδησεως πονηρας και λελουμενοι το σωμα με υδωρ καθαρον? |
23 נַחֲזִיקָה בְּהוֹדָיַת הַתִּקְוָה בַּל־נִמּוֹט כִּי־נֶאֱמָן הַמַּבְטִיחַ | 23 ας κρατωμεν την ομολογιαν της ελπιδος ασαλευτον? διοτι πιστος ο υποσχεθεις? |
24 וְנִתְבּוֹנְנָה זֶה עַל־זֶה לְעוֹרֵר אֹתָנוּ לְאַהֲבָה וּלְמַעֲשִׂים טוֹבִים | 24 και ας φροντιζωμεν περι αλληλων, παρακινουντες εις αγαπην και καλα εργα, |
25 וְאַל־נַעֲזֹב אֶת־כְּנֵסִיָּתֵנוּ כְּמִנְהַג קְצָת אֲנָשִׁים כִּי אִם־נוֹכִיחַ אִישׁ אֶת־אָחִיו וּבְיוֹתֵר בִּרְאֹתְכֶם כִּי־קָרוֹב הַיּוֹם | 25 μη αφινοντες το να συνερχωμεθα ομου, καθως ειναι συνηθεια εις τινας, αλλα προτρεποντες αλληλους, και τοσουτω μαλλον, οσον βλεπετε πλησιαζουσαν την ημεραν. |
26 כִּי אִם־נֶחֱטָא בְזָדוֹן אַחֲרֵי אֲשֶׁר קִבַּלְנוּ דַּעַת הָאֱמֶת לֹא־יִשָּׁאֵר עוֹד זֶבַח קָרְבָּן לְכַפֵּר עַל־הַחֵטְא | 26 Διοτι εαν ημεις αμαρτανωμεν εκουσιως, αφου ελαβομεν την γνωσιν της αληθειας, δεν απολειπεται πλεον θυσια περι αμαρτιων, |
27 כִּי אִם־בִּעוּתֵי הַדִּין הֶעָתִיד וְאֵשׁ קִנְאָה אֲשֶׁר תֹּאכַל אֶת־הַצֹּרְרִים | 27 αλλα φοβερα τις απεκδοχη κρισεως και εξαψις πυρος, το οποιον μελλει να κατατρωγη τους εναντιους. |
28 הֵן אִישׁ כִּי־יָפֵר תּוֹרַת משֶׁה מוֹת יָמוּת בְּלִי חֶמְלָה עַל־פִּי שְׁנַיִם עֵדִים אוֹ־שְׁלשָׁה | 28 Εαν τις αθετηση τον νομον του Μωυσεως, επι δυο η τριων μαρτυρων αποθνησκει χωρις ελεος? |
29 מַה־תַּחְשְׁבוּ כַּמָּה יִגְדַּל הָעֹנֶשׁ הָרָאוּי לָרֹמֵס בְּרַגְלוֹ אֶת־בֶּן־הָאֱלֹהִים וְחשֵׁב לְחֹל אֶת־דַּם הַבְּרִית אֲשֶׁר־הוּא מְקֻדָּשׁ בּוֹ וּמְחָרֵף אֶת־רוּחַ הֶחָסֶד | 29 ποσον στοχαζεσθε χειροτερας τιμωριας θελει κριθη αξιος ο καταπατησας τον Υιον του Θεου και νομισας κοινον το αιμα της διαθηκης, με το οποιον ηγιασθη, και υβρισας το Πνευμα της χαριτος; |
30 כִּי־יָדַעְנוּ אֶת־הָאֹמֵר לִי נָקָם וְשִׁלֵּם אָמַר יְהוָֹה וְעוֹד כִּי־יָדִין יְהוָֹה עַמּוֹ | 30 Διοτι εξευρομεν τον ειποντα? Εις εμε ανηκει η εκδικησις, εγω θελω καμει ανταποδοσιν, λεγει Κυριος? και παλιν? Ο Κυριος θελει κρινει τον λαον αυτου. |
31 מַה־נּוֹרָא לִנְפֹּל בְּיַד אֱלֹהִים חַיִּים | 31 Φοβερον ειναι το να πεση τις εις χειρας Θεου ζωντος. |
32 אֲבָל זִכְרוּ־נָא אֶת־הַיָּמִים הָרִאשׁוֹנִים כִּי אָז אַחֲרֵי אֹרוּ עֵינֵיכֶם נְשָׂאתֶם כֹּבֶד עִנּוּיִם רַבִּים | 32 Αναφερετε δε εις την μνημην σας τας προτερας ημερας, εν αις αφου εφωτισθητε, υπεμεινατε μεγαν αγωνα παθηματων? |
33 פַּעַם בִּהְיוֹתְכֶם לְרַאֲוָה בְּחֶרְפָּה וְתוּגָה פַּעַם בְּהִשְׁתַּתֵּף לַאֲשֶׁר־הִגִּיעַ אֲלֵיהֶם כָּזֹאת | 33 ποτε μεν θεατριζομενοι με ονειδισμους και θλιψεις, ποτε δε γινομενοι κοινωνοι των τα τοιαυτα παθοντων. |
34 כִּי הִצְטָעַרְתֶּם עַל־מוֹסֵרָי וּגְזֵלַת רְכוּשְׁכֶם סְבַלְתֶּם בְּשִׂמְחָה מִדַּעְתְּכֶם בְּנַפְשְׁכֶם שֶׁיֵּשׁ־לָכֶם בַּשָּׁמַיִם קִנְיָן טוֹב מִמֶּנּוּ וְקַיָּם לָעַד | 34 Διοτι εδειξατε συμπαθειαν εις τα δεσμα μου και εδεχθητε μετα χαρας την αρπαγην των υπαρχοντων σας, εξευροντες οτι εχετε εις εαυτους περιουσιαν εν ουρανοις καλητεραν και διαμενουσαν. |
35 לָכֵן אַל־תַּשְׁלִיכוּ אֶת־בִּטְחוֹנְכֶם כִּי יֶשׁ־לוֹ שָׂכָר רָב | 35 Μη αποβαλητε λοιπον την παρρησιαν σας, ητις εχει μισθαποδοσιαν μεγαλην. |
36 כִּי צְרִיכִים אַתֶּם לְסַבְלָנוּת לְמַעַן תַּעֲשֹוּ רְצוֹן אֱלֹהִים וּנְשָׂאתֶם אֶת־הַהַבְטָחָה | 36 Διοτι εχετε χρειαν υπομονης, δια να καμητε το θελημα του Θεου και να λαβητε την επαγγελιαν. |
37 כִּי עוֹד מְעַט־רָגַע וְהַבָּא יָבֹא לֹא יְאַחֵר | 37 Διοτι ετι ολιγον καιρον, και θελει ελθει ο ερχομενος και δεν θελει βραδυνει. |
38 הַצַּדִּיק בֶּאֱמוּנָתוֹ יִחְיֶה וְאִם־יִסֹּג אָחוֹר לֹא־רָצְתָה נַפְשִׁי בּוֹ | 38 Ο δε δικαιος θελει ζησει εκ πιστεως? και εαν τις συρθη οπισω, η ψυχη μου δεν ευαρεστειται εις αυτον. |
39 אָמְנָם אֲנַחְנוּ אֵינֶנּוּ מִן־הַנְּסוֹגִים אָחוֹר לְאָבְדָם כִּי אִם־מִן־הַמַּאֲמִינִים לְהַצָּלַת הַנֶּפֶשׁ | 39 ημεις ομως δεν ειμεθα εκ των συρομενων οπισω προς απωλειαν, αλλ' εκ των πιστευοντων προς σωτηριαν της ψυχης. |