1 אֱמֶת הַדָּבָר אִישׁ כִּי־יְבַקֵּשׁ לוֹ פְּקִידוּת הוּא מִתְאַוֶּה מַעֲשֶׂה טוֹב | 1 Πιστος ο λογος? Εαν τις ορεγηται επισκοπην, καλον εργον επιθυμει. |
2 וּפְקִיד הָעֵדָה צָרִיךְ לִהְיוֹת אִישׁ אֲשֶׁר אֵין־בּוֹ דֹפִי בַּעַל־אִשָּׁה אַחַת משֵׁל בְּרוּחוֹ צָנוּעַ וְנֶחְמָד לַבְּרִיּוֹת מַכְנִיס אֹרְחִים וּמֵבִין לְלַמֵּד וְלֹא אֹהֵב יַיִן וְלֹא־נוֹחַ לְהַכּוֹת וְלֹא בֹצֵעַ בֶּצַע רָע | 2 Πρεπει λοιπον ο επισκοπος να ηναι αμεμπτος, μιας γυναικος ανηρ, αγρυπνος, σωφρων, κοσμιος, φιλοξενος, διδακτικος, |
3 כִּי אִם־דָּן לְכַף־זְכוּת וְלֹא בַעַל־קְטָטָה וְלֹא אֹהֵב כָּסֶף | 3 ουχι μεθυσος, ουχι πληκτης, ουχι αισχροκερδης, αλλ' επιεικης, αμαχος, αφιλαργυρος, |
4 וִיהִי מַנְהִיג אֶת־בֵּיתוֹ בְּטוֹב וּמַדְרִיךְ אֶת־בָּנָיו לְמִשְׁמַעְתּוֹ בְּכָל־הַיּשֶׁר | 4 κυβερνων καλως τον εαυτου οικον, εχων τα τεκνα αυτου εις υποταγην μετα πασης σεμνοτητος? |
5 כִּי אִם־לֹא יֵדַע אִישׁ לְהַנְהִיג אֶת־בֵּיתוֹ אֵיכָכָה יוּכַל לִדְאֹג לַעֲדַת אֱלֹהִים | 5 διοτι εαν τις δεν εξευρη να κυβερνα τον εαυτου οικον, πως θελει επιμεληθη την εκκλησιαν του Θεου; |
6 וְאַל־יְהִי תַּלְמִיד חָדָשׁ לְמַעַן לֹא־יִרְהַב לִבּוֹ וְיִפֹּל בְּדִין הַמַּשְׂטִין | 6 να μη ηναι νεοκατηχητος, δια να μη υπερηφανευθη και πεση εις την καταδικην του διαβολου. |
7 וְהוּא גַם־צָרִיךְ לְשֵׁם טוֹב בְּפִי אֵלֶּה אֲשֶׁר בַּחוּץ פֶּן־יִפֹּל בְּחֶרְפָּה וּבְמוֹקֵשׁ הַמַּשְׂטִין | 7 Πρεπει δε αυτος να εχη και παρα των εξωθεν μαρτυριαν καλην, δια να μη πεση εις ονειδισμον και παγιδα του διαβολου. |
8 וְכֵן גַּם־הַשַּׁמָּשִׁים יִהְיוּ יְשָׁרִים וְלֹא מַחֲלִיקֵי לָשׁוֹן וְלֹא אֹהֲבִים סְבֹא־יַיִן וְלֹא נֹטִים אַחֲרֵי בֶצַע־רָע | 8 Οι διακονοι ωσαυτως πρεπει να ηναι σεμνοι, ουχι διγλωσσοι, ουχι δεδομενοι εις οινον πολυν, ουχι αισχροκερδεις, |
9 כִּי אִם־יִשְׁמְרוּ אֶת־סוֹד הָאֱמוּנָה בְּרוּחַ טְהוֹרָה | 9 εχοντες το μυστηριον της πιστεως μετα καθαρας συνειδησεως. |
10 וְגַם־אֵלֶּה יִבָּחֲנוּ בָרִאשׁוֹנָה וְאַחַר כֵּן יְשַׁמְּשׁוּ אִם־אֵין בָּהֶם דֹּפִי | 10 Και ουτοι δε ας δοκιμαζωνται πρωτον, επειτα ας γινωνται διακονοι, εαν ηναι αμεμπτοι. |
11 וְכָכָה הַנָּשִׁים תִּהְיֶינָה יְשָׁרוֹת וְלֹא הֹלְכוֹת רָכִיל משְׁלוֹת בְּרוּחָן וְנֶאֱמָנוֹת בַּכֹּל | 11 Αι γυναικες ωσαυτως σεμναι, ουχι καταλαλοι, εγκρατεις, πισται κατα παντα. |
12 הַשַּׁמָּשִׁים יִהְיוּ כָל־אֶחָד בַּעַל־אִשָּׁה אֶחָת וּמְנַהֲלִים בְּטוֹב אֶת־בְּנֵיהֶם וְאֶת־בָּתֵּיהֶם | 12 Οι διακονοι ας ηναι μιας γυναικος ανδρες, κυβερνωντες καλως τα τεκνα αυτων και τους οικους αυτων. |
13 כִּי הַמְשַׁמְּשִׁים הֵיטֵב יִקְנוּ לְעַצְמָם מַעֲלָה טוֹבָה וּבִטָּחוֹן רַב בֶּאֱמוּנַת הַמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ | 13 Διοτι οι καλως διακονησαντες αποκτωσιν εις εαυτους βαθμον καλον και πολλην παρρησιαν εις την πιστιν την εις τον Ιησουν Χριστον. |
14 זֹאת אֲנִי כֹתֵב אֵלֶיךָ וַאֲקַוֶּה לָבֹא אֵלֶיךָ בִּמְהֵרָה | 14 Ταυτα σοι γραφω, ελπιζων να ελθω προς σε ταχυτερον? |
15 וְאִם־אֵחַר הִנֵּה תֵדַע אֵיךְ לְהִתְנַהֵג בְּבֵית הָאֱלֹהִים שֶׁהִיא עֲדַת אֱלֹהִים חַיִּים עַמּוּד הָאֱמֶת וּמְכוֹנָהּ | 15 αλλ' εαν βραδυνω, δια να εξευρης πως πρεπει να πολιτευησαι εν τω οικω του Θεου, οστις ειναι η εκκλησια του Θεου του ζωντος, ο στυλος και το εδραιωμα της αληθειας. |
16 וּבְוַדָּאי גָּדוֹל סוֹד הַחֲסִידוּת אֱלֹהִים נִגְלָה בַבָּשָׂר נִצְדַּק בָּרוּחַ נִרְאָה לַמַּלְאָכִים הֻגַּד בַּגּוֹיִם נִתְקַבֵּל בֶּאֱמוּנָה בָּעוֹלָם נַעֲלָה בְּכָבוֹד | 16 Και αναντιρρητως το μυστηριον της ευσεβειας ειναι μεγα? ο Θεος εφανερωθη εν σαρκι, εδικαιωθη εν πνευματι, εφανη εις αγγελους, εκηρυχθη εις τα εθνη, επιστευθη εις τον κοσμον, ανεληφθη εν δοξη. |
17 וְאַתֶּם אֲהוּבִים אֲשֶׁר יְדַעְתֶּם זֹאת הִשָּׁמְרוּ לְנַפְשֹׁתֵיכֶם פֶּן־תִּמָּשְׁכוּ אַחֲרֵי טָעוּת אַנְשֵׁי בְלִיַּעַל וּנְפַלְתֶּם מִמָּעֻזְּכֶם | |
18 וּרְבוּ בְּחֶסֶד וּבְדַעַת אֲדֹנֵינוּ וּמוֹשִׁיעֵנוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ אֲשֶׁר־לוֹ הַכָּבוֹד גַּם־הַיּוֹם וְגַם־לְיוֹם הָעוֹלָם אָמֵן | |