1 וְהִנְנוּ מְבַקְשִׁים מִכֶּם אֶחָי עַל־אֹדוֹת בִּיאַת אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וַאֲסִיפָתֵנוּ אֵלָיו | 1 Σας παρακαλουμεν δε, αδελφοι, περι της παρουσιας του Κυριου ημων Ιησου Χριστου και της εις αυτον επισυναξεως ημων, |
2 אֲשֶׁר לֹא־תִטָּרֵף דַּעְתְּכֶם פִּתְאֹם וַאֲשֶׁר לֹא תִבָּהֵלוּ לֹא בְרוּחַ וְלֹא בְדִבּוּר וְלֹא בְאִגֶּרֶת כְּמוֹ־שְׁלוּחָה מֵאִתָּנוּ כְּאִלּוּ הִגִּיעַ יוֹם הַמָּשִׁיחַ | 2 να μη σαλευθητε ταχεως απο του φρονηματος σας, μηδε να θορυβησθε, μητε δια πνευματος μητε δια λογου μητε δι' επιστολης ως γραφομενης υφ' ημων, οτι ταχα επλησιασεν ημερα του Χριστου. |
3 אַל־יַתְעֶה אֶתְכֶם אִישׁ בְּשׁוּם אוֹפָן כִּי לֹא־יָבֹא בְּטֶרֶם יִהְיֶה בָרִאשׁוֹנָה הַמֶּרֶד וְנִגְלָה אִישׁ הַחַטָּאָה בֶּן־הָאֲבַדּוֹן | 3 Ας μη σας εξαπατηση τις κατ' ουδενα τροπον? διοτι δεν θελει ελθει η ημερα εκεινη, εαν δεν ελθη πρωτον η αποστασια και αποκαλυφθη ο ανθρωπος της αμαρτιας, ο υιος της απωλειας, |
4 הַמִּתְקוֹמֵם וְהַמִּתְרוֹמֵם עַל־כָּל־הַנִּקְרָא אֵל אוֹ עֲבוֹדַת קֹדֶשׁ עַד־כִּי גַם־יֵשֵׁב בְּהֵיכַל הָאֱלֹהִים כֵּאלֹהִים וּמַרְאֶה אֶת־עַצְמוֹ כִּי אֱלֹהִים הוּא | 4 ο αντικειμενος και υπεραιρομενος εναντιον εις παντα λεγομενον Θεον η σεβασμα, ωστε να καθηση εις τον ναον του Θεου ως Θεος, αποδεικνυων εαυτον οτι ειναι Θεος. |
5 הֲלֹא תִזְכְּרוּ כִּי־בְעוֹד הֱיוֹתִי אִתְּכֶם דִּבַּרְתִּי אֵלֶּה אֲלֵיכֶם | 5 Δεν ενθυμεισθε οτι ενω ημην ετι παρ' υμιν σας ελεγον ταυτα; |
6 וְעַתָּה יְדַעְתֶּם מַה־שֶּׁיִּמְנָעֵהוּ מִלְּהִגָּלוֹת בְּעִתּוֹ | 6 Και τωρα γνωριζετε εκεινο, το οποιον κωλυει αυτον, ωστε να αποκαλυφθη εν τω εαυτου καιρω? |
7 כִּי סוֹד הָרֶשַׁע כְּבָר הֵחֵל לִפְעֹל רַק שֶׁיּוּסַר מִתָּוֶךְ הַמֹּנֵעַ עַד־כֹּה | 7 διοτι το μυστηριον της ανομιας ηδη ενεργειται, μονον εως να εκβληθη εκ μεσου ο κωλυων τωρα? |
8 וְאָז יִגָּלֶה הָרָשָׁע אֲשֶׁר יְמִיתֶנּוּ הָאָדוֹן בְּרוּחַ שְׂפָתָיו וְיַשְׁבִּיתֶנּוּ בְּהוֹפָעַת בִּיאָתוֹ | 8 και τοτε θελει αποκαλυφθη ο ανομος, τον οποιον ο Κυριος θελει απολεσει με το πνευμα του στοματος αυτου και θελει εξαφανισει με την επιφανειαν της παρουσιας αυτου? |
9 אֵת אֲשֶׁר יָבוֹא כְּחֶזְקַת הַשָּׂטָן בְּרָב־כֹּחַ וּבְאֹתוֹת וּבְמוֹפְתֵי שָׁקֶר | 9 οστις θελει ελθει κατ' ενεργειαν του Σατανα εν παση δυναμει και σημειοις και τερασι ψευδους |
10 וּבְכָל־מִרְמַת אָוֶן בָּאֹבְדִים תַּחַת אֲשֶׁר לֹא קִבְּלוּ אֶת־אַהֲבַת הָאֱמֶת לְהִוָּשֵׁעַ | 10 και εν παση απατη της αδικιας μεταξυ των απολλυμενων, διοτι δεν εδεχθησαν την αγαπην της αληθειας δια να σωθωσι? |
11 וּבַעֲבוּר זֹאת יְשַׁלַּח לָהֶם הָאֱלֹהִים מַדּוּחֵי שָׁוְא לְהַאֲמִין בַּשָּׁקֶר | 11 και δια τουτο θελει πεμψει επ' αυτους ο Θεος ενεργειαν πλανης, ωστε να πιστευσωσιν εις το ψευδος, |
12 לְמַעַן יִדּוֹנוּ כָּל־אֲשֶׁר לֹא־הֶאֱמִינוּ בָאֱמֶת כִּי אִם־רָצוּ בָּעַוְלָה | 12 δια να κατακριθωσι παντες οι μη πιστευσαντες εις την αληθειαν, αλλ' ευαρεστηθεντες εις την αδικιαν. |
13 אֲבָל אֲנַחְנוּ חַיָּבִים לְהוֹדוֹת לֵאלֹהִים בְּכָל־עֵת בַּעֲבוּרְכֶם אַחַי חֲבִיבֵי הָאָדוֹן אֲשֶׁר הָאֱלֹהִים בָּחַר בָּכֶם מֵרֵאשִׁית לִישׁוּעָה בְּקִדּוּשׁ הָרוּחַ וּבֶאֱמוּנַת הָאֱמֶת | 13 ημεις ομως οφειλομεν να ευχαριστωμεν παντοτε τον Θεον δια σας, αδελφοι ηγαπημενοι υπο του Κυριου, οτι σας εξελεξεν ο Θεος απ' αρχης εις σωτηριαν δια του αγιασμου του Πνευματος και της πιστεως της αληθειας, |
14 לָזֹאת קָרָא אֶתְכֶם בִּבְשׂוֹרָתֵנוּ לְנַחֲלַת כְּבוֹד אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ | 14 εις τον οποιον σας εκαλεσε δια του ευαγγελιου ημων προς απολαυσιν της δοξης του Κυριου ημων Ιησου Χριστου. |
15 לָכֵן אַחַי עִמְדוּ וְהַחֲזִיקוּ בַקַּבָּלוֹת אֲשֶׁר לֻמַּדְתֶּם אִם בִּדְבָרֵנוּ אִם בְּאִגַּרְתֵּנוּ | 15 Λοιπον, αδελφοι, μενετε σταθεροι και κρατειτε τας παραδοσεις, τας οποιας εδιδαχθητε ειτε δια λογου ειτε δι' επιστολης ημων. |
16 וְהוּא אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וֵאלֹהֵינוּ אָבִינוּ אֲשֶׁר אָהַב אֹתָנוּ וַיִּתֵּן־לָנוּ בְחַסְדּוֹ נֶחָמַת עוֹלָם וְתִקְוָה טוֹבָה | 16 Αυτος δε ο Κυριος ημων Ιησους Χριστος και ο Θεος και Πατηρ ημων, οστις μας ηγαπησε και εδωκεν αιωνιαν παρηγοριαν και αγαθην ελπιδα δια της χαριτος, |
17 הוּא יְנַחֵם אֶת־לְבַבְכֶם וִיכוֹנֵן אֶתְכֶם בְּכָל־דָּבָר וּמַעֲשֶׂה טוֹב | 17 ειθε να παρηγορηση τας καρδιας σας και να σας στηριξη εις παντα λογον και εργον αγαθον. |
18 הָעֲבָדִים הִכָּנְעוּ לִפְנֵי אֲדֹנֵיכֶם בְּכָל־יִרְאָה לֹא לִפְנֵי הַטּוֹבִים וְהָעֲנָוִים לְבַד כִּי אִם־גַּם־לִפְנֵי הָעִקְּשִׁים | |
19 כִּי חֶסֶד הוּא לָאִישׁ אִם־יִשְׂבַּע מַמְּרֹרִים וִיעֻנֶּה חִנָּם לְמַעַן דַּעַת הָאֱלֹהִים | |
20 כִּי אִם־חָטֹא תֶחֶטְאוּ וּסְבַלְתֶּם מַכּוֹת אֶגְרוֹף מַה־תִּתְהַלָּלוּ אַךְ אִם־תְּעֻנּוּ וּסְבַלְתֶּם בַּעֲשׂוֹתְכֶם הַטּוֹב חֶסֶד הוּא מִלִּפְנֵי אֱלֹהִים | |
21 כִּי לָזֹאת נִקְרֵאתֶם כִּי גַם־הַמָּשִׁיחַ עֻנָּה בַעֲבוּרְכֶם וְהִשְׁאִיר לָכֶם מוֹפֵת לָלֶכֶת בְּעִקְּבוֹתָיו | |
22 אֲשֶׁר חֵטְא לֹא עָשָׂה וְלֹא מִרְמָה בְּפִיו | |
23 אֲשֶׁר שָׁמַע חֶרְפָּתוֹ וְלֹא הֵשִׁיב נַעֲנָה וְלֹא גָעַר כִּי אִם־מָסַר דִּינוֹ לַשֹּׁפֵט צֶדֶק וְאֶת־חַטֹּאתֵנוּ הוּא נָשָׂא בִּגְוִיָּתוֹ עַל־הָעֵץ | |
24 לְמַעַן נִחְיֶה לַצְּדָקָה מֵאַחַר שֶׁנִּפְטַרְנוּ מִן־הַחֲטָאִים | |
25 אֲשֶׁר בַּחֲבֻרָתוֹ נִרְפָּא לָכֶם כִּי הֱיִיתֶם כְּצֹאן אֹבְדוֹת וְעַתָּה שַׁבְתֶּם אֶל־הָרֹעֶה פְּקִיד נַפְשֹׁתֵיכֶם | |