1 וִירִיחֹו סֹגֶרֶת וּמְסֻגֶּרֶת מִפְּנֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֵין יֹוצֵא וְאֵין בָּא׃ ס | 1 Jericho autem clausa erat atque munita, timore filiorum Israël, et nullus egredi audebat aut ingredi. |
2 וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־יְהֹושֻׁעַ רְאֵה נָתַתִּי בְיָדְךָ אֶת־יְרִיחֹו וְאֶת־מַלְכָּהּ גִּבֹּורֵי הֶחָיִל | 2 Dixitque Dominus ad Josue : Ecce dedi in manu tua Jericho, et regem ejus, omnesque fortes viros. |
3 וְסַבֹּתֶם אֶת־הָעִיר כֹּל אַנְשֵׁי הַמִּלְחָמָה הַקֵּיף אֶת־הָעִיר פַּעַם אֶחָת כֹּה תַעֲשֶׂה שֵׁשֶׁת יָמִים | 3 Circuite urbem cuncti bellatores semel per diem : sic facietis sex diebus. |
4 וְשִׁבְעָה כֹהֲנִים יִשְׂאוּ שִׁבְעָה שֹׁופְרֹות הַיֹּובְלִים לִפְנֵי הָאָרֹון וּבַיֹּום הַשְּׁבִיעִי תָּסֹבּוּ אֶת־הָעִיר שֶׁבַע פְּעָמִים וְהַכֹּהֲנִים יִתְקְעוּ בַּשֹּׁופָרֹות | 4 Septimo autem die, sacerdotes tollant septem buccinas, quarum usus est in jubilæo, et præcedant arcam fœderis : septiesque circuibitis civitatem, et sacerdotes clangent buccinis. |
5 וְהָיָה בִּמְשֹׁךְ ׀ בְּקֶרֶן הַיֹּובֵל [בְּשָׁמְעֲכֶם כ] (כְּשָׁמְעֲכֶם ק) אֶת־קֹול הַשֹּׁופָר יָרִיעוּ כָל־הָעָם תְּרוּעָה גְדֹולָה וְנָפְלָה חֹומַת הָעִיר תַּחְתֶּיהָ וְעָלוּ הָעָם אִישׁ נֶגְדֹּו | 5 Cumque insonuerit vox tubæ longior atque concisior, et in auribus vestris increpuerit, conclamabit omnis populus vociferatione maxima, et muri funditus corruent civitatis, ingredienturque singuli per locum contra quem steterint. |
6 וַיִּקְרָא יְהֹושֻׁעַ בִּן־נוּן אֶל־הַכֹּהֲנִים וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם שְׂאוּ אֶת־אֲרֹון הַבְּרִית וְשִׁבְעָה כֹהֲנִים יִשְׂאוּ שִׁבְעָה שֹׁופְרֹות יֹובְלִים לִפְנֵי אֲרֹון יְהוָה | 6 Vocavit ergo Josue filius Nun sacerdotes, et dixit ad eos : Tollite arcam fœderis : et septem alii sacerdotes tollant septem jubilæorum buccinas, et incedant ante arcam Domini. |
7 [וַיֹּאמְרוּ כ] (וַיֹּאמֶר ק) אֶל־הָעָם עִבְרוּ וְסֹבּוּ אֶת־הָעִיר וְהֶחָלוּץ יַעֲבֹר לִפְנֵי אֲרֹון יְהוָה | 7 Ad populum quoque ait : Ite, et circuite civitatem, armati, præcedentes arcam Domini.
|
8 וַיְהִי כֶּאֱמֹר יְהֹושֻׁעַ אֶל־הָעָם וְשִׁבְעָה הַכֹּהֲנִים נֹשְׂאִים שִׁבְעָה שֹׁופְרֹות הַיֹּובְלִים לִפְנֵי יְהוָה עָבְרוּ וְתָקְעוּ בַּשֹּׁופָרֹות וַאֲרֹון בְּרִית יְהוָה הֹלֵךְ אַחֲרֵיהֶם | 8 Cumque Josue verba finisset, et septem sacerdotes septem buccinis clangerent ante arcam fœderis Domini, |
9 וְהֶחָלוּץ הֹלֵךְ לִפְנֵי הַכֹּהֲנִים [תָּקְעוּ כ] (תֹּקְעֵי ק) הַשֹּׁופָרֹות וְהַמְאַסֵּף הֹלֵךְ אַחֲרֵי הָאָרֹון הָלֹוךְ וְתָקֹועַ בַּשֹּׁופָרֹות | 9 omnisque præcederet armatus exercitus, reliquum vulgus arcam sequebatur, ac buccinis omnia concrepabant. |
10 וְאֶת־הָעָם צִוָּה יְהֹושֻׁעַ לֵאמֹר לֹא תָרִיעוּ וְלֹא־תַשְׁמִיעוּ אֶת־קֹולְכֶם וְלֹא־יֵצֵא מִפִּיכֶם דָּבָר עַד יֹום אָמְרִי אֲלֵיכֶם הָרִיעוּ וַהֲרִיעֹתֶם | 10 Præceperat autem Josue populo, dicens : Non clamabitis, nec audietur vox vestra, neque ullus sermo ex ore vestro egredietur, donec veniat dies in quo dicam vobis : Clamate, et vociferamini. |
11 וַיַּסֵּב אֲרֹון־יְהוָה אֶת־הָעִיר הַקֵּף פַּעַם אֶחָת וַיָּבֹאוּ הַמַּחֲנֶה וַיָּלִינוּ בַּמַּחֲנֶה׃ פ | 11 Circuivit ergo arca Domini civitatem semel per diem, et reversa in castra mansit ibi. |
12 וַיַּשְׁכֵּם יְהֹושֻׁעַ בַּבֹּקֶר וַיִּשְׂאוּ הַכֹּהֲנִים אֶת־אֲרֹון יְהוָה | 12 Igitur Josue de nocte consurgente, tulerunt sacerdotes arcam Domini, |
13 וְשִׁבְעָה הַכֹּהֲנִים נֹשְׂאִים שִׁבְעָה שֹׁופְרֹות הַיֹּבְלִים לִפְנֵי אֲרֹון יְהוָה הֹלְכִים הָלֹוךְ וְתָקְעוּ בַּשֹּׁופָרֹות וְהֶחָלוּץ הֹלֵךְ לִפְנֵיהֶם וְהַמְאַסֵּף הֹלֵךְ אַחֲרֵי אֲרֹון יְהוָה [הֹולֵךְ כ] (הָלֹוךְ ק) וְתָקֹועַ בַּשֹּׁופָרֹות | 13 et septem ex eis septem buccinas, quarum in jubilæo usus est : præcedebantque arcam Domini ambulantes atque clangentes : et armatus populus ibat ante eos, vulgus autem reliquum sequebatur arcam, et buccinis personabat. |
14 וַיָּסֹבּוּ אֶת־הָעִיר בַּיֹּום הַשֵּׁנִי פַּעַם אַחַת וַיָּשֻׁבוּ הַמַּחֲנֶה כֹּה עָשׂוּ שֵׁשֶׁת יָמִים | 14 Circuieruntque civitatem secundo die semel, et reversi sunt in castra. Sic fecerunt sex diebus.
|
15 וַיְהִי ׀ בַּיֹּום הַשְּׁבִיעִי וַיַּשְׁכִּמוּ כַּעֲלֹות הַשַּׁחַר וַיָּסֹבּוּ אֶת־הָעִיר כַּמִּשְׁפָּט הַזֶּה שֶׁבַע פְּעָמִים רַק בַּיֹּום הַהוּא סָבְבוּ אֶת־הָעִיר שֶׁבַע פְּעָמִים | 15 Dies autem septimo, diluculo consurgentes, circuierunt urbem, sicut dispositum erat, septies. |
16 וַיְהִי בַּפַּעַם הַשְּׁבִיעִית תָּקְעוּ הַכֹּהֲנִים בַּשֹּׁופָרֹות וַיֹּאמֶר יְהֹושֻׁעַ אֶל־הָעָם הָרִיעוּ כִּי־נָתַן יְהוָה לָכֶם אֶת־הָעִיר | 16 Cumque septimo circuitu clangerent buccinis sacerdotes, dixit Josue ad omnem Israël : Vociferamini : tradidit enim vobis Dominus civitatem. |
17 וְהָיְתָה הָעִיר חֵרֶם הִיא וְכָל־אֲשֶׁר־בָּהּ לַיהוָה רַק רָחָב הַזֹּונָה תִּחְיֶה הִיא וְכָל־אֲשֶׁר אִתָּהּ בַּבַּיִת כִּי הֶחְבְּאַתָה אֶת־הַמַּלְאָכִים אֲשֶׁר שָׁלָחְנוּ | 17 Sitque civitas hæc anathema, et omnia quæ in ea sunt, Domino : sola Rahab meretrix vivat, cum universis qui cum ea in domo sunt : abscondit enim nuntios quos direximus. |
18 וְרַק־אַתֶּם שִׁמְרוּ מִן־הַחֵרֶם פֶּן־תַּחֲרִימוּ וּלְקַחְתֶּם מִן־הַחֵרֶם וְשַׂמְתֶּם אֶת־מַחֲנֵה יִשְׂרָאֵל לְחֵרֶם וַעֲכַרְתֶּם אֹותֹו | 18 Vos autem cavete ne de his, quæ præcepta sunt, quippiam contingatis, et sitis prævaricationis rei, et omnia castra Israël sub peccato sint atque turbentur. |
19 וְכֹל ׀ כֶּסֶף וְזָהָב וּכְלֵי נְחֹשֶׁת וּבַרְזֶל קֹדֶשׁ הוּא לַיהוָה אֹוצַר יְהוָה יָבֹוא | 19 Quidquid autem auri et argenti fuerit, et vasorum æneorum ac ferri, Domino consecretur, repositum in thesauris ejus. |
20 וַיָּרַע הָעָם וַיִּתְקְעוּ בַּשֹּׁפָרֹות וַיְהִי כִשְׁמֹעַ הָעָם אֶת־קֹול הַשֹּׁופָר וַיָּרִיעוּ הָעָם תְּרוּעָה גְדֹולָה וַתִּפֹּל הַחֹומָה תַּחְתֶּיהָ וַיַּעַל הָעָם הָעִירָה אִישׁ נֶגְדֹּו וַיִּלְכְּדוּ אֶת־הָעִיר | 20 Igitur omni populo vociferante, et clangentibus tubis, postquam in aures multitudinis vox sonitusque increpuit, muri illico corruerunt : et ascendit unusquisque per locum qui contra se erat : ceperuntque civitatem, |
21 וַיַּחֲרִימוּ אֶת־כָּל־אֲשֶׁר בָּעִיר מֵאִישׁ וְעַד־אִשָּׁה מִנַּעַר וְעַד־זָקֵן וְעַד שֹׁור וָשֶׂה וַחֲמֹור לְפִי־חָרֶב | 21 et interfecerunt omnia quæ erant in ea, a viro usque ad mulierem, ab infante usque ad senem. Boves quoque et oves et asinos in ore gladii percusserunt.
|
22 וְלִשְׁנַיִם הָאֲנָשִׁים הַמְרַגְּלִים אֶת־הָאָרֶץ אָמַר יְהֹושֻׁעַ בֹּאוּ בֵּית־הָאִשָּׁה הַזֹּונָה וְהֹוצִיאוּ מִשָּׁם אֶת־הָאִשָּׁה וְאֶת־כָּל־אֲשֶׁר־לָהּ כַּאֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתֶּם לָהּ | 22 Duobus autem viris, qui exploratores missi fuerant, dixit Josue : Ingredimini domum mulieris meretricis, et producite eam, et omnia quæ illius sunt, sicut illi juramento firmastis. |
23 וַיָּבֹאוּ הַנְּעָרִים הַמְרַגְּלִים וַיֹּצִיאוּ אֶת־רָחָב וְאֶת־אָבִיהָ וְאֶת־אִמָּהּ וְאֶת־אַחֶיהָ וְאֶת־כָּל־אֲשֶׁר־לָהּ וְאֵת כָּל־מִשְׁפְּחֹותֶיהָ הֹוצִיאוּ וַיַּנִּיחוּם מִחוּץ לְמַחֲנֵה יִשְׂרָאֵל | 23 Ingressique juvenes eduxerunt Rahab, et parentes ejus, fratres quoque, et cunctam supellectilem ac cognationem illius, et extra castra Israël manere fecerunt. |
24 וְהָעִיר שָׂרְפוּ בָאֵשׁ וְכָל־אֲשֶׁר־בָּהּ רַק ׀ הַכֶּסֶף וְהַזָּהָב וּכְלֵי הַנְּחֹשֶׁת וְהַבַּרְזֶל נָתְנוּ אֹוצַר בֵּית־יְהוָה | 24 Urbem autem, et omnia quæ erant in ea, succenderunt, absque auro et argento, et vasis æneis, ac ferro, quæ in ærarium Domini consecrarunt. |
25 וְאֶת־רָחָב הַזֹּונָה וְאֶת־בֵּית אָבִיהָ וְאֶת־כָּל־אֲשֶׁר־לָהּ הֶחֱיָה יְהֹושֻׁעַ וַתֵּשֶׁב בְּקֶרֶב יִשְׂרָאֵל עַד הַיֹּום הַזֶּה כִּי הֶחְבִּיאָה אֶת־הַמַּלְאָכִים אֲשֶׁר־שָׁלַח יְהֹושֻׁעַ לְרַגֵּל אֶת־יְרִיחֹו׃ פ | 25 Rahab vero meretricem, et domum patris ejus, et omnia quæ habebat, fecit Josue vivere, et habitaverunt in medio Israël, usque in præsentem diem : eo quod absconderit nuntios, quos miserat ut explorarent Jericho. In tempore illo, imprecatus est Josue, dicens : |
26 וַיַּשְׁבַּע יְהֹושֻׁעַ בָּעֵת הַהִיא לֵאמֹר אָרוּר הָאִישׁ לִפְנֵי יְהוָה אֲשֶׁר יָקוּם וּבָנָה אֶת־הָעִיר הַזֹּאת אֶת־יְרִיחֹו בִּבְכֹרֹו יְיַסְּדֶנָּה וּבִצְעִירֹו יַצִּיב דְּלָתֶיהָ | 26 Maledictus vir coram Domino, qui suscitaverit et ædificaverit civitatem Jericho. In primogenito suo fundamenta illius jaciat, et in novissimo liberorum ponat portas ejus. |
27 וַיְהִי יְהוָה אֶת־יְהֹושֻׁעַ וַיְהִי שָׁמְעֹו בְּכָל־הָאָרֶץ | 27 Fuit ergo Dominus cum Josue, et nomen ejus vulgatum est in omni terra. |