1 וּבְעִנְיַן מַתְּנוֹת הָרוּחַ אֶחָי לֹא־אֲכַחֵד מִכֶּם דָּבָר | 1 Περι δε των πνευματικων, αδελφοι, δεν θελω να αγνοητε. |
2 הֲלֹא יְדַעְתֶּם כִּי בִּהְיֹתְכֶם גּוֹיִם אַחֲרֵי אֱלִילִים אִלְּמִים הוּבַלְתֶּם כַּאֲשֶׁר נִמְשַׁכְתֶּם | 2 Εξευρετε οτι ησθε εθνικοι, συρομενοι οπως εσυρεσθε προς τα ειδωλα τα αφωνα. |
3 לָכֵן אוֹדִיעַ אֶתְכֶם כִּי אֵין אִישׁ דֹּבֵר בְּרוּחַ אֱלֹהִים אֲשֶׁר יֹאמַר יֵשׁוּעַ חֵרֶם הוּא וְלֹא יוּכַל אִישׁ לִקְרֹא לְיֵשׁוּעַ אָדוֹן בִּלְתִּי אִם־בְּרוּחַ הַקֹּדֶשׁ | 3 Δια τουτο σας γνωστοποιω οτι ουδεις λαλων δια Πνευματος Θεου λεγει αναθεμα τον Ιησουν, και ουδεις δυναται να ειπη Κυριον Ιησουν, ειμη δια Πνευματος Αγιου. |
4 וְשֹׁנוֹת הֵנָּה הַמַּתָּנוֹת אֲבָל הָרוּחַ אֶחָד הוּא | 4 Ειναι δε διαιρεσεις χαρισματων, το Πνευμα ομως το αυτο? |
5 וְשֹׁנִים הֵמָּה הַשִּׁמּוּשִׁים וְהָאָדוֹן אֶחָד הוּא | 5 ειναι και διαιρεσεις διακονιων, ο Κυριος ομως ο αυτος? |
6 וְשֹׁנוֹת הֵנָּה הַפְּעֻלּוֹת וְהָאֱלֹהִים הוּא אֶחָד הַפֹּעֵל אֶת־הַכֹּל בַּכֹּל | 6 ειναι και διαιρεσεις ενεργηματων, ο Θεος ομως ειναι ο αυτος, ο ενεργων τα παντα εν πασι. |
7 וּלְכָל־אִישׁ וָאִישׁ נִתְּנָה־לּוֹ הִתְגַּלּוּת הָרוּחַ לְהוֹעִיל | 7 Διδεται δε εις εκαστον η φανερωσις του Πνευματος προς το συμφερον. |
8 כִּי הָאֶחָד נִתַּן־לוֹ עַל־יְדֵי הָרוּחַ דִּבּוּר הַחָכְמָה וּלְאַחֵר דִּבּוּר הַדַּעַת כְּפִי הָרוּחַ הַהוּא | 8 Διοτι εις αλλον μεν διδεται δια του Πνευματος λογος σοφιας, εις αλλον δε λογος γνωσεως κατα το αυτο Πνευμα, |
9 לְאַחֵר הָאֱמוּנָה בָּרוּחַ הַהוּא וּלְאַחֵר מַתְּנוֹת הָרְפֻאוֹת בָּרוּחַ הַהוּא | 9 εις αλλον δε πιστις δια του αυτου Πνευματος, εις αλλον δε χαρισματα ιαματων δια του αυτου Πνευματος, |
10 וּלְאַחֵר לִפְעֹל גְּבוּרוֹת וּלְאַחֵר נְבוּאָה וּלְאַחֵר לְהַבְחִין בֵּין הָרוּחוֹת וּלְאַחֵר מִינֵי לְשֹׁנוֹת וּלְאַחֵר בִּאוּר לְשֹׁנוֹת | 10 εις αλλον δε ενεργειαι θαυματων, εις αλλον δε προφητεια, εις αλλον δε διακρισεις πνευματων, εις αλλον δε ειδη γλωσσων, εις αλλον δε ερμηνεια γλωσσων. |
11 וְכָל־אֵלֶּה פֹּעֵל הָרוּחַ הָאֶחָד הַהוּא הַמְחַלֵּק לְאִישׁ אִישׁ כִּרְצוֹנוֹ | 11 Παντα δε ταυτα ενεργει το εν και το αυτο Πνευμα, διανεμον ιδια εις εκαστον καθως θελει. |
12 כִּי כַּאֲשֶׁר הַגּוּף הוּא אֶחָד וְיֶשׁ־בּוֹ אֵבָרִים הַרְבֵּה וְכָל־אֵבָרֵי הַגּוּף הַהוּא אַף כִּי־רַבִּים הֵם כֻּלָּם גּוּף אֶחָד כֵּן גַּם הַמָּשִׁיחַ | 12 Διοτι καθως το σωμα ειναι εν και εχει μελη πολλα, παντα δε τα μελη του σωματος του ενος, πολλα οντα, ειναι εν σωμα, ουτω και ο Χριστος? |
13 כִּי בְּרוּחַ אֶחָד נִטְבַּלְנוּ כֻלָּנוּ לְגוּף אֶחָד אִם־יְהוּדִים אִם־יְוָנִים אִם־עֲבָדִים אִם־בְּנֵי חוֹרִין וְכֻלָּנוּ לְרוּחַ אֶחָד הָשְׁקִינוּ | 13 διοτι ημεις παντες δια του ενος Πνευματος εβαπτισθημεν εις εν σωμα, ειτε Ιουδαιοι ειτε Ελληνες, ειτε δουλοι ειτε ελευθεροι, και παντες εις εν Πνευμα εποτισθημεν. |
14 כִּי גַם־הַגּוּף לֹא אֵבָר אֶחָד הוּא כִּי אִם־רַבִּים | 14 Διοτι το σωμα δεν ειναι εν μελος, αλλα πολλα. |
15 אִם־תֹּאמַר הָרֶגֶל אֵינֶנִּי יָד עַל־כֵּן אֵינֶנִּי מִן־הַגּוּף הֲבַעֲבוּר זֹאת אֵינֶנָּה מִן־הַגּוּף | 15 Εαν ειπη ο πους, Επειδη δεν ειμαι χειρ, δεν ειμαι εκ του σωματος, δια τουτο ταχα δεν ειναι εκ του σωματος; |
16 וְאִם־תֹּאמַר הָאֹזֶן אֵינֶנִּי עַיִן עַל־כֵּן אֵינֶנִּי מִן־הַגּוּף הֲבַעֲבוּר זֹאת אֵינֶנָּה מִן־הַגּוּף | 16 Και εαν ειπη το ωτιον, Επειδη δεν ειμαι οφθαλμος, δεν ειμαι εκ του σωματος, δια τουτο δεν ειναι ταχα εκ του σωματος; |
17 אִם־הַגּוּף כֻּלּוֹ יִהְיֶה עַיִן אַיֵּה הַשֶּׁמַע וְאִם־כֻּלּוֹ יִהְיֶה שֶׁמַע אַיֵּה הָרֵיחַ | 17 Εαν ολον το σωμα ηναι οφθαλμος, που η ακοη; Εαν ολον ακοη, που η οσφρησις; |
18 וְעַתָּה הָאֱלֹהִים שָׁת אֶת־הָאֵבָרִים כָּל־אֶחָד וְאֶחָד מֵהֶם בַּגּוּף כְּפִי רְצוֹנוֹ | 18 Αλλα τωρα ο Θεος εθεσε τα μελη εν εκαστον αυτων εις το σωμα καθως ηθελησεν. |
19 וְאִלּוּ־הָיוּ כֻלָּם אֵבָר אֶחָד אַיֵּה הַגּוּף | 19 Εαν ομως παντα ησαν εν μελος, που το σωμα; |
20 הִנֵּה רַבִּים הֵם הָאֵבָרִים וְהַגּוּף אֶחָד | 20 Αλλα τωρα ειναι μεν πολλα μελη, εν ομως σωμα. |
21 הָעַיִן לֹא־תוּכַל דַּבֵּר אֶל־הַיָּד לֵאמֹר לֹא אֶצְטָרֵךְ לָךְ וְגַם־הָרֹאשׁ לֹא־יוּכַל דַּבֵּר אֶל־הָרַגְלַיִם לֵאמֹר לֹא אֶצְטָרֵךְ לָכֶן | 21 Και δεν δυναται ο οφθαλμος να ειπη προς την χειρα? Δεν εχω χρειαν σου? η παλιν η κεφαλη προς τους ποδας? Δεν εχω χρειαν υμων. |
22 כִּי לְהֶפֶךְ אֵבָרֵי הַגּוּף הַנִּרְאִים רָפִים הֵם־לָנוּ לְצֹרֶךְ בְּיוֹתֵר | 22 Αλλα πολυ περισσοτερον τα μελη του σωματος, τα οποια φαινονται οτι ειναι ασθενεστερα, ταυτα ειναι αναγκαια, |
23 וְהַנִּרְאִים לָנוּ נִקְלִים בַּגּוּף אֹתָם נַלְבִּישׁ בְּיֶתֶר כָּבוֹד וַאֲשֶׁר לְבשֶׁת לָנוּ הֵמָּה כְּאִלּוּ הַהֲגוּנִים מִכֻּלָּם | 23 και εκεινα τα οποια νομιζομεν οτι ειναι τα ατιμοτερα του σωματος, εις ταυτα αποδιδομεν τιμην περισσοτεραν, και τα ασχημα ημων εχουσι περισσοτεραν ευσχημοσυνην? |
24 כִּי הַהֲגוּנִים לָנוּ אֵינָם צְרִיכִים לָזֹאת אֲבָל הָאֱלֹהִים מָזַג כָּכָה אֶת־הַגּוּף שֶׁנָּתַן כָּבוֹד יוֹתֵר לַגָּרוּעַ | 24 τα δε ευσχημονα ημων δεν εχουσι χρειαν. Αλλ' ο Θεος συνεκερασε το σωμα, δωσας περισσοτεραν τιμην εις το ευτελεστερον, |
25 לְמַעַן לֹא־תִהְיֶה מַחֲלֹקֶת בַּגּוּף כִּי אִם־יִדְאֲגוּ כָל־הָאֵבָרִים יַחַד זֶה לָזֶה | 25 δια να μη ηναι σχισμα εν τω σωματι, αλλα να φροντιζωσι τα μελη το αυτο υπερ αλληλων. |
26 וְאִם־יִכְאַב אֵבָר אֶחָד יִכְאֲבוּ אִתּוֹ כָּל־הָאֵבָרִים וְאִם־יְכֻבָּד אֵבָר אֶחָד יִשְׂמְחוּ אִתּוֹ כָּל־הָאֵבָרִים | 26 Και ειτε πασχει εν μελος, παντα τα μελη συμπασχουσιν? ειτε τιμαται εν μελος, παντα τα μελη συγχαιρουσι. |
27 אָכֵן גּוּף הַמָּשִׁיחַ אַתֶּם וְאֵבָרָיו כָּל־אֶחָד לְפִי חֶלְקוֹ | 27 Και σεις εισθε σωμα Χριστου και μελη κατα μερος. |
28 וּמֵהֶם שָׂם הָאֱלֹהִים בַּקָּהָל רִאשׁוֹנָה לִשְׁלִיחִים שֵׁנִית לִנְבִיאִים וּשְׁלִישִׁית לִמְלַמְּדִים וַיִּתֵּן גְּבוּרוֹת אַף־מַתְּנוֹת הָרְפֻאוֹת וְעֹזְרִים וּמַנְהִיגִים וּמִינֵי לְשֹׁנוֹת | 28 Και αλλους μεν εθεσεν ο Θεος εν τη εκκλησια πρωτον αποστολους, δευτερον προφητας, τριτον διδασκαλους, επειτα θαυματα, επειτα χαρισματα ιαματων, βοηθειας, κυβερνησεις, ειδη γλωσσων. |
29 הֲכֻלָּם שְׁלִיחִים אִם־כֻּלָּם נְבִיאִים אוֹ כֻלָּם מְלַמְּדִים הֲכֻלָּם עֹשֵׂי גְבוּרוֹת | 29 Μη παντες ειναι αποστολοι; μη παντες προφηται; μη παντες διδασκαλοι; μη παντες ενεργουσι θαυματα; |
30 הַלְכֻלָּם מַתְּנוֹת רְפֻאוֹת הֲכֻלָּם מְדַבְּרִים בִּלְשֹׁנוֹת הֲכֻלָּם מְפָרְשֵׁי לְשֹׁנוֹת | 30 μη παντες εχουσι χαρισματα ιαματων; μη παντες λαλουσι γλωσσας; μη παντες διερμηνευουσι; |
31 וְאַתֶּם הִתְאַוּוּ הַמַּתָּנוֹת הַמּוֹעִילוֹת בְּיוֹתֵר וּבְכָל־זֹאת אַרְאֶה אֶתְכֶם דֶּרֶךְ נַעֲלָה עַל־כֻּלָּנָה | 31 Ζητειτε δε μετα ζηλου τα καλητερα χαρισματα. Και ετι πολυ υπερεχουσαν οδον σας δεικνυω. |