Lettera ai Colossesi - מכתב לקולוסים 23

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיַּבֵּט פּוֹלוֹס אֶל־הַסַּנְהֶדְרִין וַיֹּאמַר אֲנָשִׁים אַחִים בְּכָל־תֻּמַּת לְבָבִי הִתְהַלַּכְתִּי לִפְנֵי אֱלֹהִים עַד הַיּוֹם הַזֶּה	1 فتفرس بولس في المجمع وقال ايها الرجال الاخوة اني بكل ضمير صالح قد عشت للّه الى هذا اليوم‎.
2 וַיְצַו חֲנַנְיָה הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל אֶת־הָעֹמְדִים עָלָיו לְהַכּוֹתוֹ עַל־פִּיו	2 ‎فامر حنانيا رئيس الكهنة الواقفين عنده ان يضربوه على فمه‎.
3 וַיֹּאמֶר אֵלָיו פּוֹלוֹס יַכְּכָה אֱלֹהִים הַקִּיר הַמְסֻיָּד הַאֻמְנָם ישֵׁב אַתָּה לָדִין אֹתִי כַּתּוֹרָה וְאַתָּה מְצַוֶּה לְהַכּוֹתִי שֶׁלֹּא כַתּוֹרָה	3 ‎حينئذ قال له بولس سيضربك الله ايها الحائط المبيّض. أفانت جالس تحكم علي حسب الناموس وانت تأمر بضربي مخالفا للناموس‎.
4 וַיֹּאמְרוּ הָעֹמְדִים שָׁם אֶת־הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל לֵאלֹהִים תְּחָרֵף	4 ‎فقال الواقفون أتشتم رئيس كهنة الله‎.
5 וַיֹּאמֶר פּוֹלוֹס אַחַי לֹא יָדַעְתִּי אֲשֶׁר הוּא הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל כִּי כָתוּב נָשִׂיא בְעַמְּךָ לֹא תָאֹר	5 ‎فقال بولس لم اكن اعرف ايها الاخوة انه رئيس كهنة لانه مكتوب رئيس شعبك لا تقل فيه سوءا
6 וּפוֹלוֹס יָדַע כִּי מִקְצָתָם צַדּוּקִים וּמִקְצָתָם פְּרוּשִׁים וַיִּצְעַק בְּתוֹךְ הַסַּנְהֶדְרִין אֲנָשִׁים אַחִים פָּרוּשׁ בֶּן־פָּרוּשׁ אָנֹכִי וְעַל־תִּקְוַת הַמֵּתִים וּתְחִיָּתָם אֲנִי נָדוֹן	6 ولما علم بولس ان قسما منهم صدوقيون والآخر فريسيون صرخ في المجمع ايها الرجال الاخوة انا فريسي ابن فريسي. على رجاء قيامة الاموات انا أحاكم‎.
7 וּבְדַבְּרוֹ הַדָּבָר הַזֶּה הָיָה רִיב בֵּין הַצַּדּוּקִים וּבֵין הַפְּרוּשִׁים וַיֵּחָלֵק הֶהָמוֹן	7 ‎ولما قال هذا حدثت منازعة بين الفريسيين والصدوقيين وانشقت الجماعة‎.
8 כִּי הַצַּדּוּקִים אֹמְרִים אֵין תְּחִיָּה וְאֵין מַלְאָךְ וָרוּחַ וְהַפְּרוּשִׁים מוֹדִים בִּשְׁנֵיהֶם	8 ‎لان الصدوقيين يقولون انه ليس قيامة ولا ملاك ولا روح. واما الفريسيون فيقرون بكل ذلك‎.
9 וַתְּהִי הֲמֻלָּה גְדוֹלָה וַיָּקוּמוּ הַסּוֹפְרִים אֲשֶׁר מִכַּת הַפְּרוּשִׁים וַיִּתְוַכְּחוּ לֵאמֹר לֹא־מָצָאנוּ דָבָר רָע בָּאִישׁ הַזֶּה וְאִם־רוּחַ דִּבֶּר אֵלָיו אוֹ מַלְאָךְ אַל־נִלָּחֲמָה בֵּאלֹהִים	9 ‎فحدث صياح عظيم ونهض كتبة قسم الفريسيين وطفقوا يخاصمون قائلين لسنا نجد شيئا رديّا في هذا الانسان. وان كان روح او ملاك قد كلمه فلا نحاربنّ الله
10 וְהָרִיב הוֹלֵךְ וְחָזֵק וְשַׂר־הָאֶלֶף דָּאַג פֶּן־יְשַׁסְּעוּ אֶת־פּוֹלוֹס וַיְצַו אֶת־אַנְשֵׁי הַצָּבָא לָרֶדֶת וְלַחֲטֹף אֹתוֹ מִתּוֹכָם וְלַהֲבִיאוֹ אֶל־הַמְצָד	10 ولما حدثت منازعة كثيرة اختشى الامير ان يفسخوا بولس فامر العسكر ان ينزلوا ويختطفوه من وسطهم ويأتوا به الى المعسكر‎.
11 וּבַלַּיְלָה הַהוּא נִצָּב עָלָיו הָאָדוֹן וַיֹּאמֶר חֲזַק פּוֹלוֹס כִּי כַּאֲשֶׁר הַעִידוֹתָ לִּי בִּירוּשָׁלַיִם כֵּן הָעֵד תָּעִיד בְּרוֹמִי	11 ‎وفي الليلة التالية وقف به الرب وقال ثق يا بولس لانك كما شهدت بما لي في اورشليم هكذا ينبغي ان تشهد في رومية ايضا
12 וַיְהִי לִפְנוֹת הַבֹּקֶר וַיִּתְחַבְּרוּ הַיְּהוּדִים וַיַּאַסְרוּ אִסָּר עַל־נַפְשָׁם לֵאמֹר כִּי לֹא יֹאכְלוּ וְלֹא יִשְׁתּוּ עַד אִם־יַהַרְגוּ אֶת פּוֹלוֹס	12 ولما صار النهار صنع بعض اليهود اتفاقا وحرموا انفسهم قائلين انهم لا يأكلون ولا يشربون حتى يقتلوا بولس‎.
13 וּמִסְפַּר הַבָּאִים בָּאָלָה הַזֹּאת הָיָה יוֹתֵר מֵאַרְבָּעִים	13 ‎وكان الذين صنعوا هذا التحالف اكثر من اربعين‎.
14 וַיִּגְּשׁוּ אֶל־רָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים וְאֶל הַזְּקֵנִים לֵאמֹר אִסָּר אָסַרְנוּ עַל־נַפְשֵׁנוּ לְבִלְתִּי טְעֹם מְאוּמָה עַד אִם־הָרַגְנוּ אֶת־פּוֹלוֹס	14 ‎فتقدموا الى رؤساء الكهنة والشيوخ وقالوا قد حرمنا انفسنا حرما ان لا نذوق شيئا حتى نقتل بولس‎.
15 וְעַתָּה הוֹדִיעוּ־נָא אַתֶּם וְהַסַּנְהֶדְרִין אֶת־שַׂר הָאֶלֶף וְיוֹרִידֵהוּ מָחָר אֲלֵיכֶם כְּאִלּוּ תַחְפְּצוּ לִדְרשׁ הֵיטֵב אֶת־עִנְיָנוֹ וַאֲנַחְנוּ נְכוֹנִים לַהֲמִיתוֹ בְּטֶרֶם יִקְרַב אֲלֵיכֶם	15 ‎والآن أعلموا الامير انتم مع المجمع لكي ينزله اليكم غدا كانكم مزمعون ان تفحصوا باكثر تدقيق عما له. ونحن قبل ان يقترب مستعدون لقتله‎.
16 וַיִּשְׁמַע בֶּן־אֲחוֹת פּוֹלוֹס אֶת־אָרְבָּם וַיֵּלֶךְ וַיָּבֹא אֶל־הַמְצָד וַיַּגֵּד לְפוֹלוֹס	16 ‎ولكن ابن اخت بولس سمع بالكمين فجاء ودخل المعسكر واخبر بولس‎.
17 וַיִּקְרָא פוֹלוֹס לְאֶחָד מִשָּׂרֵי הַמֵּאוֹת וַיֹּאמֶר אֵלָיו הוֹלֵךְ אֶת־הַבָּחוּר הַזֶּה אֶל־שַׂר הָאֶלֶף כִּי־דָבָר לוֹ לְהוֹדִיעוֹ	17 ‎فاستدعى بولس واحدا من قواد المئات وقال اذهب بهذا الشاب الى الامير لان عنده شيئا يخبره به‎.
18 וַיִּקָּחֵהוּ וַיּוֹלִיכֵהוּ אֶל־שַׂר הָאֶלֶף וַיֹּאמַר פּוֹלוֹס הָאַסִּיר קְרָאַנִי אֵלָיו וַיְבַקֵּשׁ מִמֶּנִּי לְהוֹלִיךְ אֵלֶיךָ אֶת־הַבָּחוּר הַזֶּה כִּי־דָבָר לוֹ לְהַגִּיד לָךְ	18 ‎فاخذه واحضره الى الامير وقال استدعاني الاسير بولس وطلب ان احضر هذا الشاب اليك وهو عنده شيء ليقوله لك‎.
19 וַיֹּאחֶז שַׂר הָאֶלֶף בְּיָדוֹ וַיָּסַר עִמּוֹ לְבַדּוֹ וַיִּשְׁאָלֵהוּ מַה־הוּא זֶה אֲשֶׁר לְךָ לְהוֹדִיעֵנִי	19 ‎فاخذ الامير بيده وتنحى به منفردا واستخبره ما هو الذي عندك لتخبرني به‎.
20 וַיֹּאמַר כִּי־נוֹעֲצוּ הַיְּהוּדִים יַחְדָּו לְבַקֵּשׁ מִמְּךָ כִּי מָחָר תּוֹרִיד אֶת־פּוֹלוֹס לִפְנֵי הַסַּנְהֶדְרִין וְהֵמָּה כְּאִלּוּ חֲפֵצִים לָדַעַת הֵיטֵב אֶת־עִנְיָנוֹ	20 ‎فقال ان اليهود تعاهدوا ان يطلبوا منك ان تنزل بولس غدا الى المجمع كانهم مزمعون ان يستخبروا عنه باكثر تدقيق‎.
21 וְאַתָּה אַל־תִּשְׁמַע לָהֶם כִּי אֹרְבִים לוֹ מֵהֶם יוֹתֵר מֵאַרְבָּעִים אִישׁ אֲשֶׁר אָסְרוּ אִסָּר עַל־נַפְשָׁם לְבִלְתִּי אֲכֹל וּשְׁתוֹת בְּטֶרֶם יַהַרְגוּהוּ וְהֵמָּה עַתָּה עֹמְדִים וּמְחַכִּים לְהַבְטָחָתֶךָ	21 ‎فلا تنقد اليهم لان اكثر من اربعين رجلا منهم كامنون له قد حرموا انفسهم ان لا يأكلوا ولا يشربوا حتى يقتلوه. وهم الآن مستعدون منتظرون الوعد منك
22 וַיְשַׁלַּח שַׂר־הָאֶלֶף אֶת־הַבָּחוּר וַיְצַוֵּהוּ לְבִלְתִּי אֲמָר־לְאִישׁ כִּי גִלָּה־לוֹ אֶת־הַדָּבָר הַזֶּה	22 فاطلق الامير الشاب موصيا اياه ان لا تقل لاحد انك اعلمتني بهذا.
23 וַיִּקְרָא לִשְׁנֵי שָׂרֵי מֵאוֹת וַיֹּאמַר הֵחָלְצוּ מֵאִתְּכֶם אַנְשֵׁי־צָבָא מָאתַיִם לָלֶכֶת לְקִסְרִין וּפָרָשִׁים שִׁבְעִים וּמשְׁכֵי קֶשֶׁת מָאתַיִם מִן־הַשָּׁעָה הַשְּׁלִישִׁית בַּלָּיְלָה	23 ثم دعا اثنين من قواد المئات وقال اعدا مئتي عسكري ليذهبوا الى قيصرية وسبعين فارسا ومئتي رامح من الساعة الثالثة من الليل‎.
24 וּבְהֵמוֹת יָכִינוּ לְהַרְכִּיב אֶת־פּוֹלוֹס לְמַעַן הֲבִיאוֹ שָׁלֵם אֶל־פֶלִיקְס הַנְּצִיב	24 ‎وان يقدما دواب ليركبا بولس ويوصلاه سالما الى فيلكس الوالي‎.
25 וַיִּכְתֹּב אִגֶּרֶת וְזֶה תֹּכֶן דְּבָרֶיהָ	25 ‎وكتب رسالة حاوية هذه الصورة
26 קְלוֹדְיוֹס לוּסִיאַס אֶל־פֶלִיקְס הַנְּצִיב הָאַדִּיר שָׁלוֹם	26 كلوديوس ليسياس يهدي سلاما الى العزيز فيلكس الوالي‎.
27 אֶת־הָאִישׁ הַזֶּה תָּפְשֹוּ הַיְּהוּדִים וַיְבַקְשׁוּ הֲמִיתוֹ וָאָבֹא עִם־אַנְשֵׁי הַצָּבָא וָאֲפַלְּטֵהוּ מִתּוֹכָם בְּשָׁמְעִי כִּי־רוֹמִי הוּא	27 ‎هذا الرجل لما امسكه اليهود وكانوا مزمعين ان يقتلوه اقبلت مع العسكر وانقذته اذ أخبرت انه روماني‎.
28 וּבַאֲשֶׁר חָפַצְתִּי לָדַעַת עַל־מֶה שָׂטְנוּ אֹתוֹ הוֹרַדְתִּיו אֶל־הַסַּנְהֶדְרִין שֶׁלָּהֶם	28 ‎وكنت اريد ان اعلم العلّة التي لاجلها كانوا يشتكون عليه فانزلته الى مجمعهم‎.
29 וָאֶמְצָא כִּי־שָׂטְנוּ אֹתוֹ עַל־דִּבְרֵי שְׁאֵלוֹת דָּתָם וְלֹא עַל־דָּבָר אֲשֶׁר יִהְיֶה עָלָיו חַיַּב מִיתָה אוֹ מוֹסֵרוֹת	29 ‎فوجدته مشكوا عليه من جهة مسائل ناموسهم. ولكن شكوى تستحق الموت او القيود لم تكن عليه‎.
30 וְעַתָּה הִנֵּה הֻגַּד־לִי שֶׁהַיְּהוּדִים מִתְנַכְּלִים לָאִישׁ הַזֶּה וָאֶשְׁלָחֵהוּ אֵלֶיךָ מִיָּד וְגַם אֶת־שׂטְנָיו צִוֵּיתִי לָבוֹא וּלְהַגִּישׁ שִׂטְנָתָם לְפָנֶיךָ וְאַתָּה שָׁלוֹם	30 ‎ثم لما أعلمت بمكيدة عتيدة ان تصير على الرجل من اليهود ارسلته للوقت اليك آمرا المشتكين ايضا ان يقولوا لديك ما عليه. كن معافى
31 וַיִּקְחוּ אַנְשֵׁי הַצָּבָא אֶת־פּוֹלוֹס כַּאֲשֶׁר צֻוּוּ וַיְבִיאֻהוּ לַיְלָה אֶל־אַנְטִפַּטְרִיס	31 فالعسكر اخذوا بولس كما أمروا وذهبوا به ليلا الى انتيباتريس.
32 וּמִמָּחֳרָת הִנִּיחוּ אֶת־הַפָּרָשִׁים לָלֶכֶת אִתּוֹ וַיָּשׁוּבוּ לַמְצָד	32 وفي الغد تركوا الفرسان يذهبون معه ورجعوا الى المعسكر‎.
33 וְהֵמָּה בָּאוּ אֶל־קִסְרִין וַיִּתְּנוּ אֶת־הָאִגֶּרֶת בִּידֵי הַנְּצִיב וַיַּעֲמִידוּ לְפָנָיו גַם אֶת־פּוֹלוֹס	33 ‎وأولئك لما دخلوا قيصرية ودفعوا الرسالة الى الوالي احضروا بولس ايضا اليه‎.
34 וַיְהִי כִּקְרֹא הַנְּצִיב אֶת הָאִגֶּרֶת וַיִּשְׁאַל מֵאֵיזֹה מְדִינָה הוּא וַיְהִי כְשָׁמְעוֹ כִּי־הוּא מִקִּילִיקְיָא וַיֹּאמַר	34 ‎فلما قرأ الوالي الرسالة وسأل من اية ولاية هو ووجد انه من كيليكية
35 אֶשְׁמַע אֶת־דְּבָרֶיךָ בְּבוֹא גַם־שׂטְנֶיךָ הֵנָּה וַיְצַו לְשָׁמְרוֹ בְּבֵית הַמִּשְׁפָּט אֲשֶׁר לְהוֹרְדוֹס	35 قال ساسمعك متى حضر المشتكون عليك ايضا. وامر ان يحرس في قصر هيرودس