Scrutatio

Venerdi, 10 maggio 2024 - San Giobbe ( Letture di oggi)

Lettera ai Colossesi - מכתב לקולוסים 21


font
STUTTGARTENSIA-DELITZSCHSAGRADA BIBLIA
1 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר נִפְרַדְנוּ מֵהֶם וַנֵּרֶד בָּאֳנִיָּה וַנָּבוֹא דֶּרֶךְ יְשָׁרָה אֶל־קוֹס וּמִמָּחֳרָת אֶל־רוֹדוֹס וּמִשָּׁם אֶל־פַּטָּרָה1 Depois de nos separarmos dele, embarcamos e fomos em direção a Cós, e no dia seguinte a Rodes e dali a Pátara.
2 שָׁם מָצָאנוּ אֳנִיָּה עֹבֶרֶת אֶל־פִינוּקְיָא וַנֵּרֶד־בָּהּ וַנַּעֲבֹר2 Encontramos aí um navio que ia partir para a Fenícia. Entramos e seguimos viagem.
3 וַנֵּרֶא אֶת־פְּנֵי קַפְרוֹס וַנַּעַזְבֶנָּה לִשְׂמֹאל וַנַּעֲבֹר אֶל־סוּרְיָא וַנַּגִּיעַ אֶל־צוֹר כִּי־שָׁמָּה יוֹצִיאוּ אֶת־מַעֲמֶסֶת הָאֳנִיָּה3 Quando estávamos à vista de Chipre, deixando-a à esquerda, continuamos rumo à Síria e aportamos em Tiro, onde o navio devia ser descarregado.
4 וַנִּמְצָא אֶת־הַתַּלְמִידִים וַנֵּשֶׁב שָׁם שִׁבְעַת יָמִים וְהֵם אָמְרוּ אֶל־פּוֹלוֹס עַל־פִּי הָרוּחַ לְבִלְתִּי עֲלוֹת יְרוּשָׁלָיִם4 Como achássemos uns discípulos, detivemo-nos com eles por sete dias. Eles, sob a inspiração do Espírito, aconselhavam Paulo que não subisse a Jerusalém.
5 וַיְהִי אַחֲרֵי מְלֹאת לָנוּ הַיָּמִים הָאֵלֶּה וַנֵּצֵא לָלֶכֶת לְדַרְכֵּנוּ וַיְלַוּוּ אֹתָנוּ כֻּלָּם עִם־נְשֵׁיהֶם וְעִם־טַפָּם עַד־מִחוּץ לָעִיר וַנִּכְרַע עַל־בִּרְכֵּינוּ עַל־חוֹף הַיָּם וַנִּתְפַּלָּל5 Mas, passados que foram esses dias, partimos e seguimos a nossa viagem. Todos eles com suas mulheres e filhos acompanharam-nos até fora da cidade. Ajoelhados na praia, fizemos a nossa oração.
6 וַנְּבָרֶךְ אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ וַנַּעַל אֶל־הָאֳנִיָּה וְהֵמָּה שָׁבוּ אִישׁ לְבֵיתוֹ6 Despedimo-nos então e embarcamos, enquanto eles voltaram para suas casas.
7 וַאֲנַחְנוּ כִּלִּינוּ אֶת־דֶּרֶךְ הַיָּם וַנֵּרֶד מִצּוֹר אֶל־עַכּוֹ וַנִּשְׁאַל לִשְׁלוֹם הָאַחִים וַנֵּשֶׁב אִתָּם יוֹם אֶחָד7 Navegando, fomos de Tiro a Ptolemaida, onde saudamos os irmãos, passando um dia com eles.
8 וּמִמָּחֳרָת נָסַעְנוּ פּוֹלוֹס וַאֲשֶׁר אִתּוֹ וַנָּבֹא אֶל־קִסְרִין וַנֵּלֶךְ אֶל־בֵּית פִילִפּוֹס הַמְבַשֵּׂר אֲשֶׁר הוּא אֶחָד מִן־הַשִּׁבְעָה וַנֵּשֶׁב עִמּוֹ8 Partindo no dia seguinte, chegamos a Cesaréia e, entrando na casa de Filipe, o Evangelista, que era um dos sete {diáconos}, ficamos com ele.
9 וְלוֹ הָיוּ אַרְבַּע בָּנוֹת בְּתוּלוֹת מִתְנַבְּאוֹת9 Tinha quatro filhas virgens que profetizavam.
10 וַיְהִי בִּהְיוֹתֵנוּ שָׁם יָמִים רַבִּים וַיֵּרֶד נָבִיא אֶחָד מִיהוּדָה וּשְׁמוֹ אֲגָבוֹס10 Já estávamos aí fazia alguns dias, quando chegou da Judéia um profeta, chamado Ágabo.
11 וַיָּבֹא אֶצְלֵנוּ וַיִּקַּח אֶת־אֵזוֹר פּוֹלוֹס וַיֶּאְסָר־בּוֹ אֶת־יָדָיו וְאֶת־רַגְלָיו וַיֹּאמֶר כֹּה אָמַר רוּחַ הַקֹּדֶשׁ כָּכָה יַאַסְרוּ הַיְּהוּדִים בִּירוּשָׁלַיִם אֶת־הָאִישׁ אֲשֶׁר־לוֹ הָאֵזוֹר הַזֶּה וְיַסְגִּירֻהוּ בִּידֵי הַגּוֹיִם11 Veio ter conosco, tomou o cinto de Paulo e, amarrando-se com ele pés e mãos, disse: Isto diz o Espírito Santo: assim os judeus em Jerusalém ligarão o homem a quem pertence este cinto e o entregarão às mãos dos pagãos.
12 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר שָׁמַעְנוּ אֶת־זֹאת וַנְּבַקֵּשׁ מִמֶּנּוּ אֲנַחְנוּ וְאַנְשֵׁי הַמָּקוֹם אֲשֶׁר לֹא־יַעֲלֶה יְרוּשָׁלָיִם12 A estas palavras, nós e os fiéis que eram daquele lugar, rogamos-lhe que não subisse a Jerusalém.
13 וַיַּעַן פּוֹלוֹס וַיֹּאמַר מַה־לָּכֶם אֲשֶׁר תִּבְכּוּ וַתִּשְׁבְּרוּ לְבָבִי כִּי־נָכוֹן אָנֹכִי לֹא־לְבַד לְהֵאָסֵר כִּי גַם־לָמוּת בִּירוּשָׁלַיִם עַל־שֵׁם יֵשׁוּעַ הָאָדוֹן13 Paulo, porém, respondeu: Por que chorais e me magoais o coração? Pois eu estou pronto não só a ser preso, mas também a morrer em Jerusalém pelo nome do Senhor Jesus.
14 וְלֹא־אָבָה שְׁמֹעַ וַנִּרֶף מִמֶּנּוּ לֵאמֹר רְצוֹן יְהוָֹה יֵעָשֶׂה14 Como não pudéssemos persuadi-lo, desistimos, dizendo: Faça-se a vontade do Senhor!
15 וְאַחֲרֵי הַיָּמִים הָאֵלֶּה נָשָׂאנוּ אֶת־כֵּלֵינוּ וַנַּעַל יְרוּשָׁלָיִם15 Depois desses dias, terminados os preparativos, subimos a Jerusalém.
16 וַיֵּלְכוּ אִתָּנוּ גַּם־תַּלְמִידִים מִקִּסְרִין וַיָּבִיאוּ אֹתָנוּ לָלוּן בְּבֵית־אִישׁ כִּתִּי וּשְׁמוֹ מְנָסוֹן וְהוּא תַּלְמִיד מִיָּמִים רַבִּים16 Foram também conosco alguns dos discípulos de Cesaréia, que nos levaram à casa de Menason de Chipre, um antigo discípulo em cuja casa nos devíamos hospedar.
17 וַיְהִי כְּבֹאֵנוּ יְרוּשָׁלָיִם וַיְקַבְּלוּ אֹתָנוּ הָאַחִים בְּשִׂמְחָה17 À nossa chegada em Jerusalém, os irmãos nos receberam com alegria.
18 וּמִמָּחֳרַת הַיּוֹם נִכְנַס פּוֹלוֹס עִמָּנוּ אֶל־יַעֲקֹב וַיָּבֹאוּ שָׁמָּה כָּל־הַזְּקֵנִים18 No dia seguinte, Paulo dirigiu-se conosco à casa de Tiago, onde todos os anciãos se reuniram.
19 וַיִּשְׁאָלֵם לְשָׁלוֹם וַיְסַפֵּר אַחַת לְאַחַת אֵת אֲשֶׁר עָשָׂה הָאֱלֹהִים לַגּוֹיִם בְּשֵׁרוּתוֹ19 Tendo-os saudado, contou-lhes uma por uma todas as coisas que Deus fizera entre os pagãos por seu ministério.
20 וַיִּשְׁמְעוּ וַיְהַלְלוּ אֶת־הָאֱלֹהִים וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו הִנְּךָ רֹאֶה אָחִינוּ כַּמָּה רִבְבוֹת יְהוּדִים בָּאוּ לְהַאֲמִין וְכֻלָּם מְקַנְּאִים לַתּוֹרָה20 Ouvindo isso, glorificaram a Deus e disseram a Paulo: Bem vês, irmão, quantos milhares de judeus abraçaram a fé sem abandonar seu zelo pela lei.
21 וְהֵם שָׁמְעוּ עָלֶיךָ שְׁמוּעָה כִּי תְלַמֵּד אֶת־כָּל־הַיְּהוּדִים אֲשֶׁר בְּקֶרֶב הַגּוֹיִם לָסוּר מִמּשֶׁה בְּאָמְרְךָ כִּי־אֵין עֲלֵיהֶם לָמוּל אֶת־בְּנֵיהֶם וְלָלֶכֶת בְּחֻקּוֹת הַתּוֹרָה21 Eles têm ouvido dizer de ti que ensinas os judeus, que vivem entre os gentios, a deixarem Moisés, dizendo que não devem circuncidar os seus filhos nem observar os costumes {mosaicos}.
22 וְעַתָּה מַה־לַּעֲשׂוֹת הִנֵּה הֵאָסֹף יֵאָסֵף הֲמוֹן הָעָם כִּי יִשְׁמְעוּ כִּי־בָאתָ22 Que se há de fazer? Sem dúvida, saberão de tua chegada.
23 לָכֵן עֲשֵׂה זֹאת אֵפוֹא אֲשֶׁר נֹאמַר אֵלֶיךָ23 Faze, pois, o que te vamos dizer. Temos aqui quatro homens que têm um voto.
24 הִנֵּה יֵשׁ אִתָּנוּ אַרְבָּעָה אֲנָשִׁים אֲשֶׁר נֶדֶר עֲלֵיהֶם אֹתָם קַח־לְךָ וְהִטָּהֵר אִתָּם וְשַׁלֵּם הַהוֹצָאוֹת בַּעֲדָם לְמַעַן אֲשֶׁר־יְגַלְּחוּ אֶת־רֹאשָׁם וְיָדְעוּ כֻלָּם כִּי־שְׁמוּעַת שָׁוְא שָׁמְעוּ עָלֶיךָ וְכִי־אַתָּה בְעַצְמְךָ מִתְהַלֵּךְ בְּחֻקּוֹת הַתּוֹרָה24 Toma-os contigo, faze com eles os ritos da purificação e paga por eles {a oferta obrigatória} para que rapem a cabeça. Então todos saberão que é falso quanto de ti ouviram, mas que também tu guardas a lei.
25 וְעַל־דְּבַר הַמַּאֲמִינִים בַּגּוֹיִם כָּתַבְנוּ וְגָזַרְנוּ אֲשֶׁר לֹא יִשְׁמְרוּ דָּבָר מֵאֵלֶּה רַק לְהִשָּׁמֵר מִזִּבְחֵי אֱלִילִים וּמִן־הַדָּם וּמִבְּשַׂר הַנֶּחֱנָק וּמִן־הַזְּנוּת25 Mas a respeito dos que creram dentre os gentios, já escrevemos, ordenando que se abstenham do que for sacrificado aos ídolos, do sangue, da carne sufocada e da fornicação.
26 וַיִּקַּח פּוֹלוֹס אֶת־הָאֲנָשִׁים וַיִּטָּהֵר אִתָּם וּמִמָּחֳרָת בָּא אֶל־הַמִּקְדָּשׁ וַיַּגֵּד כִּי־מָלְאוּ יְמֵי טָהֳרָתָם עַד כִּי־הָקְרַב קָרְבַּן כָּל־אֶחָד מֵהֶם26 Então Paulo acompanhou aqueles homens no dia seguinte e, purificando-se com eles, entrou no templo e fez aí uma declaração do termo do voto, findo o qual se devia oferecer um sacrifício a favor de cada um deles.
27 וַיְהִי כַּאֲשֶׁר קָרְבוּ שִׁבְעַת הַיָּמִים לִכְלוֹת וְהַיְּהוּדִים אֲשֶׁר מֵאַסְיָא רָאוּ אֹתוֹ בַּמִּקְדָּשׁ וַיְעוֹרְרוּ אֶת־כָּל־הֶהָמוֹן וַיִּשְׁלְחוּ־בוֹ אֶת־יְדֵיהֶם27 Ao fim dos sete dias, os judeus, vindos da Ásia, viram Paulo no templo e amotinaram todo o povo. Lançando-lhe as mãos,
28 וַיִּצְעֲקוּ לֵאמֹר אַנְשֵׁי יִשְׂרָאֵל עֲזֹרוּ זֶה הוּא הָאִישׁ הַמְלַמֵּד אֶת־כָּל־אָדָם אֲשֶׁר בְּכָל־הָאָרֶץ סָרָה עַל־הָעָם הַזֶּה וְעַל הַתּוֹרָה וְעַל הַמָּקוֹם הַזֶּה וְגַם־הֵבִיא אֶל־הַמִּקְדָּשׁ אֲנָשִׁים יְוָנִים וַיְחַלֵּל אֶת־הַמָּקוֹם הַקָּדוֹשׁ הַזֶּה28 gritavam: Ó judeus, valei-nos! Este é o homem que por toda parte prega a todos contra o povo, a lei e o templo. Além disso, introduziu até gregos no templo e profanou o lugar santo.
29 כִּי הָיוּ רֹאִים אֶת־טְרוֹפִימוֹס הָאֶפְסִי בָּעִיר אִתּוֹ וַיַּחְשְׁבוּ כִּי־פוֹלוֹס הֵבִיא אֹתוֹ אֶל־הַמִּקְדָּשׁ29 É que tinham visto Trófimo, de Éfeso, com ele na cidade, e pensavam que Paulo o tivesse introduzido no templo.
30 וַתֵּהֹם כָּל־הָעִיר וַיָּרָץ הָעָם וַיִּקָּבֵץ וַיֹּאחֲזוּ אֶת־פּוֹלוֹס וַיִּמְשְׁכֻהוּ אֶל־מִחוּץ לַמִּקְדָּשׁ וּפִתְאֹם סֻגְּרוּ הַדְּלָתוֹת30 Alvoroçou-se toda a cidade com grande ajuntamento de povo. Agarraram Paulo e arrastaram-no para fora do templo, cujas portas se fecharam imediatamente.
31 וְהֵמָּה מְבַקְשִׁים לַהֲמִיתוֹ וְהַשְּׁמוּעָה בָאָה אֶל־שַׂר הָאֶלֶף שֶׁל־הַגְּדוּד כִּי כָל־יְרוּשָׁלַיִם נָבוֹכָה31 Como quisessem matá-lo, o tribuno da coorte foi avisado de que toda Jerusalém estava amotinada.
32 וַיְמַהֵר וַיִּקַּח אִתּוֹ אַנְשֵׁי צָבָא וְשָׂרֵי מֵאוֹת וַיָּרָץ אֲלֵיהֶם וַיְהִי כִרְאוֹתָם אֶת־שַׂר הָאֶלֶף וְאֶת־אַנְשֵׁי הַצָּבָא וַיַּחְדְּלוּ מֵהַכּוֹת אֶת־פּוֹלוֹס32 Ele tomou logo soldados e oficiais e correu aos manifestantes. Estes, ao avistarem o tribuno e os saldados, cessaram de espancar Paulo.
33 וַיִּגַּשׁ שַׂר־הָאֶלֶף וַיַּחֲזֶק־בּוֹ וַיְצַו לְאָסְרוֹ בִנְחֻשְׁתָּיִם וַיִּשְׁאַל מִי הוּא־זֶה וּמֶה עָשָׂה33 Aproximando-se então o tribuno, prendeu-o e mandou acorrentá-lo com duas cadeias. Perguntou então quem era e o que havia feito.
34 וַיַּעֲנוּ מִן־הָעָם אֵלֶּה בְכֹה וְאֵלֶּה בְכֹה וְלֹא יָכֹל לָדַעַת מְאוּמָה אֶל־נָכוֹן מֵרֹב הַשָּׁאוֹן וַיְצַו לְהוֹלִיכוֹ אֶל־הַמְצָד34 Na multidão todos gritavam de tal modo que, não podendo apurar a verdade por causa do tumulto, mandou que fosse recolhido à cidadela.
35 וַיְהִי כְּבוֹאוֹ עַד־הַמַּעֲלוֹת וַיִּשָּׂאֻהוּ אַנְשֵׁי הַצָּבָא מִפְּנֵי חֲמַת הָעָם35 Quando Paulo chegou às escadas, foi carregado pelos soldados, por causa do furor da multidão.
36 כִּי־עַם רָב הֹלֵךְ אַחֲרָיו וְהֵם צֹעֲקִים וְאֹמְרִים הָסֵר אֹתוֹ36 O povo o seguia em massa dizendo aos gritos: À morte
37 וַיְהִי טֶרֶם הוּבָא פּוֹלוֹס אֶל־הַמְצָד אָמַר אֶל־שַׂר הָאֶלֶף הֲתַנִּיחַ לִי לְדַבֵּר אֵלֶיךָ דָּבָר וַיֹּאמֶר הֲיָדַעְתָּ יְוָנִית37 Quando estava para ser introduzido na fortaleza, Paulo perguntou ao tribuno: É-me permitido dizer duas palavras? Este respondeu: Sabes o grego!
38 הַאִם־אֵינְךָ הַמִּצְרִי אֲשֶׁר לִפְנֵי הַיָּמִים הָאֵלֶּה הֵעִיר מֶרֶד וְהוֹצִיא הַמִּדְבָּרָה אַרְבַּעַת אֲלָפִים אַנְשֵׁי דָמִים38 Não és tu, portanto, aquele egípcio que há tempos levantou um tumulto e conduziu ao deserto quatro mil extremistas?
39 וַיֹּאמֶר פּוֹלוֹס אִישׁ יְהוּדִי אָנֹכִי מִטַּרְסוֹס בֶּן־עִיר קִילִיקְיָא אֲשֶׁר אֵינֶנָּה בְלִי־שֵׁם וְעַתָּה אֶשְׁאֲלָה מֵאִתְּךָ הַנִּיחָה לִּי לְדַבֵּר אֶל־הָעָם39 Paulo replicou: Eu sou judeu, natural de Tarso, na Cilícia, cidadão dessa ilustre cidade. Mas rogo-te que me permitas falar ao povo.
40 וַיַּנַּח לוֹ וַיַּעֲמֹד פּוֹלוֹס עַל־הַמַּעֲלוֹת הֵנִיף יָדוֹ אֶל־הָעָם וַתְּהִי דְּמָמָה רַבָּה וַיְדַבֵּר בְּלָשׁוֹן עִבְרִית וַיֹּאמַר40 O tribuno lho permitiu. Paulo, em pé nos degraus, acenou ao povo com a mão e se fez um grande silêncio. Falou em língua hebraica do seguinte modo: