1 וַיִּגְּשׁוּ הַפְּרוּשִׁים וְהַצַּדּוּקִים לְנַסּוֹתוֹ וַיִּשְׁאֲלוּ מֵאִתּוֹ לְהַרְאוֹתָם אוֹת מִן הַשָּׁמָיִם | 1 Et accesserunt ad eum pharisæi et sadducæi tentantes : et rogaverunt eum ut signum de cælo ostenderet eis. |
2 וַיַּעַן וַיֹּאמֶר לָהֶם בָּעֶרֶב תֹּאמְרוּ יוֹם־צַח יִהְיֶה כִּי אָדְמוּ הַשָּׁמָיִם | 2 At ille respondens, ait illis : Facto vespere dicitis : Serenum erit, rubicundum est enim cælum. |
3 וּבַבֹּקֶר תֹּאמְרוּ הַיּוֹם סַעַר כִּי־אָדְמוּ וְהִתְקַדְּרוּ הַשָּׁמָיִם חֲנֵפִים אַתֶּם אֶת־פְּנֵי הַשָּׁמַיִם יְדַעְתֶּם לִבְחֹן וְאֹתוֹת הָעִתִּים לֹא תוּכָלוּ | 3 Et mane : Hodie tempestas, rutilat enim triste cælum. |
4 דּוֹר רַע וּמְנָאֵף בִּקֶּשׁ־לוֹ אוֹת וְאוֹת לֹא יִנָּתֶן־לוֹ בִּלְתִּי אִם־אוֹת יוֹנָה הַנָּבִיא וַיַּעַזְבֵם וַיֵּלֵךְ לוֹ | 4 Faciem ergo cæli dijudicare nostis : signa autem temporum non potestis scire ? Generatio mala et adultera signum quærit : et signum non dabitur ei, nisi signum Jonæ prophetæ. Et relictis illis, abiit.
|
5 וּכְבוֹא הַתַּלְמִידִים אֶל־עֵבֶר הַיָּם שָׁכְחוּ לָקַחַת אִתָּם לָחֶם | 5 Et cum venissent discipuli ejus trans fretum, obliti sunt panes accipere. |
6 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אֲלֵיהֶם רְאוּ וְהִשָּׁמְרוּ לָכֶם מִשְּׂאֹר הַפְּרוּשִׁים וְהַצַּדּוּקִים | 6 Qui dixit illis : Intuemini, et cavete a fermento pharisæorum et sadducæorum. |
7 וַיַּחְשְׁבוּ בִּלְבָבָם לֵאמֹר כִּי לֹא־לָקַחְנוּ אִתָּנוּ לָחֶם | 7 At illi cogitabant intra se dicentes : Quia panes non accepimus. |
8 וַיֵּדַע יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם קְטַנֵּי הָאֱמוּנָה מַה־תַּחְשְׁבוּ בִּלְבַבְכֶם כִּי לֹא־לְקַחְתֶּם אִתְּכֶם לָחֶם | 8 Sciens autem Jesus, dixit : Quid cogitatis intra vos modicæ fidei, quia panes non habetis ? |
9 הַעוֹד לֹא תַשְׂכִּילוּ וְלֹא תִזְכְּרוּ אֶת־חֲמֵשֶׁת כִּכְּרוֹת־הַלֶּחֶם לַחֲמֵשֶׁת אַלְפֵי־אִישׁ וְכַמָּה סַלִּים נְשָׂאתֶם | 9 Nondum intelligitis, neque recordamini quinque panum in quinque millia hominum, et quot cophinos sumpsistis ? |
10 וְאֶת־שֶׁבַע כִּכְּרוֹת לֶחֶם לְאַרְבַּעַת אַלְפֵי אִישׁ וְכַמָּה דוּדִים נְשָׂאתֶם | 10 neque septem panum in quatuor millia hominum, et quot sportas sumpsistis ? |
11 אֵיךְ לֹא תָבִינוּ כִּי לֹא עַל־הַלֶּחֶם אָמַרְתִּי אֲלֵיכֶם הִשָּׁמְרוּ לָכֶם מִשְּׂאֹר הַפְּרוּשִׁים וְהַצַּדּוּקִים | 11 Quare non intelligitis, quia non de pane dixi vobis : Cavete a fermento pharisæorum et sadducæorum ? |
12 אָז הֵבִינוּ כִּי לֹא אָמַר לְהִשָּׁמֵר מִשְּׂאֹר הַלֶּחֶם כִּי אִם־מִלִּמּוּד הַפְּרוּשִׁים וְהַצַּדּוּקִים | 12 Tunc intellexerunt quia non dixerit cavendum a fermento panum, sed a doctrina pharisæorum et sadducæorum.
|
13 וַיְהִי כְּבוֹא יֵשׁוּעַ אֶל־גְּלִילוֹת קִיסְרִין שֶׁל־פִילִפּוֹס וַיִּשְׁאַל אֶת־תַּלְמִידָיו לֵאמֹר מָה־אֹמְרִים הָאֲנָשִׁים עָלַי מִי הוּא בֶּן־הָאָדָם | 13 Venit autem Jesus in partes Cæsareæ Philippi : et interrogabat discipulos suos, dicens : Quem dicunt homines esse Filium hominis ? |
14 וַיֹּאמְרוּ יֵשׁ אֹמְרִים יוֹחָנָן הַמַּטְבִּיל הוּא וַאֲחֵרִים אֹמְרִים אֵלִיָּהוּ וְיֵשׁ אֹמְרִים יִרְמְיָהוּ אוֹ אֶחָד מִן־הַנְּבִיאִים | 14 At illi dixerunt : Alii Joannem Baptistam, alii autem Eliam, alii vero Jeremiam, aut unum ex prophetis. |
15 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם וְאַתֶּם מַה־תֹּאמְרוּ מִי אָנִי | 15 Dicit illis Jesus : Vos autem, quem me esse dicitis ? |
16 וַיַּעַן שִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס וַיֹּאמַר אַתָּה הוּא הַמָּשִׁיחַ בֶּן־אֱלֹהִים חַיִּים | 16 Respondens Simon Petrus dixit : Tu es Christus, Filius Dei vivi. |
17 וַיַּעַן וַיֹּאמֶר אֵלָיו אַשְׁרֶיךָ שִׁמְעוֹן בַּר־יוֹנָה כִּי־בָשָׂר וָדָם לֹא גִלָּה־לְךָ אֶת־זֹאת כִּי אִם־אָבִי שֶׁבַּשָּׁמָיִם | 17 Respondens autem Jesus, dixit ei : Beatus es Simon Bar Jona : quia caro et sanguis non revelavit tibi, sed Pater meus, qui in cælis est. |
18 וְאַף־אֲנִי אֹמֵר אֵלֶיךָ כִּי אַתָּה פֶּטְרוֹס וְעַל־הַסֶּלַע הַזֶּה אֶבְנֶה אֶת־קְהִלָּתִי וְשַׁעֲרֵי שְׁאוֹל לֹא יִגְבְּרוּ עָלֶיהָ | 18 Et ego dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificabo Ecclesiam meam, et portæ inferi non prævalebunt adversus eam. |
19 וְאֶתֵּן לְךָ אֶת־מַפְתְּחוֹת מַלְכוּת הַשָּׁמָיִם וְכָל־אֲשֶׁר תֶּאֱסֹר עַל־הָאָרֶץ אָסוּר יִהְיֶה בַּשָּׁמַיִם וְכָל־אֲשֶׁר תַּתִּיר עַל־הָאָרֶץ מֻתָּר יִהְיֶה בַּשָּׁמָיִם | 19 Et tibi dabo claves regni cælorum. Et quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum et in cælis : et quodcumque solveris super terram, erit solutum et in cælis. |
20 אָז צִוָּה אֶת־הַתַּלְמִידִים בִּגְעָרָה לְבִלְתִּי הַגִּיד לְאִישׁ כִּי הוּא יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ | 20 Tunc præcepit discipulis suis ut nemini dicerent quia ipse esset Jesus Christus.
|
21 מִן־הָעֵת הַהִיא הֵחֵל יֵשׁוּעַ לְהוֹרוֹת אֶת־תַּלְמִידָיו שֶׁהוּא צָרִיךְ לָלֶכֶת יְרוּשָׁלָיִם וִיעֻנֶּה הַרְבֵּה בִּידֵי הַזְּקֵנִים וְהַכֹּהֲנִים הַגְּדוֹלִים וְהַסּוֹפְרִים וְיֵהָרֵג וּבַיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי קוֹם יָקוּם | 21 Exinde cœpit Jesus ostendere discipulis suis, quia oporteret eum ire Jerosolymam, et multa pati a senioribus, et scribis, et principibus sacerdotum, et occidi, et tertia die resurgere. |
22 וַיִּקָּחֵהוּ פֶטְרוֹס וַיָּחֶל לִגְעָר־בּוֹ לֵאמֹר חָלִילָה לְךָ אֲדֹנִי אַל־יְהִי־לְךָ כָּזֹאת | 22 Et assumens eum Petrus, cœpit increpare illum dicens : Absit a te, Domine : non erit tibi hoc. |
23 וַיִּפֶן וַיֹּאמֶר לְפֶטְרוֹס סוּר מֵעָלַי הַשָּׂטָן לְמִכְשׁוֹל אַתָּה לִי כִּי אֵין־לִבְּךָ לְדִבְרֵי אֱלֹהִים כִּי אִם־לְדִבְרֵי בְּנֵי־אָדָם | 23 Qui conversus, dixit Petro : Vade post me Satana, scandalum es mihi : quia non sapis ea quæ Dei sunt, sed ea quæ hominum. |
24 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אֶל־תַּלְמִידָיו אִישׁ כִּי־יַחְפֹּץ לָלֶכֶת אַחֲרַי יְכַחֵשׁ בְּנַפְשׁוֹ וְנָשָׂא אֶת־צְלָבוֹ וְהָלַךְ אַחֲרָי | 24 Tunc Jesus dixit discipulis suis : Si quis vult post me venire, abneget semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me. |
25 כִּי כָּל־אֲשֶׁר יַחְפֹּץ לְהוֹשִׁיעַ אֶת־נַפְשׁוֹ תֹּאבַד נַפְשׁוֹ מִמֶּנּוּ וְכֹל אֲשֶׁר תֹּאבַד־לוֹ נַפְשׁוֹ לְמַעֲנִי הוּא יִמְצָאֶנָּה | 25 Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam : qui autem perdiderit animam suam propter me, inveniet eam. |
26 כִּי מַה־יּוֹעִיל הָאָדָם כִּי־יִקְנֶה אֶת־כָּל־הָעוֹלָם וְנַפְשׁוֹ תִּשָּׁחֵת אוֹ מַה־יִּתֵּן הָאָדָם פִּדְיוֹן נַפְשׁוֹ | 26 Quid enim prodest homini, si mundum universum lucretur, animæ vero suæ detrimentum patiatur ? aut quam dabit homo commutationem pro anima sua ? |
27 כִּי עָתִיד בֶּן־הָאָדָם לָבוֹא בִּכְבוֹד אָבִיו עִם־מַלְאָכָיו וְאָז יְשַׁלֵּם לְכָל־אִישׁ כְּמַעֲשֵׂהוּ | 27 Filius enim hominis venturus est in gloria Patris sui cum angelis suis : et tunc reddet unicuique secundum opera ejus. |
28 אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם כִּי יֵשׁ מִן־הָעֹמְדִים פֹּה אֲשֶׁר לֹא־יִטְעֲמוּ מָוֶת עַד כִּי־יִרְאוּ אֶת־בֶּן־הָאָדָם בָּא בְּמַלְכוּתוֹ | 28 Amen dico vobis, sunt quidam de hic stantibus, qui non gustabunt mortem, donec videant Filium hominis venientem in regno suo. |