Joel (יואל) - Gioele 32

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	LXX
1 הֵן לְצֶדֶק יִמְלָךְ־מֶלֶךְ וּלְשָׂרִים לְמִשְׁפָּט יָשֹׂרוּ	1 ιδου γαρ βασιλευς δικαιος βασιλευσει και αρχοντες μετα κρισεως αρξουσιν
2 וְהָיָה־אִישׁ כְּמַחֲבֵא־רוּחַ וְסֵתֶר זָרֶם כְּפַלְגֵי־מַיִם בְּצָיֹון כְּצֵל סֶלַע־כָּבֵד בְּאֶרֶץ עֲיֵפָה	2 και εσται ο ανθρωπος κρυπτων τους λογους αυτου και κρυβησεται ως αφ' υδατος φερομενου και φανησεται εν σιων ως ποταμος φερομενος ενδοξος εν γη διψωση
3 וְלֹא תִשְׁעֶינָה עֵינֵי רֹאִים וְאָזְנֵי שֹׁמְעִים תִּקְשַׁבְנָה	3 και ουκετι εσονται πεποιθοτες επ' ανθρωποις αλλα τα ωτα δωσουσιν ακουειν
4 וּלְבַב נִמְהָרִים יָבִין לָדָעַת וּלְשֹׁון עִלְּגִים תְּמַהֵר לְדַבֵּר צָחֹות	4 και η καρδια των ασθενουντων προσεξει του ακουειν και αι γλωσσαι αι ψελλιζουσαι ταχυ μαθησονται λαλειν ειρηνην
5 לֹא־יִקָּרֵא עֹוד לְנָבָל נָדִיב וּלְכִילַי לֹא יֵאָמֵר שֹׁועַ	5 και ουκετι μη ειπωσιν τω μωρω αρχειν και ουκετι μη ειπωσιν οι υπηρεται σου σιγα
6 כִּי נָבָל נְבָלָה יְדַבֵּר וְלִבֹּו יַעֲשֶׂה־אָוֶן לַעֲשֹׂות חֹנֶף וּלְדַבֵּר אֶל־יְהוָה תֹּועָה לְהָרִיק נֶפֶשׁ רָעֵב וּמַשְׁקֶה צָמֵא יַחְסִיר	6 ο γαρ μωρος μωρα λαλησει και η καρδια αυτου ματαια νοησει του συντελειν ανομα και λαλειν προς κυριον πλανησιν του διασπειραι ψυχας πεινωσας και τας ψυχας τας διψωσας κενας ποιησαι
7 וְכֵלַי כֵּלָיו רָעִים הוּא זִמֹּות יָעָץ לְחַבֵּל [עֲנָוִים כ] (עֲנִיִּים ק) בְּאִמְרֵי־שֶׁקֶר וּבְדַבֵּר אֶבְיֹון מִשְׁפָּט	7 η γαρ βουλη των πονηρων ανομα βουλευσεται καταφθειραι ταπεινους εν λογοις αδικοις και διασκεδασαι λογους ταπεινων εν κρισει
8 וְנָדִיב נְדִיבֹות יָעָץ וְהוּא עַל־נְדִיבֹות יָקוּם׃ פ	8 οι δε ευσεβεις συνετα εβουλευσαντο και αυτη η βουλη μενει
9 נָשִׁים שַׁאֲנַנֹּות קֹמְנָה שְׁמַעְנָה קֹולִי בָּנֹות בֹּטחֹות הַאְזֵנָּה אִמְרָתִי	9 γυναικες πλουσιαι αναστητε και ακουσατε της φωνης μου θυγατερες εν ελπιδι ακουσατε τους λογους μου
10 יָמִים עַל־שָׁנָה תִּרְגַּזְנָה בֹּטְחֹות כִּי כָּלָה בָצִיר אֹסֶף בְּלִי יָבֹוא	10 ημερας ενιαυτου μνειαν ποιησασθε εν οδυνη μετ' ελπιδος ανηλωται ο τρυγητος πεπαυται ο σπορος και ουκετι μη ελθη
11 חִרְדוּ שַׁאֲנַנֹּות רְגָזָה בֹּטְחֹות פְּשֹׁטָה וְעֹרָה וַחֲגֹורָה עַל־חֲלָצָיִם	11 εκστητε λυπηθητε αι πεποιθυιαι εκδυσασθε γυμναι γενεσθε περιζωσασθε σακκους τας οσφυας
12 עַל־שָׁדַיִם סֹפְדִים עַל־שְׂדֵי־חֶמֶד עַל־גֶּפֶן פֹּרִיָּה	12 και επι των μαστων κοπτεσθε απο αγρου επιθυμηματος και αμπελου γενηματος
13 עַל אַדְמַת עַמִּי קֹוץ שָׁמִיר תַּעֲלֶה כִּי עַל־כָּל־בָּתֵּי מָשֹׂושׂ קִרְיָה עַלִּיזָה	13 η γη του λαου μου ακανθα και χορτος αναβησεται και εκ πασης οικιας ευφροσυνη αρθησεται πολις πλουσια
14 כִּי־אַרְמֹון נֻטָּשׁ הֲמֹון עִיר עֻזָּב עֹפֶל וָבַחַן הָיָה בְעַד מְעָרֹות עַד־עֹולָם מְשֹׂושׂ פְּרָאִים מִרְעֵה עֲדָרִים	14 οικοι εγκαταλελειμμενοι πλουτον πολεως και οικους επιθυμητους αφησουσιν και εσονται αι κωμαι σπηλαια εως του αιωνος ευφροσυνη ονων αγριων βοσκηματα ποιμενων
15 עַד־יֵעָרֶה עָלֵינוּ רוּחַ מִמָּרֹום וְהָיָה מִדְבָּר לַכַּרְמֶל [וְכַרְמֶל כ] (וְהַכַּרְמֶל ק) לַיַּעַר יֵחָשֵׁב	15 εως αν επελθη εφ' υμας πνευμα αφ' υψηλου και εσται ερημος ο χερμελ και ο χερμελ εις δρυμον λογισθησεται
16 וְשָׁכַן בַּמִּדְבָּר מִשְׁפָּט וּצְדָקָה בַּכַּרְמֶל תֵּשֵׁב	16 και αναπαυσεται εν τη ερημω κριμα και δικαιοσυνη εν τω καρμηλω κατοικησει
17 וְהָיָה מַעֲשֵׂה הַצְּדָקָה שָׁלֹום וַעֲבֹדַת הַצְּדָקָה הַשְׁקֵט וָבֶטַח עַד־עֹולָם	17 και εσται τα εργα της δικαιοσυνης ειρηνη και κρατησει η δικαιοσυνη αναπαυσιν και πεποιθοτες εως του αιωνος
18 וְיָשַׁב עַמִּי בִּנְוֵה שָׁלֹום וּבְמִשְׁכְּנֹות מִבְטַחִים וּבִמְנוּחֹת שַׁאֲנַנֹּות	18 και κατοικησει ο λαος αυτου εν πολει ειρηνης και ενοικησει πεποιθως και αναπαυσονται μετα πλουτου
19 וּבָרַד בְּרֶדֶת הַיָּעַר וּבַשִּׁפְלָה תִּשְׁפַּל הָעִיר	19 η δε χαλαζα εαν καταβη ουκ εφ' υμας ηξει και εσονται οι ενοικουντες εν τοις δρυμοις πεποιθοτες ως οι εν τη πεδινη
20 אַשְׁרֵיכֶם זֹרְעֵי עַל־כָּל־מָיִם מְשַׁלְּחֵי רֶגֶל־הַשֹּׁור וְהַחֲמֹור׃ ס	20 μακαριοι οι σπειροντες επι παν υδωρ ου βους και ονος πατει