Isaiah (ישעיה) - Isaia 69
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | NOVA VULGATA |
---|---|
1 לַמְנַצֵּחַ עַל־שֹׁושַׁנִּים לְדָוִד | 1 Magistro chori. Secundum " Lilia... ". David. |
2 הֹושִׁיעֵנִי אֱלֹהִים כִּי בָאוּ מַיִם עַד־נָפֶשׁ | 2 Salvum me fac, Deus, quoniam venerunt aquae usque ad guttur meum. |
3 טָבַעְתִּי ׀ בִּיוֵן מְצוּלָה וְאֵין מָעֳמָד בָּאתִי בְמַעֲמַקֵּי־מַיִם וְשִׁבֹּלֶת שְׁטָפָתְנִי | 3 Infixus sum in limo profundi, et non est substantia; veni in profunda aquarum, et fluctus demersit me. |
4 יָגַעְתִּי בְקָרְאִי נִחַר גְּרֹונִי כָּלוּ עֵינַי מְיַחֵל לֵאלֹהָי | 4 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum. |
5 רַבּוּ ׀ מִשַּׂעֲרֹות רֹאשִׁי שֹׂנְאַי חִנָּם עָצְמוּ מַצְמִיתַי אֹיְבַי שֶׁקֶר אֲשֶׁר לֹא־גָזַלְתִּי אָז אָשִׁיב | 5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei, qui oderunt me gratis. Confortati sunt, qui persecuti sunt me inimici mei mendaces; quae non rapui, tunc exsolvebam. |
6 אֱלֹהִים אַתָּה יָדַעְתָּ לְאִוַּלְתִּי וְאַשְׁמֹותַי מִמְּךָ לֹא־נִכְחָדוּ | 6 Deus, tu scis insipientiam meam, et delicta mea a te non sunt abscondita. |
7 אַל־יֵבֹשׁוּ בִי ׀ קֹוֶיךָ אֲדֹנָי יְהוִה צְבָאֹות אַל־יִכָּלְמוּ בִי מְבַקְשֶׁיךָ אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל | 7 Non erubescant in me, qui exspectant te, Domine, Domine virtutum. Non confundantur super me, qui quaerunt te, Deus Israel. |
8 כִּי־עָלֶיךָ נָשָׂאתִי חֶרְפָּה כִּסְּתָה כְלִמָּה פָנָי | 8 Quoniam propter te sustinui opprobrium, operuit confusio faciem meam; |
9 מוּזָר הָיִיתִי לְאֶחָי וְנָכְרִי לִבְנֵי אִמִּי | 9 extraneus factus sum fratribus meis et peregrinus filiis matris meae. |
10 כִּי־קִנְאַת בֵּיתְךָ אֲכָלָתְנִי וְחֶרְפֹּות חֹורְפֶיךָ נָפְלוּ עָלָי | 10 Quoniam zelus domus tuae comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me. |
11 וָאֶבְכֶּה בַצֹּום נַפְשִׁי וַתְּהִי לַחֲרָפֹות לִי | 11 Et flevi in ieiunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi. |
12 וָאֶתְּנָה לְבוּשִׁי שָׂק וָאֱהִי לָהֶם לְמָשָׁל | 12 Et posui vestimentum meum cilicium, et factus sum illis in parabolam. |
13 יָשִׂיחוּ בִי יֹשְׁבֵי שָׁעַר וּנְגִינֹות שֹׁותֵי שֵׁכָר | 13 Adversum me loquebantur, qui sedebant in porta, et in me canebant, qui bibebant vinum. |
14 וַאֲנִי תְפִלָּתִי־לְךָ ׀ יְהוָה עֵת רָצֹון אֱלֹהִים בְּרָב־חַסְדֶּךָ עֲנֵנִי בֶּאֱמֶת יִשְׁעֶךָ | 14 Ego vero orationem meam ad te, Domine, in tempore beneplaciti, Deus. In multitudine misericordiae tuae exaudi me, in veritate salutis tuae. |
15 הַצִּילֵנִי מִטִּיט וְאַל־אֶטְבָּעָה אִנָּצְלָה מִשֹּׂנְאַי וּמִמַּעֲמַקֵּי־מָיִם | 15 Eripe me de luto, ut non infigar, eripiar ab iis, qui oderunt me, et de profundis aquarum. |
16 אַל־תִּשְׁטְפֵנִי ׀ שִׁבֹּלֶת מַיִם וְאַל־תִּבְלָעֵנִי מְצוּלָה וְאַל־תֶּאְטַר־עָלַי בְּאֵר פִּיהָ | 16 Non me demergat fluctus aquarum, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum. |
17 עֲנֵנִי יְהוָה כִּי־טֹוב חַסְדֶּךָ כְּרֹב רַחֲמֶיךָ פְּנֵה אֵלָי | 17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me. |
18 וְאַל־תַּסְתֵּר פָּנֶיךָ מֵעַבְדֶּךָ כִּי־צַר־לִי מַהֵר עֲנֵנִי | 18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; quoniam tribulor, velociter exaudi me. |
19 קָרְבָה אֶל־נַפְשִׁי גְאָלָהּ לְמַעַן אֹיְבַי פְּדֵנִי | 19 Accede ad animam meam, vindica eam, propter inimicos meos redime me. |
20 אַתָּה יָדַעְתָּ חֶרְפָּתִי וּבָשְׁתִּי וּכְלִמָּתִי נֶגְדְּךָ כָּל־צֹורְרָי | 20 Tu scis opprobrium meum et confusionem meam et reverentiam meam. - In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me; |
21 חֶרְפָּה ׀ שָׁבְרָה לִבִּי וָאָנוּשָׁה וָאֲקַוֶּה לָנוּד וָאַיִן וְלַמְנַחֲמִים וְלֹא מָצָאתִי | 21 opprobrium contrivit cor meum, et elangui. Et sustinui, qui simul contristaretur, et non fuit, et qui consolaretur, et non inveni. |
22 וַיִּתְּנוּ בְּבָרוּתִי רֹאשׁ וְלִצְמָאִי יַשְׁקוּנִי חֹמֶץ | 22 Et dederunt in escam meam fel et in siti mea potaverunt me aceto. |
23 יְהִי־שֻׁלְחָנָם לִפְנֵיהֶם לְפָח וְלִשְׁלֹומִים לְמֹוקֵשׁ | 23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum et in retributiones et in scandalum. |
24 תֶּחְשַׁכְנָה עֵינֵיהֶם מֵרְאֹות וּמָתְנֵיהֶם תָּמִיד הַמְעַד | 24 Obscurentur oculi eorum, ne videant, et lumbos eorum semper infirma. |
25 שְׁפָךְ־עֲלֵיהֶם זַעְמֶךָ וַחֲרֹון אַפְּךָ יַשִּׂיגֵם | 25 Effunde super eos iram tuam, et furor irae tuae comprehendat eos. |
26 תְּהִי־טִירָתָם נְשַׁמָּה בְּאָהֳלֵיהֶם אַל־יְהִי יֹשֵׁב | 26 Fiat commoratio eorum deserta, et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet. |
27 כִּי־אַתָּה אֲשֶׁר־הִכִּיתָ רָדָפוּ וְאֶל־מַכְאֹוב חֲלָלֶיךָ יְסַפֵּרוּ | 27 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt, et super dolorem eius, quem vulnerasti, addiderunt. |
28 תְּנָה־עָוֹן עַל־עֲוֹנָם וְאַל־יָבֹאוּ בְּצִדְקָתֶךָ | 28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, et non veniant ad iustitiam tuam. |
29 יִמָּחוּ מִסֵּפֶר חַיִּים וְעִם צַדִּיקִים אַל־יִכָּתֵבוּ | 29 Deleantur de libro viventium et cum iustis non scribantur. |
30 וַאֲנִי עָנִי וְכֹואֵב יְשׁוּעָתְךָ אֱלֹהִים תְּשַׂגְּבֵנִי | 30 Ego autem sum pauper et dolens; salus tua, Deus, suscipit me. |
31 אֲהַלְלָה שֵׁם־אֱלֹהִים בְּשִׁיר וַאֲגַדְּלֶנּוּ בְתֹודָה | 31 Laudabo nomen Dei cum cantico et magnificabo eum in laude. |
32 וְתִיטַב לַיהוָה מִשֹּׁור פָּר מַקְרִן מַפְרִיס | 32 Et placebit Domino super taurum, super vitulum cornua producentem et ungulas. |
33 רָאוּ עֲנָוִים יִשְׂמָחוּ דֹּרְשֵׁי אֱלֹהִים וִיחִי לְבַבְכֶם | 33 Videant humiles et laetentur; quaerite Deum, et vivet cor vestrum, |
34 כִּי־שֹׁמֵעַ אֶל־אֶבְיֹונִים יְהוָה וְאֶת־אֲסִירָיו לֹא בָזָה | 34 quoniam exaudivit pauperes Dominus et vinctos suos non despexit. |
35 יְהַלְלוּהוּ שָׁמַיִם וָאָרֶץ יַמִּים וְכָל־רֹמֵשׂ בָּם | 35 Laudent illum caeli et terra, maria et omnia reptilia in eis. |
36 כִּי אֱלֹהִים ׀ יֹושִׁיעַ צִיֹּון וְיִבְנֶה עָרֵי יְהוּדָה וְיָשְׁבוּ ם וִירֵשׁוּהָ | 36 Quoniam Deus salvam faciet Sion et aedificabit civitates Iudae; et inhabitabunt ibi et possidebunt eam. |
37 וְזֶרַע עֲבָדָיו יִנְחָלוּהָ וְאֹהֲבֵי מֹו יִשְׁכְּנוּ־בָהּ | 37 Et semen servorum eius hereditabunt eam; et, qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea. |