Shir ha-Shirim (שיר השירים ) - Cantico dei Cantici 10

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 נָקְטָה נַפְשִׁי בְּחַיָּי אֶעֶזְבָה עָלַי שִׂיחִי אֲדַבְּרָה בְּמַר נַפְשִׁי	1 قد كرهت نفسي حياتي. اسيب شكواي. اتكلم في مرارة نفسي
2 אֹמַר אֶל־אֱלֹוהַּ אַל־תַּרְשִׁיעֵנִי הֹודִיעֵנִי עַל מַה־תְּרִיבֵנִי	2 قائلا لله لا تستذنبني. فهمني لماذا تخاصمني.
3 הֲטֹוב לְךָ ׀ כִּי־תַעֲשֹׁק כִּי־תִמְאַס יְגִיעַ כַּפֶּיךָ וְעַל־עֲצַת רְשָׁעִים הֹופָעְתָּ	3 احسن عندك ان تظلم ان ترذل عمل يديك وتشرق على مشورة الاشرار.
4 הַעֵינֵי בָשָׂר לָךְ אִם־כִּרְאֹות אֱנֹושׁ תִּרְאֶה	4 ألك عينا بشر ام كنظر الانسان تنظر.
5 הֲכִימֵי אֱנֹושׁ יָמֶיךָ אִםשְׁ־נֹותֶיךָ כִּימֵי גָבֶר	5 أأيامك كايام الانسان ام سنوك كايام الرجل
6 כִּי־תְבַקֵּשׁ לַעֲוֹנִי וּלְחַטָּאתִי תִדְרֹושׁ	6 حتى تبحث عن اثمي وتفتش على خطيتي.
7 עַל־דַּעְתְּךָ כִּי־לֹא אֶרְשָׁע וְאֵין מִיָּדְךָ מַצִּיל	7 في علمك اني لست مذنبا ولا منقذ من يدك
8 יָדֶיךָ עִצְּבוּנִי וַיַּעֲשׂוּנִי יַחַד סָבִיב וַתְּבַלְּעֵנִי	8 يداك كوّنتاني وصنعتاني كلي جميعا. أفتبتلعني.
9 זְכָר־נָא כִּי־כַחֹמֶר עֲשִׂיתָנִי וְאֶל־עָפָר תְּשִׁיבֵנִי	9 اذكر انك جبلتني كالطين. أفتعيدني الى التراب.
10 הֲלֹא כֶחָלָב תַּתִּיכֵנִי וְכַגְּבִנָּה תַּקְפִּיאֵנִי	10 ألم تصبّني كاللبن وخثّرتني كالجبن.
11 עֹור וּבָשָׂר תַּלְבִּישֵׁנִי וּבַעֲצָמֹות וְגִידִים תְּסֹכְכֵנִי	11 كسوتني جلدا ولحما فنسجتني بعظام وعصب.
12 חַיִּים וָחֶסֶד עָשִׂיתָ עִמָּדִי וּפְקֻדָּתְךָ שָׁמְרָה רוּחִי	12 منحتني حياة ورحمة وحفظت عنايتك روحي.
13 וְאֵלֶּה צָפַנְתָּ בִלְבָבֶךָ יָדַעְתִּי כִּי־זֹאת עִמָּךְ	13 لكنك كتمت هذه في قلبك. علمت ان هذا عندك.
14 אִם־חָטָאתִי וּשְׁמַרְתָּנִי וּמֵעֲוֹנִי לֹא תְנַקֵּנִי	14 ان اخطأت تلاحظني ولا تبرئني من اثمي.
15 אִם־רָשַׁעְתִּי אַלְלַי לִי וְצָדַקְתִּי לֹא־אֶשָּׂא רֹאשִׁי שְׂבַע קָלֹון וּרְאֵה עָנְיִי	15 ان اذنبت فويل لي. وان تبررت لا ارفع راسي. اني شبعان هوانا وناظر مذلتي.
16 וְיִגְאֶה כַּשַּׁחַל תְּצוּדֵנִי וְתָשֹׁב תִּתְפַּלָּא־בִי	16 وان ارتفع تصطادني كاسد ثم تعود وتتجبر عليّ.
17 תְּחַדֵּשׁ עֵדֶיךָ ׀ נֶגְדִּי וְתֶרֶב כַּעַשְׂךָ עִמָּדִי חֲלִיפֹות וְצָבָא עִמִּי	17 تجدد شهودك تجاهي وتزيد غضبك عليّ. نوب وجيش ضدي
18 וְלָמָּה מֵרֶחֶם הֹצֵאתָנִי אֶגְוַע וְעַיִן לֹא־תִרְאֵנִי	18 فلماذا اخرجتني من الرحم. كنت قد اسلمت الروح ولم ترني عين
19 כַּאֲשֶׁר לֹא־הָיִיתִי אֶהְיֶה מִבֶּטֶן לַקֶּבֶר אוּבָל	19 فكنت كاني لم اكن فأقاد من الرحم الى القبر.
20 הֲלֹא־מְעַט יָמַי [יֶחְדָּל כ] (וַחֲדָל ק) [יָשִׁית כ] (וְשִׁית ק) מִמֶּנִּי וְאַבְלִיגָה מְּעָט	20 أليست ايامي قليلة. اترك. كف عني فاتبلج قليلا
21 בְּטֶרֶם אֵלֵךְ וְלֹא אָשׁוּב אֶל־אֶרֶץ חֹשֶׁךְ וְצַלְמָוֶת	21 قبل ان اذهب ولا اعود. الى ارض ظلمة وظل الموت
22 אֶרֶץ עֵיפָתָה ׀ כְּמֹו אֹפֶל צַלְמָוֶת וְלֹא סְדָרִים וַתֹּפַע כְּמֹו־אֹפֶל׃ פ	22 ارض ظلام مثل دجى ظل الموت وبلا ترتيب واشراقها كالدجى