1 وقال الرب لموسى كلم الكهنة بني هرون وقل لهم. لا يتنجس احد منكم لميت في قومه. | 1 ויאמר יהוה אל משה אמר אל הכהנים בני אהרן ואמרת אלהם לנפש לא יטמא בעמיו |
2 الا لاقربائه الاقرب اليه امه وابيه وابنه وابنته واخيه | 2 כי אם לשארו הקרב אליו לאמו ולאביו ולבנו ולבתו ולאחיו |
3 واخته العذراء القريبة اليه التي لم تصر لرجل. لاجلها يتنجس. | 3 ולאחתו הבתולה הקרובה אליו אשר לא היתה לאיש לה יטמא |
4 كزوج لا يتنجس باهله لتدنيسه. | 4 לא יטמא בעל בעמיו להחלו |
5 لا يجعلوا قرعة في رؤوسهم ولا يحلقوا عوارض لحاهم ولا يجرحوا جراحة في اجسادهم. | 5 לא יקרחה קרחה בראשם ופאת זקנם לא יגלחו ובבשרם לא ישרטו שרטת |
6 مقدسين يكونون لالههم ولا يدنسون اسم الههم لانهم يقرّبون وقائد الرب طعام الههم فيكونون قدسا. | 6 קדשים יהיו לאלהיהם ולא יחללו שם אלהיהם כי את אשי יהוה לחם אלהיהם הם מקריבם והיו קדש |
7 امرأة زانية او مدنّسة لا يأخذوا ولا يأخذوا امرأة مطلّقة من زوجها. لانه مقدس لالهه. | 7 אשה זנה וחללה לא יקחו ואשה גרושה מאישה לא יקחו כי קדש הוא לאלהיו |
8 فتحسبه مقدسا لانه يقرب خبز الهك. مقدسا يكون عندك لاني قدوس انا الرب مقدسكم. | 8 וקדשתו כי את לחם אלהיך הוא מקריב קדש יהיה לך כי קדוש אני יהוה מקדשכם |
9 واذا تدنست ابنة كاهن بالزنى فقد دنست اباها. بالنار تحرق | 9 ובת איש כהן כי תחל לזנות את אביה היא מחללת באש תשרף |
10 والكاهن الاعظم بين اخوته الذي صبّ على راسه دهن المسحة وملئت يده ليلبس الثياب لا يكشف راسه ولا يشق ثيابه | 10 והכהן הגדול מאחיו אשר יוצק על ראשו שמן המשחה ומלא את ידו ללבש את הבגדים את ראשו לא יפרע ובגדיו לא יפרם |
11 ولا يأتي الى نفس ميتة ولا يتنجس لابيه او امه | 11 ועל כל נפשת מת לא יבא לאביו ולאמו לא יטמא |
12 ولا يخرج من المقدس لئلا يدنس مقدس الهه. لان اكليل دهن مسحة الهه عليه. انا الرب. | 12 ומן המקדש לא יצא ולא יחלל את מקדש אלהיו כי נזר שמן משחת אלהיו עליו אני יהוה |
13 هذا يأخذ امرأة عذراء. | 13 והוא אשה בבתוליה יקח |
14 اما الارملة والمطلقة والمدنسة والزانية فمن هؤلاء لا يأخذ بل يتخذ عذراء من قومه امرأة. | 14 אלמנה וגרושה וחללה זנה את אלה לא יקח כי אם בתולה מעמיו יקח אשה |
15 ولا يدنس زرعه بين شعبه لاني انا الرب مقدسه | 15 ולא יחלל זרעו בעמיו כי אני יהוה מקדשו |
16 وكلم الرب موسى قائلا. | 16 וידבר יהוה אל משה לאמר |
17 كلم هرون قائلا. اذا كان رجل من نسلك في اجيالهم فيه عيب فلا يتقدم ليقرّب خبز الهه. | 17 דבר אל אהרן לאמר איש מזרעך לדרתם אשר יהיה בו מום לא יקרב להקריב לחם אלהיו |
18 لان كل رجل فيه عيب لا يتقدم. لا رجل اعمى ولا اعرج ولا افطس ولا زوائدي | 18 כי כל איש אשר בו מום לא יקרב איש עור או פסח או חרם או שרוע |
19 ولا رجل فيه كسر رجل او كسر يد | 19 או איש אשר יהיה בו שבר רגל או שבר יד |
20 ولا احدب ولا اكشم ولا من في عينه بياض ولا اجرب ولا اكلف ولا مرضوض الخصى. | 20 או גבן או דק או תבלל בעינו או גרב או ילפת או מרוח אשך |
21 كل رجل فيه عيب من نسل هرون الكاهن لا يتقدم ليقرّب وقائد الرب. فيه عيب لا يتقدم ليقرّب خبز الهه. | 21 כל איש אשר בו מום מזרע אהרן הכהן לא יגש להקריב את אשי יהוה מום בו את לחם אלהיו לא יגש להקריב |
22 خبز الهه من قدس الاقداس ومن القدس ياكل. | 22 לחם אלהיו מקדשי הקדשים ומן הקדשים יאכל |
23 لكن الى الحجاب لا يأتي والى المذبح لا يقترب لان فيه عيبا لئلا يدنّس مقدسي. لاني انا الرب مقدّسهم. | 23 אך אל הפרכת לא יבא ואל המזבח לא יגש כי מום בו ולא יחלל את מקדשי כי אני יהוה מקדשם |
24 فكلم موسى هرون وبنيه وكل بني اسرائيل | 24 וידבר משה אל אהרן ואל בניו ואל כל בני ישראל |