Isaia 34

LA SACRA BIBBIA	GREEK BIBLE
1 Accostatevi, o popoli, per udire; nazioni, fate attenzione! Ascolti la terra e ciò che la riempie, il mondo e quanto esso produce!	1 Πλησιασατε, εθνη, δια να ακουσητε? και προσεξατε, λαοι? ας ακουση η γη και το πληρωμα αυτης? η οικουμενη και παντα οσα γεννωνται εν αυτη.
2 Perché il Signore si è adirato contro tutte le nazioni, si è sdegnato contro tutti i loro eserciti, li ha condannati all'anatema, li ha destinati al massacro.	2 Διοτι ο θυμος του Κυριου ειναι επι παντα τα εθνη, και η φλογερα οργη αυτου επι παντα τα στρατευματα αυτων? κατεστρεψεν αυτα ολοκληρως? παρεδωκεν αυτα εις σφαγην.
3 I loro trafitti sono stati gettati via, e dai loro cadaveri sale il fetore, del loro sangue i monti grondano.	3 Οι δε πεφονευμενοι αυτων θελουσι ριφθη εξω, και η δυσωδια αυτων θελει αναδοθη απο των πτωματων αυτων? τα δε ορη θελουσι διαλυθη απο του αιματος αυτων.
4 Si dissolve tutta l'armata del cielo, i cieli si arrotolano come un libro, tutte le loro schiere cadranno, come cade il pampino della vite, come le foglie avvizzite del fico.	4 Και πασα η στρατια του ουρανου θελει λυωσει, και οι ουρανοι θελουσι περιτυλιχθη ως βιβλιον, και πασα η στρατια αυτων θελει πεσει, καθως πιπτει το φυλλον απο της αμπελου και καθως πιπτουσι τα φυλλα απο της συκης.
5 Sì, la mia spada si è inebriata nel cielo, ecco, essa si abbatte contro Edom e contro il popolo che ho votato alla condanna.	5 Διοτι η μαχαιρα μου εμεθυσθη εν τω ουρανω? ιδου, επι την Ιδουμαιαν και επι τον λαον της καταστροφης μου θελει καταβη δια κρισιν.
6 La spada del Signore è piena di sangue, è intrisa di adipe, del sangue di agnelli e di capri, del grasso delle viscere dei montoni, perché il Signore offre un sacrificio in Bozra, un grande massacro nella terra di Edom.	6 Η μαχαιρα του Κυριου ειναι πληρης αιματος? επαχυνθη με το παχος, με το αιμα των αρνιων και τραγων, με το παχος των νεφρων των κριων? διοτι ο Κυριος εχει θυσιαν εν Βοσορρα και σφαγην μεγαλην εν τη γη της Ιδουμαιας.
7 Con essi cadono bisonti, giovenche insieme con tori; la loro terra gronda sangue e la loro polvere s'impingua di adipe.	7 Και οι μονοκεροι θελουσι καταβη μετ' αυτων και οι μοσχοι μετα των ταυρων? και η γη αυτων θελει μεθυσθη απο αιματος, και το χωμα αυτων θελει παχυνθη απο παχους.
8 Perché è il giorno della vendetta del Signore, l'anno della retribuzione per il difensore di Sion.	8 Διοτι ειναι ημερα εκδικησεως του Κυριου, ενιαυτος ανταποδοσεων δια την κρισιν της Σιων.
9 I suoi torrenti si cambieranno in pece, la sua polvere in zolfo, il loro paese diventerà pece ardente.	9 Και τα ρευματα αυτης θελουσι μεταβληθη εις πισσαν και το χωμα αυτης εις θειον, και η γη αυτης θελει κατασταθη πισσα καιομενη?
10 Né giorno né notte si estinguerà, il suo fumo salirà eternamente; rimarrà arido di generazione in generazione, nessuno più vi passerà.	10 νυκτα και ημεραν δεν θελει σβεσθη? ο καπνος αυτης θελει αναβαινει ακαταπαυστως? απο γενεας εις γενεαν θελει μενει ηρημωμενη? και δεν θελει υπαρχει ο διαβαινων δι' αυτης εις αιωνα αιωνος.
11 L'occuperanno il pellicano e la civetta, vi abiteranno il gufo ed il corvo. Il Signore stenderà su di esso la corda della solitudine e la livella del vuoto.	11 Αλλ' ο πελεκαν και ο ακανθοχοιρος θελουσι κληρονομησει αυτην? και η γλαυξ και ο κοραξ θελουσι κατοικει εν αυτη? και ο Κυριος θελει εξαπλωσει επ' αυτης, σχοινιον ερημωσεως και σταθμην κρημνισμου.
12 Vi prenderanno dimora i satiri e i suoi nobili non vi saranno più; non vi si proclameranno più i re e tutti i suoi prìncipi saranno annientati.	12 Θελουσι καλεσει εις την βασιλειαν τους μεγιστανας αυτης αλλ' ουδεις θελει εισθαι εκει? και παντες οι αρχοντες αυτης θελουσιν ελθει εις το μηδεν.
13 Nei suoi palazzi cresceranno le spine, nelle sue fortezze ortiche e cardi; esso diventerà dimora di sciacalli, riparo degli struzzi.	13 Και ακανθαι θελουσι βλαστησει εν τοις παλατιοις αυτης, κνιδαι και βατοι εν τοις οχυρωμασιν αυτης? και θελει εισθαι κατοικια θωων, αυλη στρουθοκαμηλων.
14 Cani selvatici s'incontreranno con le iene, e i satiri si chiameranno l'un l'altro; ivi ancora abiterà Lilìt, trovandovi il riposo.	14 Και οι λυκοι θελουσι συναπαντασθαι εκει με τους αιλουρους? και ο σατυρος θελει φωναζει προς τον συντροφον αυτου? ο κοκκυξ ετι θελει αναπαυεσθαι εκει, ευρισκων εις εαυτον τοπον αναπαυσεως.
15 Quivi si anniderà la vipera, deporrà le uova, le coverà, le farà schiudere nell'ombra; là si raduneranno pure gli avvoltoi, nessuno perderà il suo compagno.	15 Εκει θελει εμφωλευει ο νυκτοκοραξ και θελει γεννα και επωαζει και συναγει τους νεοσσους υπο την σκιαν αυτου? εκει θελουσι συναγεσθαι και οι γυπες, εκαστος μετα του συντροφου αυτου.
16 Cercate nel libro del Signore e leggete: nessuno di essi mancherà, perché la sua bocca l'ha comandato ed è il suo spirito che li raduna.	16 Ζητησατε εν τω βιβλιω του Κυριου και αναγνωσατε? ουδεν εκ τουτων θελει λειψει, ουδεν θελει εισθαι χωρις του συντροφου αυτου? διοτι αυτο το στομα του Κυριου προσεταξε, και αυτο το πνευμα αυτου συνηγαγε ταυτα.
17 Egli getterà per essi la sorte; la sua mano ha ripartito loro il paese con misura, lo possederanno per l'eternità, vi abiteranno di generazione in generazione.	17 Και αυτος ερριψε τον κληρον περι αυτων, και η χειρ αυτου διεμοιρασεν εις αυτα με σταθμην εκεινην την γην? θελουσι κληρονομησει αυτην εις τον αιωνα? απο γενεας εις γενεαν θελουσι κατοικει εν αυτη.