Genesi 4
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
LA SACRA BIBBIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Or Adamo si unì a Eva, sua moglie, la quale concepì e partorì Caino, dicendo: "Ho formato un uomo con il favore del Signore". | 1 Adam vero cognovit Evam uxo rem suam, quae concepit et peperit Cain dicens: “Acquisivi virum per Dominum”. |
2 Quindi aggiunse al nato un fratello, Abele. Abele divenne pastore di greggi e Caino coltivatore del suolo. | 2 Rursusque peperit fratrem eius Abel. Et fuit Abel pastor ovium et Cain agricola. |
3 Or, dopo un certo tempo, Caino offrì dei frutti del suolo in sacrificio al Signore; | 3 Factum est autem post aliquot dies ut offerret Cain de fructibus agri munus Domino. |
4 e anche Abele offrì dei primogeniti del suo gregge e del loro grasso. Il Signore gradì Abele e la sua offerta, | 4 Abel quoque obtulit de primogenitis gregis sui et de adipibus eorum. Et respexit Dominus ad Abel et ad munus eius, |
5 ma non gradì Caino e l'offerta di lui. Perciò Caino ne fu molto irritato e il suo viso fu abbattuto. | 5 ad Cain vero et ad munus illius non respexit. Iratusque est Cain vehementer, et concidit vultus eius. |
6 Il Signore disse allora a Caino: "Perché tu sei acceso d'ira e perché è abbattuto il tuo volto? | 6 Dixitque Dominus ad eum: “Quare iratus es, et cur concidit facies tua? |
7 Non è forse vero che se agisci bene puoi tenere alta la testa, mentre se non agisci bene, è alla porta il Maligno, come un Robes? Esso si sforza di conquistare te, ma sei tu che lo devi dominare!". | 7 Nonne si bene egeris, vultum attolles? Sin autem male, in foribus peccatum insidiabitur, et ad te erit appetitus eius, tu autem dominaberis illius”. |
8 Poi Caino ebbe da dire con suo fratello Abele. E com'essi furono nei campi, Caino si scagliò contro suo fratello Abele e lo uccise. | 8 Dixitque Cain ad Abel fratrem suum: “Egrediamur foras”. Cumque essent in agro, consurrexit Cain adversus Abel fratrem suum et interfecit eum. |
9 Il Signore disse a Caino: "Dov'è Abele, tuo fratello?". Egli rispose: "Non lo so. Sono forse io custode di mio fratello?". | 9 Et ait Dominus ad Cain: “Ubi est Abel frater tuus?”. Qui respondit: “Nescio. Num custos fratris mei sum ego?”. |
10 Il Signore riprese: "Che hai tu fatto? Sento il fiotto di sangue di tuo fratello che grida a me dal suolo! | 10 Dixitque ad eum: “Quid fecisti? Vox sanguinis fratris tui clamat ad me de agro. |
11 E ora tu sei maledetto dalla terra che per mano tua ha spalancato la bocca per ricevere il fiotto di sangue di tuo fratello. | 11 Nunc igitur maledictus eris procul ab agro, qui aperuit os suum et suscepit sanguinem fratris tui de manu tua! |
12 Quando lavorerai il suolo, esso non ti darà più i suoi frutti; errante e vagabondo sarai per la terra". | 12 Cum operatus fueris eum, amplius non dabit tibi fructus suos; vagus et profugus eris super terram”. |
13 Caino disse al Signore: "E' troppo grande la mia colpa, così da non meritare perdono! | 13 Dixitque Cain ad Dominum: “Maior est poena mea quam ut portem eam. |
14 Ecco, tu mi scacci oggi dalla faccia di questo suolo, e lungi dalla tua presenza io mi dovrò nascondere; io sarò ramingo e fuggiasco per la terra, per cui avverrà che chiunque mi troverà m'ucciderà". | 14 Ecce eicis me hodie a facie agri, et a facie tua abscondar et ero vagus et profugus in terra; omnis igitur, qui invenerit me, occidet me”. |
15 Ma il Signore gli disse: "Non così! Chiunque ucciderà Caino sarà punito sette volte!". E il Signore pose su Caino un segno, cosicché chiunque l'avesse incontrato non l'avrebbe ucciso! | 15 Dixitque ei Dominus: “Nequaquam ita fiet, sed omnis qui occiderit Cain, septuplum punietur!”. Posuitque Dominus Cain signum, ut non eum interficeret omnis qui invenisset eum. |
16 E Caino partì dalla presenza del Signore e abitò nel paese di Nod, di fronte a Eden. | 16 Egressusque Cain a facie Domini habitavit in terra Nod ad orientalem plagam Eden. |
17 Or Caino si unì a sua moglie che concepì e partorì Enoch. Egli divenne costruttore di una città, che chiamò Enoch, dal nome del figlio suo. | 17 Cognovit autem Cain uxorem suam, quae concepit et peperit Henoch. Et aedificavit civitatem vocavitque nomen eius ex nomine filii sui Henoch. |
18 E a Enoch nacque Irad; e Irad generò Mecuiael e Mecuiael generò Matusael e Matusael generò Lamech. | 18 Porro Henoch genuit Irad, et Irad genuit Maviael, et Maviael genuit Mathusael, et Mathusael genuit Lamech. |
19 Lamech si prese due mogli: una di nome Ada e l'altra di nome Zilla. | 19 Qui accepit uxores duas: nomen uni Ada et nomen alteri Sella. |
20 Ada partorì Iabal; questi fu il padre di quanti abitano sotto le tende, presso il bestiame. | 20 Genuitque Ada Iabel, qui fuit pater habitantium in tentoriis atque pastorum. |
21 Il nome di suo fratello fu Iubal; questi fu il padre di tutti i suonatori di lira e flauto. | 21 Et nomen fratris eius Iubal; ipse fuit pater omnium canentium cithara et organo. |
22 Zilla partorì, essa pure, Tubalkain, istruttore di ogni aguzzatore del rame e del ferro. Sorella di Tubalkain fu Noema. | 22 Sella quoque genuit Tubalcain, qui fuit malleator et faber in cuncta opera aeris et ferri. Soror vero Tubalcain Noema. |
23 Lamech disse alle mogli: "Ada e Zilla, udite la mia voce; mogli di Lamech, ascoltate il mio dire: Ho ucciso un uomo per una mia ferita ed un giovane per una mia ammaccatura: | 23 Dixitque Lamech uxoribus suis: “Ada et Sella, audite vocem meam; uxores Lamech, auscultate sermonem meum: occidi virum pro vulnere meo et adulescentulum pro livore meo; |
24 Caino sarà vendicato sette volte, ma Lamech settantasette". | 24 septuplum ultio dabitur de Cain, de Lamech vero septuagies septies”. |
25 Adamo si unì di nuovo a sua moglie, che partorì un figlio e lo chiamò Set, dicendo: "Dio mi ha dato un altro discendente al posto di Abele, poiché Caino l'ha ucciso". | 25 Cognovit quoque Adam uxorem suam, et peperit filium vocavitque nomen eius Seth dicens: “Posuit mihi Deus semen aliud pro Abel, quem occidit Cain”. |
26 Anche a Set nacque un figlio, e lo chiamò Enos. Allora si cominciò ad invocare il nome del Signore (Jhwh). | 26 Sed et Seth natus est filius, quem vocavit Enos. Tunc coeperunt invocare nomen Domini. |